Troep trekt troep aan

In mijn straat gaat er iemand verhuizen en om alle, kennelijk nu overbodige rommel, uit zijn huis kwijt te raken, is er een container gehuurd. Die staat op de parkeerplaats en zit al propvol. Na een nachtje ontdekten andere mensen deze container ook en komt er nog meer troep bij.

Na een tijdje ontdekten kinderen deze container (in hun ogen denk ik een Grote Schatkist) ook en spelen met de troep die ze er weer uitgehaald hebben. Wel legden ze na het spelen het weer allemaal keurig terug. Dus ik had geen reden om te zeuren vond ik. En ik snap die kinderen wel. Een kadootje gevuld met prachtige dingen!

Nu staat er ook opeens een winkelwagentje met zooi bij de container. Die kennelijk bij iemand stond ergens in de buurt en de nog 200 meter naar het winkelcentrum te ver is om het wagentje daar te brengen. Nee joh...lekker bij de tijdelijke vuilstort.

De huurders van de container hebben er geen zicht op want die zijn al over verhuisd. Dus niet meer dagelijks in hun oude huis.

Hoop dat die container snel weer wordt opgehaald, want erg fraai staat het niet. En wat ik al schrijf; troep trekt troep aan. En om een kennelijk geliefde uitspraak te citeren: Vol is vol! Want de container is tot de nok toe en nog voller, vol.

Afbeelding van Walti Göhner via Pixabay 

Doet mij trouwens ook weer nadenken over wat er allemaal in mijn huis staat, wat ik niet meer nodig heb en waarmee wellicht anderen blij mee kan maken. Naar de Kringloop dus ermee. En echte troep, gewoon wegdoen. Wat erg dat je kennelijk een hele container kan vullen met ongewenste spullen.

Rondje Bless the House weer gedaan en dat blijft altijd fijn voelen. Het stelt in de ogen van, denk ik echte poetswonders, niet veel voor, maar omdat het elke week gedaan wordt, ontstaat er niet 'opeens' een lawine van rommel. En buiten dat heb ik bepaalde routines ongemerkt me eigen gemaakt. Zoals niet meer van plekken in mijn huiskamer 'verzamelplekken van ongedefinieerde objecten' te maken. Direct zaken die niet bewaard hoeven worden, weggooien. En administratie-zaken ook direct opruimen in de ordner waarin ze thuishoren.

Want troep trekt troep aan immers.

Voor ik naar bed ga, alles 'netjes' achterlaten. Geen puinzooi in de keuken, geen rommel in de huiskamer en alleen dat scheelt al veel. Op het oog he..Oftewel De Franse Slag. Hahah...

Zo direct ook weer mijn dagelijkse rondje Solliciteren doen. Dagelijks ja, want ik 'moet' een hoge productie draaien. Maar wel op de 70% inzet als ik er eigenlijk de kracht niet meer voor heb, want afwijzing, afwijzing en afwijzing. Dat motiveert niet echt. En ik wil persé niet meer in de valkuil trappen dat ik dan maar een baan aanneem die me totaal leegzuigt.
Been there, got the T-shirt.

En nee...ik heb al diverse sollicitatieklasjes achter de rug, dus breek me de bek niet open. Het enige wat ik niet kan veranderen is mijn geboortedatum. En die weghalen heeft ook weinig zin, want mijn lijst van werkervaring is bijna 40 jaar lang. Dus dan ben ik niet 44, want in die tijd was de Kinderarbeid al afgeschaft.

Soms kom je wel verder in een procedure en komt dan de datum waarop het bedrijf (of school in dit geval) met je in zee zou willen dichterbij, dan weet ik al weer hoe laat het is. Want niets gehoord en tenzij de beoogde kandidaat zich terugtrekt en men opnieuw moet beginnen ben ik ook hier afgewezen.

Wat wel inspireert is dat ik nu al een tweede training aangeboden krijg via mijn vrijwilligerswerk. Altijd leerzaam en na jaren in een commerciele omgeving te hebben gewerkt is het een verademing om met 'mensen' als product te werken.

Zo, nog een kop koffie en dan maar de Sollicitatietaak doen; kan ik die ook weer afvinken van mijn lijstje. Voor vandaag.