Gisterenavond op de Belg was er een mooie en interessante Franstalige film. Over een leraar die een jaar gaat lesgeven op een school in een Vogelaar-wijk.
Fijn om Frans te horen. Maar ook een film van hoop. Dat kinderen, als ze op de juiste manier geraakt worden, in staat zijn om hun creativiteit aan te boren en dus wel dingen willen leren. Hun leergierigheid prikkelen.
Zo kwam de hoofdrolspeler, die een boekbespreking moest doen, met het ZKV van Ernest Hemmingway: Baby shoes. Iedereen moest in eerste instantie natuurlijk enorm lachen dat het hele 'boek' maar een paar regels lang was. Dat had hij slim bekeken!
Maar ze kwamen in het verhaal achter die paar woorden door erover na te denken. Wat wilde de schrijver zeggen? Wat wil de leraar stimuleren? Zelf nadenken.
3 opmerkingen:
Ik heb de film óók gezien en was erg onder de indruk. Prachtige film met een boodschap, ook al lijkt het hopeloos er is tóch altijd hoop.
Maar was er ook triest van te beseffen dat er veel kinderen in situaties zitten die niet tot iets leiden behalve een ellendige en zware toekomst.
En de boodschap dat we als mens elkaar moeten steunen en inspireren. En wat een leerkracht kan betekenen.
Heel ontroerend maar niet mierzoet.
Heb erva
Heb ervan genoten wilde ik nog schrijven ��
Een ZKV van Hemmingway...
Die ga ik opzoeken!
X, Marlou
Een reactie posten