Had ik even niet gerekend op weinig energie. Alsof er pap in mijn benen zat. Dat klopt ook wel; havermoutpap, maar meestal geeft dat energie.
De Fundatie te Zwolle dat leek me wel iets, vooral toen ik van de week zag wat een mooie tentoonstelling daar is. Waar ik ook weer gratis, of misschien zoals tegenwoordig steeds meer gebruikelijk is, met een kleine bijbetaling, in mag want een Museumjaarkaart.
Allemaal nog aangeschaft in de 'goede tijd'. :)
Werd vannacht al een aantal keren wakker. Sprak mijzelf vermanend toe: Nee...je gaat gewoon weer verder slapen!
Het hielp een beetje, maar toch voelde ik me niet heel erg energiek vanochtend en heel Nederland doortreinen? Pffffffffff... Liever bleef ik onder mijn dekbed liggen. Onzichtbaar.
Toch mijzelf maar onder de douche gedwongen en alles stond al klaar om te gaan reizen. Dus toe nou...kom op!
Had nog wel iets liggen wat ik aan mijn dochter wilde brengen; handig voor mijn kleindochter, maar dochter gaf aan dat dit helemaal geen haast had. En dan toch willen he. Ik wil gewoon willen. En kunnen. Kreeg ook nog een appje van een vriendin dat zij al in de trein naar een ver oord zat.
Dan maar op de fiets naar de bushalte; dat scheelt een beetje en ook voor de terugreis. Kan je lekker fietsen naar huis.
Zag de bus al komen aanrijden, dus moest nog net doen alsof ik ging rennen (Kleine aardbeving geregistreerd in Noord-Holland) en dat hielp; ik haalde de bus en daarmee ook de aansluitende trein naar mijn dochter.
Gelukkig woont zij niet zo ver lopen van het station en het was zo'n balsem voor de ziel om haar te zien, haar dochter te zien en de halfbroertjes en zusjes van mijn dochter. Die mochten lekker een nachtje logeren.
Haar man was even sporten en kwam later ook. Allemaal heel ontspannen, er ging een flesje in kleinkind en later zijn we nog even boodschappen wezen doen en ondertussen de eendjes brood voeren.
Wat is mijn dochter een topmens. Ze is zo oprecht lief voor haar halfzusjes en broertjes (net als mijn zoon trouwens - ook daar logeerpartijtjes). Daar kan ik nog wat van leren.
Dat ze bedenkt dat haar vader en zijn vrouw het ook wel eens prettig vinden om even alleen te zijn. Zonder handenbindertjes. En hoe leuk het voor de kinderen is om bij hun grote zus te logeren. Lekker koekjes samen te bakken.
Liepen in de hoofdstad samen, met kleindochter in de wandelwagen, boodschapjes doen en een gesprekje aanknopen met een echtpaar die uit het land van haar vader kwamen. Hoe multiculti wil je het hebben. En vooral respectvol. Dat viel me zo op. Dat ik na 30 jaar nog een beetje de taal spreek en mevrouw enorm moest lachen toen ik kon zeggen hoe pittige soep heet. (behalve heet dan!).
Ik bedacht me dat anderen voor zo'n ervaring naar het Tropenmuseum moeten. Of naar het Afrikamuseum. En zich verder niks kunnen voorstellen hoe het echt is, een andere cultuur.
Las trouwens de briljante grap dat iemand (Volgens mij Freek de Jonge) dacht dat Peniskoker een beroep was!
Enfin.....na mijn bezoek aan mijn familie bedacht ik dat het helemaal niet slim zou zijn om met het boekje nog verder te gaan reizen en morgen helemaal kapot te zijn. Was dit - gewoon een paar uurtjes geluk - niet al mooi genoeg. Zwolle kan altijd nog. Een andere keer.
Nou...bijna genoeg dan.
Want op Centraal aangekomen was het zulk mooi zonnig weer en ik zag het IJ en wist dat ik even op en neer en heen en weer met de pont wilde. Een paar keer. En gewoon gratis. Even het gevoel dat je eruit bent. Aan de overkant bij het Eye stond verscholen, net naast het aanlegpunt een bankje. Lekker zitten, genieten van het mooie uitzicht, het zonnetje, flesje water van thuis.
En helemaaaaal niets moeten. Niets. Niet snel naar huis, niet op tijd naar huis, niet ergens wat drinken. Alleen maar kijken.
En dan weer terug en als ik zou willen nog een keer en nog een keer.
Het scheelt dat ik met weinig tevreden ben. :)
Daarna lekker de trein huiswaarts, toen op de bus in het laatste zonnetje gewacht en gelukkig was mijn fiets niet gejat bij de bushalte. Dus op het fietsje naar huis en daar stond mijn gisteren gemaakte kippensoep al te wachten. Makkelijk leven.
Wat hebben jullie vandaag voor reis gemaakt met het Boekenweekgeschenk? En iemand Herman Koch nog in de trein gezien?
6 opmerkingen:
Ik zit nu in de trein te lezen op je blog. Ik reis met mijn abbonement. Zo op de late zondag reizen nog heel wat mensen met de trein hoor. Genieten van de kleinde dingen.
Altijd goed; genieten van de kleine dingen.
Ondanks dat het vermoeiend moet zijn geweest had je een heerlijke dag zo te lezen!
Super! Nog lekker nagenieten nu dan! :-)
Werd het toch nog een dag met een gouden randje! Het zal je goed doen dat je kinderen zulke fijne mensen zijn, daar heb jij ook een bijdrage aan geleverd!
Wij hebben gefietst gisteren, in onze (bollen) streek kun je in deze periode beter fietsen of lopen, dan met auto of bus ;-)
En is het nog niet eens topdrukte, dat komt nog.
Kleindochter zien is altijd heel fijn. Vasthouden en knuffelen nog beter. En ruiken aan die babyhaartjes..mmm
Ja, de file staat dan vaak tot voor mijn deur :)
Een reactie posten