Nog 12 werkdagen te gaan en dan eventjes vrij. Te kort eigenlijk naar mijn zin. Dus dacht ik aan dat oude liedje (he...dat klinkt toch net als dat liedje????). Om de moed er maar in te houden.
Vooral toen ik vanochtend uit voorzorg ging lopen naar de bushalte. En eerder wegging. Eerst de klikko aan de weg zetten en dan door...Bus netjes op tijd en op het station helemaal niets netjes op tijd.
Uitval, treinen die 45 minuten vertraging hadden, er stonden 2 treinen op het perron, dus dat er nog eentje overheen zou rijden naar mijn bestemming daar was weinig kans op. Liften die het niet deden, mensen in de chaos op de app kijkend, geen Pro-railer te zien op dat moment, pas toen ik al een kwartier stond te wachten verscheen er eentje. Wat had ik zin om de bus naar huis te nemen!
Gelukkig kwam die vertraagde (met 45 minuten dus) trein eraan. Geen intercity ging er meer, dus het boemeltje. Kost me ook weer extra tijd.
Maar we gingen, we reden en ik was uiteraard weer keurig op tijd. Braaf hoor. Een van de stagiaires had zich ziek gemeld. Vaak op maandagen of vrijdagen. Lekker zo'n lang weekend. En dan iets vaags, waar ze heeeeel ziek van is.
Hele drukke dag, alweer een nieuwe stagiaire inwerken (dat vraagt men niet, maar neemt gewoon aan dat ik dat wel doe). Al mijn gewone werk bleef bijna geheel ongedaan liggen.
Dus vond het niet zo gek dat ik in de bus naar huis, voor het eerst, bijna in slaap sukkelde. 1 seconde en dat je dan schrikt dat je wegdommelt. Alert blijven, opletten joh!!
Thuisgekomen direct mijn eten klaarmaken, had gisteren al gekookt. Dus opwarmen en eten maar. Zo fijn! Ben wel gaar nu. Even opladen bij het Sinterklaasjournaal.
Op tijd naar bed dus maar.
En dan nog maar 11 werkdagen te gaan.
Joechei
2 opmerkingen:
Door jouw blogs blijf ik op de hoogte van de puinhoop van het OV
Jeetje drie kwartier vertraging!!! Ik vind het heel goed van je dat je hebt doorgezet, want de verleiding om naar huis te gaan snap ik heel goed. Hoe lang heb je straks vrij?
Een reactie posten