Ben ik eigenlijk wel blij met straks een vast contract? Na zo'n beetje een jaartje of twaalf te hebben moeten schipperen tussen uitkering, bijstand, en veel tijdelijke contracten en daarbij ook nog het totale ruk-concept van een nul-uren contract. Dus terugvallen naar een lager inkomen, naar een inkomen wat zelfs nog onder bijstandsniveau lag, naar bijstandsniveau en gesodemieter met toeslagen en constant solliciteren. En uiteraard rondkomen met dat lage inkomen en geen uitzicht op snelle positieve verandering.
Ja, ben blij dat de stress van wat zou er nu weer met me gebeuren op dit vlak even in rustiger vaarwater komt. Maar ik maak me niet te blij. Ook vaste contracten kunnen ontbonden worden. Bedrijf kan failliet gaan.
Been there, got the T-shirts. Hele kast vol.
Gelukkig is het product/dienst wat mijn bedrijf levert waarschijnlijk altijd nodig. En is ons contract met de gemeente waar we voor werken nog wel zeker tot ver na mijn pensioenleeftijd geldig. Dus dat geeft ook rust.
Ik kan het laten gaan, loslaten het idee van weer moeten solliciteren (niet willen) omdat het moet. En snappen dat dit is wat het is de komende jaren. Tenzij ik zelf iets anders vind (en ga zoeken).
Indien het OV allemaal goed meewerkt, dan is het te overzien. Als iedereen nou wel braaf thuis werkt, dan heb ik een zitplaats in de trein en bus en ik weet nu al dat alle beloften dat men structureel iets gaat doen aan ondersteuning voor mij, loos zijn.
Ha, er is nu toch een stagiaire!!
Ja...wel voor 6 maanden, nul ervaring en dan?
Oh...dan trekken we weer een nieuw blik stagiaires open.
Die kan ook wel gesprekken met cliënten voeren (dit vind ik echt verschrikkelijk; kom je je ellende vertellen zit er een onervaren snotneus tegenover je, die gewoon nog bij papa en mama woont).
Zo goedkoop en wie weet blijven ze wel hangen ook. Lekker onderaan de financiële ladder beginnen, want weten toch van niks en onderhandelen doen ze ook niet, zo blij dat ze werk hebben.
Ik voel het gewoon niet zo, uitbundig blij zijn dat ik eindelijk een vast contract heb. Ook door de manier waarop. Het kon nooit - nee, we hebben een flexibele schil, waarbij ik dan het zoveelste schilletje was. Heb mijn waarde echt wel bewezen. Diverse extra werkzaamheden gedaan en doe ik nog steeds. Omdat ik het kan en leuk vind. En interessant. En ik ook goed ben om dingen uit te puzzelen, te onthouden en terug te koppelen.
Misschien even meezingen met onderstaande?
10 opmerkingen:
Jammer,dat jij niet een dag thuis kunt werken. Scheelt tijd en je bent waarschijnlijk nog productiever
Nou zeg, waarom zo laatdunkend over stagiaires? Jonge mensen moeten ervaring krijgen, leren en zich ontwikkelen. Jammer dat jij zo oordelend en veroordelend bent. Ooit was jij misschien de stagiair, gun een jongere een kans en een open blik. Groet, Vincent.
Blij zijn met een baan bij een werkgever die niet goed is voor de werknemers (en daarmee ook niet goed is voor de klanten) is misschien wat veel gevraagd. Maar de wat grotere zekerheid zal je uiteindelijk toch goed doen. Dus: gefeliciteerd!
Als ik je goed begrijp gun je jullie clienten een luisterend oor die ook begrijpt en in kan voelen wat ze meemaken.
Maar.... soms lukt dat ook bij empatische jonge mensen . Oudere zijn niet bij voorbaat goede, begripvolle luisterars.
Haal positieve energie die het vaste contract je brengt en blijf goed bezig. Kun je de stagaires veel meegeven!!
Jenneke
Ze geeft af op het misbruiken van onervaren stagelopers. En het feit dat ze beslist geen tijd heeft en krijgt om ze goed mee te nemen in het vak.
Voor ik afgekeurd werd, werd er bij een nieuwe stage de begeleider elke dag 2 uur uitgeroosterd,na 2 weken een uur en dat bleef de gehele periode zo. Uiteindelijk leverden we dan iemand na een halfjaar af met een dikke berg ervaring, zelfvertrouwen en die als ze wilden een fatsoenlijke bijbaan hadden voor de vakanties.
Ooit zelf stagelopen waar ik werd ingezet als koffietrut. Ik mocht kopiëren, papiersnipperen, koffie halen en de keuken en wc schoonhouden 3 minuten instructie en dat was het wel. Sta je daar met je versnelde mbo4plus directieassistent / management assistent.
Ze wil gewoon dat er fatsoenlijk met de werknemers wordt omgegaan, dat ze de stagaires daadwerkelijk opleiden en begeleiden en niet dat die groen als gras als gratis halfjaar kracht zonder enige ervaring en steun worden ingezet.
En dat er iemand wordt aangenomen om de gestoorde werkdruk te fatsoeneren.
Toch van harte gefeliciteerd met je vaste contract! Ook al is de manier waarop niet fijn en de werkgever ook zeker niet ideaal...
Maar nu heb je toch wat meer financiële zekerheid... Ik lees je al een poos en ik heb er bewondering voor, hoe je je door je bijstandsperiode hebt heen geslagen door superzuinig te zijn. En hoe je toch weer een baan wist te vinden en dat volhoudt, ondanks de superlange dagen (door het niet zo gestroomlijnde OV) en niet zulke fijne dingen op het werk.
En je schrijft er ook nog leuk over.
Misschien vind je nog een fijnere werkplek... maar anders, mooi zo doorgaan en op tijd vrije dagen nemen om lekker weer op te laden... Je cliënten zijn blij met je.
Liefs, Alice K.
Als stagiaires worden aangenomen om de werkdruk te verlagen dan is het beleid mbt stagiaires en de begeleiding niet in orde. Stagiaires moeten de kans krijgen te leren door eerst mee te kijken en dan, onder begeleiding, zelf taken te gaan uitvoeren. Een goede stagebegeleiding kost enorm veel tijd en energie. Als die tijd en energie er niet zijn dan is iedereen de verliezer: de client, de stagiaire en de stagebegeleider.
Ik sluit me volledig aan bij Alice en Niekje hierboven! Je mag echt gewoon trots zijn op jezelf 👍
Wel zou ik, als dat vaste contract eenmaal getekend is, aandringen op 1 of meerdere dagen thuiswerken. Covid heeft toch bewezen dat dat kon ?!!
Betty
Toch Gefeliciteerd met je vaste aanstelling. Dat is ook een blijk van waardering voor je werk! En: logisch dat je er niet alleen maar blij mee bent - een leukere / betere werkgever zou nog fijner zijn geweest!!
Ik snap dat je niet in een jubelstemming bent.
Edoch: van harte met je vaste contract xx
Een reactie posten