Verleiding op wielen

Iemand die ik ken en een oud barrel van een auto rijdt de meeste tijd en ook altijd zegt dat luxer niet nodig is, want meer zorgen, heeft zich laten verleiden om toch een flink stapje hoger en groter te rijden.

Ik vroeg of dat groter rijden dan ook niet direct impact had op de kosten van de wegenbelasting en de verzekeringspost.

Ja, maar...

En zo praatte hij het gat in het budget voor zichzelf goed. Want wel een hele fijne auto, met wat meer technische snufjes (nogal wiedes als de huidige auto niet eens stuurbekrachtiging heeft, dan is alles al prettiger). En je kan er mee voor komen rijden. Waar dan?? Hij bevindt zich niet echt in kringen die kijken naar een kenteken en daarmee je waarde bepalen.

Die paar tientjes extra per maand zijn op jaarbasis een paar honderd euro. Dan rijdt je nu misschien wel prettig maar wel iedere maand meer lasten. Kan dat wel? Laten we zeggen dat ik zijn financiele situatie een beetje ken en weet dat dit eigenlijk nu al niet kan.

Ben ik waarschijnlijk een enorme knieperd, want ik heb al een aantal jaren geen auto meer. Gewoon omdat dit financieel niet zo verstandig is en de bus naar mijn werk is goed genoeg. Hij woont in the outback en is geen openbaar vervoer mens. Tjsa...toen ik geboren werd stond er ook niet op mijn voorhoofd :OV persoon.

En toch denk ik dat hij zichzelf heeft laten verleiden om toch die net wat nieuwere auto (nog steeds ruim tweedehands) aan te schaffen zonder daar eerst goed een berekening op los te laten. En er misschien later wel de wrange vruchten van plukt. Of denk ik te veel in "ja, maar..".

Of erger: denk ik; Shit...ik wil ook weer het gemak van een auto. Ben ik gewoon jaloers dus?

Instappen en wegrijden wanneer je wil, gewoon even bij mijn dochter langsrijden en niet kijken of er een trein rijdt of er geen stremmingen zijn en of ik nog genoeg op mijn OV-kaart heb staan (minimaal 20 euro). Naar het strand? Instappen en 20 minuten later sta ik naar de zee te staren. Met OV is dat iets langer werk. Spontaan is dan niet het woord wat daarbij past. Sowieso iets spontaans doen als je eerst 2 uur moet reizen (even langs mijn moeder of zo) dat is al wat ingewikkelder. "Even" langs gaan dat doe je niet na een lange reistijd. Dat wordt ook niet altijd begrepen, vooral niet door mensen die al vanaf hun 18e een auto hebben. En een trein alleen kennen uit de boekjes. Of een bus.

Natgeregend en met 50 andere natte jassen en schoenen in de bus en door een bewasemd raam naar buiten proberen te kijken, terwijl in de auto je de luxe van verwarming hebt en droog op de plek van bestemming, zonder regenjas.

Of als de gemeente een aktie heeft van 3 zakken gratis tuinmateriaal ophalen en dat op de fiets onmogelijk is omdat dat te ver weg is en te zwaar is om op een fiets te vervoeren. Dus alleen voor mensen met een auto mogelijk.


Wil ik ook het gemak van snel een knoop kunnen doorhakken en daarvoor niet eerst je hele administratie doorspitten op mitsen en maren, maar gewoon Hoppa....doen! Mijn makke is dat ik alles zeer lang afweeg (behalve mijzelf). Ik wik en weeg en wik en weeg en ja maar tot ik een ons weeg. En vind het dan nog moeilijk om een knoop door te hakken.

Dus dwing ik mezelf regelmatig om een eigen deadline te halen. Zo van "Nu ga je het afmaken/doen/regelen/in gang zetten". Dat is aardig debiel als ik zo tegen mezelf praat. Maar wel effectief, want kennelijk ben ik wel in staat om zaken te doen. Zonder applaus weliswaar of een sticker van de juf.

Maar wel met de voldoening van het alweer kunnen afstrepen van een item van mijn to do lijstje.