Straks maar even lopend de boodschappen doen, met de fiets vind ik een beetje eng nu.
Gisterenochtend had ik weer een bijeenkomst van mijn netwerk en we hadden een workshop georganiseerd voor onze leden. Allemaal gratis. Ik vond het grappig dat ik als baanloze vroeg uit de veren moest en bij code Oranje van het KNMI (vooral niet de weg op als je niet naar je werk hoeft) toch met OV ging reizen. Niet om naar mijn werk te gaan, maar om aan werk te komen!
Mijn dochter had van haar werkgever iets lekkers gehad voor Sinterklaas (dat soort dingen krijg je ook niet meer als je werkeloos bent) en vroeg me of ik die mee wilde nemen, want wij zouden dit toch niet gaan opeten (ook niet stiekum, een stuk eraf valt heeel erg op hahaha). De eigenaar van het etablisement vond het goed dat we meegebrachte etenswaren uitdeelde en zo zaten we daar gezellig in de warmte, hele lekkere koffie, uitkijk door mooie glas-in-lood raampjes op de sneeuw buiten, met elkaar inspiratie op te doen.
En dat voelt goed en geeft energie. We kunnen elkaar steunen en wijzen op interessante ontwikkelingen in onze eigen netwerken. En op die manier niet wegzakken in lamlendigheid, maar energiek en beschikbaar blijven voor een nieuwe functie. En natuurlijk op mijn CV kunnen vermelden dat ik dit initiatief heb genomen. Ik onderneem en blijf niet afwachten.
Heftig vertraagd door de te verwachten sneeuw is gisteren de vlucht van mijn broer uit Scandinavie binnengekomen. Die is toch maar een extra lang weekend naar Nederland gekomen om onze vader te bezoeken. Hij logeert bij mijn moeder. Vind het fijn dat hij er is en hoop hem volgende week even te kunnen zien als we een familieberaad hebben in het verpleeghuis.
Heb na Sinterklaas een zelfgemaakte Kerstkrans op mijn deur gehangen. Heel eenvoudig zonder al te veel versiersels. Alleen zag ik gisteren dat het lint al aan het scheuren was en heb ik de krans maar met touw via de brievenbus en buitenkant opgehangen. Ooit zag ik in een tuincentrum een soort van grote lange haak die je over je deur kan hangen. Eens kijken hoe ik dat zelf kan maken. Vraag me alleen af hoe dat bij harde wind houdt.
Zo...de was zit al in de machine, ondanks dat het zaterdag is ben ik lekker vroeg beneden en ga ik nu maar eens een lekkere pot koffie zetten. Het junkerige gedrag is een stuk minder nu ik met de billen bloot heb moeten gaan en het voor mijn dochter duidelijk is dat ik het nog steeds moeilijk vind om verleidingen te weerstaan. En dit ook heb toegegeven. Ik denk weer beter na bij wat ik in mijn mond wil stoppen en of ik daar echt blijer van wordt. Nu maar vooral straks.
En kijk in de spiegel en zie daar nog steeds een leuke vrouw. Waar iemand in de bus gewoon naast gaat zitten...ruimte zat.
Misschien straks de Kerstboom opzetten? Heb al jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaren een nepperd. Een van de eerste dingen die ik kocht toen ik hier met mijn kinderen kwam wonen en dat is ook alweer bijna 19 jaar geleden. Dat was nieuw in die tijd; een kunstkerstboom en hij was toen tamelijk aan de (gulden)prijs. Als ik nu uitreken wat hij me per Kerstfeest kost is dat een schijntje. En hoewel ik enorm hou van de geur van een echte....is het toch wel een beetje raar dat we ieder jaar een dode boom in ons huis halen. En die daarna weggooien. Dan is een boom met kluit, die daarna ergens verder mag groeien, een beter alternatief natuurlijk, maar daar heb ik de tuin niet voor en ik heb natuurlijk die nepperd.
Ook heb ik me voorgenomen nu echt grote ballenschoonmaak te houden. Heb zoveel dozen (vind ik zelf dan) met Kerstspullen. Maar eens goed kijken wat nog bruikbaar is en alles wat kapot is of te oud wegdoen of weggeven. Al mijn Kerstspullen zitten in oude Kerstpakketdozen. Die ik ooit van werkgevers kreeg.
Allez...ik ga de dag bij zijn lurven grijpen! De lucht is mooi blauw, de vogels in de tuin genieten van de vetbollen, de koffie pruttelt. Carpe Diem!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten