Dacht dat ik de top wel bereikt had qua drukte, maar kan nog wel wat meer bij zo blijkt. En gelukkig durf ik nog steeds op tijd mijn laptop dicht te klappen en GENOEG te roepen (tegen niemand, want ik woon alleen). Ook niemand om in de avond even tegen aan te praten, klagen, zeuren. Of er gewoon even keihard om te lachen.
Wel heel blij dat ik thuis werk. Zulke lange dagen dat werkt niet op een kantoor. Zeker niet met de reistijd erbij dan ben ik echt supervroeg weg en heul laat thuis. En trek ik helemaal leeg. Nu rol ik van kantoor naar de keuken, kook wat en heb de avond verder aan mijzelf.
In de ochtend doe ik al koffie in het filter en water in het apparaat; hoef ik alleen rond 10.00 het knopje aan te doen en dan 'mag' ik van mijzelf even koffiepauze houden. Even maar en dan moet ik er ook nog op letten even de telefoon zo te schakelen dat hij niet doorrinkelt en ik nergens aan toekom.
Maar het vertrek van alweer een collega, hele negatieve berichten van een zusterbedrijf waarmee wij moeten fuseren en waar wij nu de kooltjes voor uit het vuur aan het halen zijn, het niet hebben van een coördinerende manager, een aantal doorgebrande collega's, een manager die met zijn hoofd echt ergens anders zit plus dat zwaard van Damocles van het niet winnen van die aanbesteding misschien geven mij het idee dat wij door de mannetjes van boven allang zijn afgeschreven. Want nul investeren. Laat maar klappen dit bedrijf.
Worden we net als de Bijenkorf opeens van de hand gedaan aan andere investeerders of opkoper. Moet je je procedures opeens in het Thais vertalen. Zegt de bordenwasser tegen zijn collega: Ben je bang kok? (Ok..gestolen van Herman Berkien).
Zag een vacature voor Keesmanager in mijn huidige woonplaats bij de Sociale Dienst zoals dat vroeger heette. Want ja, ik ben weer aan het kijken naar opties en dus vacatures.
Kan ik zo doen. Ervaringsdeskundige en heb de competenties. Baanzekerheid!! Ambtenaar. Het Walhalla! Nu aan de andere kant van de balie.
Hoorde ik toch keihard onderstaande in mijn hoofd:
6 opmerkingen:
Als het goed voelt voor jou, en alleen jij kunt dat beoordelen, zou ik zeggen: durf het aan om die sollicitatie te schrijven en de deur uit te doen! Uit wat ik op blog lees heb je alles in huis, letterlijk en figuurlijk, voor die baan.
In gedachten moedig ik aan!
Net als jij werk ik thuis en drink ik om 10 uur koffie. Dat is echt een moment van rust. In totaal neem ik dan 30 minuten pauze en mijmer voor mij uit.
En? Heb je gesolliciteerd?
Hoop voor jou dat het weer prettiger wordt om te werken, in deze of een andere baan. Je bent het waard!
Doen!!! Wie niet waagt die niet wint.
Kies voor jezelf, want dat gaat niemand anders doen als ik dat zo lees.
Een reactie posten