of deze:
Aangezien mijn vader aan de gevolgen van Alzheimer is overleden, zijn moeder ook (maar ver, ver in de 80) roept mijn moeder altijd dat in die hele familie altijd iedereen (wat een fraai gebruik van foute woorden in een nog foutere zin) dement wordt.
Dat ik ook zijn genen en familienaam draag is haar dan kennelijk even ontschoten. En de afgelopen tijd waarin ik regelmatig vergeetachtig was/ben, bracht dat zinnetje wel weer naar boven. Ik doneer aan de Alzheimer Stichting met de hoop dat onderzoek ertoe leidt dat er een remedie komt. Ik ben me bewust ervan dat ik mijn best kan doen om gezonder te leven. En meer niet. En dan nog...als dat het zwaard van Damocles is wat boven mijn hoofd hangt, dan is dat zo.
En dan mag ik alsnog mijn zegeningen tellen want ik heb al een heel leven gehad, heb ooit een partner gehad, heb kinderen en zelfs een kleinkind. Niet maar slechts 6 jaar geleefd.
12 opmerkingen:
Zo is het!
Je zou je leven vergallen als je constant bezig zou zijn met 'wat als.....', maar desondanks snap ik dat jou zo nu en dan bepaalde gedachten bekruipen omdat deze ziekte in je familie zit.
(Hoewel een kindse oma van ver, ver in de tachtig iets anders is dan bijvoorbeeld een echtgenoot van in de zestig.)
Oef, die teksten komen hard aan. Probeer maar niet aan doemscenario's te denken. Het hier en nu is belangrijker.
Joh, daar ga je je toch niet druk over maken, je hebt slechts een deel van zijn genen, dus 50 % kans, dat jij ook dement wordt...
Wat ik zelf gemerkt heb, is dat ik in periodes van spanning en stress ik ook last heb van woorden, waarvan ik zeker weet, dat ik ze weet, maar niet op kan komen, een soort vergeetachtigheid.
Jij hebt nu ook een periode van spanning en stress, je hoofd staat letterlijk bol van hoe je leven nu verder moet, weinig geld en wat je toekomst zal zijn.
Mijn moeder was ook enigszins dement, maar naar mijn idee was ze bang, dat ze door haar "verdeel en heers-spelletje" de verkeerde dingen zou zeggen en bleef ze het liefst in haar eigen fantasie-wereldje.
Gisteren toevallig nog over gehad tijdens het wekelijkse gesprek, dat ik wel eens met mijn moeder probeerde te praten over mijn zeer turbulente jeugd, waarop zij helemaal dichtklapte en het is ook nooit tot een gesprek gekomen.
Gezien je snedige taalgebruik lijk je mij voorlopig nog heel alert en bij de tijd, dus laat Alzheimer en dementie maar rusten, je hebt al genoeg aan je hoofd ;)
Schrijf belangrijke dingen op, zodat je die niet vergeet, maar maak je er verder niet druk over!
Groetjes Lily
Het is niet alleen een afschuwelijke ziekte voor de mensen die om iemand heen staan met die ziekte maar ook voor degene die het overkomt. IK hoop met je mee dat men snel de echte oorzaak vind en een oplossing kan aandragen, een betaalbare zodat genezing voor iedereen weggelegd is.
En ja Tijn, een geheel andere ziekte, onbeschrijflijk afschuwelijk. Ook hier is nog veel geld nodig..
Zo zijn er tal van kwalen die nog steeds een veel te grote impact hebben omdat het geld er niet voor is... (nou ja, beter gezegd, niet aan besteed wordt)
Dat maakt het nog triester!!
Niemand weet van te voren of hij wel of niet dement zal worden, ik snap je zorg daaromtrent wel maar toch hoop ik dat het niet je dagelijkse gedachtegang beheerst.
Wens je van ♥-e een zorgeloos liefdevol weekend toe.
Zolang je nog niet binnen 5 minuten 3 keer hetzelfde verhaal vertelt tegen iemand hoef je je nog niet druk te maken over alzheimer. Dingen vergeten praat me er niet van:-)
Fijn weekend
Hmmm, wel nagels gelakt?
Mijn moeder heeft dezelfde achtergrond als de jouwe. En zegt tegen mij nu ongeveer precies hetzelfde. Dat ik binnenkort ook wel zal gaan aftakelen, of anders minstens wat later. Ik ben een jaar jonger dan jij. Volgens mij zit het in het calvinisme/gereformeerde. Trek het je niet aan (maar dat is makkelijk gezegd, het lukt mij ook niet altijd).
Het vooruitzicht speelt ook wel eens door mijn gedachten, en ik "word er niet blij van". Sommige voorouders overkwam het, andere kregen niet eens de kans om zover te komen door andere rottige ziekten...
Van Tom Lehrer had ik (onterecht) nog nooit gehoord, Elvis Costello zeker wel! Goede keuze bij je verhaal...
Volgens mij bestaan er geen leuke ziektes toch?
Wel weet ik dat ik niets over dementie wil horen of lezen. Het ligt zo gevoelig bij mij. Waarom weet ik niet precies. Nou ja mijn moeder en 3 van haar zussen hadden het. Aan kant van pa is het kanker maar op een of andere manier is dat minder eng voor me.
Oh en vergeetachtig, echt ik vraag het aan ieder om me heen en we hebben het allemaal.
Helemaal niet leuk maar het hoort er wel bij. liefs.
Je weet het nooit van tevoren en dat is maar goed ook. Je kunt ook morgen onder een bus liggen, zei ik wel eens tegen Hubbie.
En ik vergeet ook wel eens wat. Ik had vroeger een geheugen als een olifant. Maar nu vergeet ik ook wel eens wat. Dat komt omdat je hoofd vol zit met andere dingen.
Geniet van je kinderen en kleinkind. En van de kleine dingen.
Dankjewel voor je lieve reactie. xxx
Liefs Frederique
En toch tel je je zegeningen. Dat zijn er altijd meer dan je denkt. Bij mij ook.
Zo is het, het leven met ups en downs beleefd en hopelijk nog heel wat jaartjes voor de boeg!
Een reactie posten