Make a new plan, Stan!

Jezelf in mildheid aanvaarden. Dat is iets wat Mindfulness me leert. Dus moet ik ook leren aanvaarden dat ik me, zoals vandaag  nu geheel niks en bang en alleen voel. Zonder uitzicht op..tsja..op wat. Meedoen, meetellen, gezien zijn. Ja, gewoon de angst voor mislukken, voor het einde van de ww-uitkering, zonder uitzicht op een baan. In een enorm financieel gat vallen. Een levensgroot konijnenhol.

Ik weet ook dat dit geen feiten zijn, maar alleen maar gevoelens, die komen en gaan.

Dat ik weer kan/mag kijken naar de kleine dingen van de dag die wel goed gingen.

Dat ik blij ben dat ik gisterenavond mijn voeten in een voetenbadje stopte, lekker met voeten-scrub verzorgd en daarna met een heerlijke ruikende voetencreme ingewreven. En mijn haar lekker waste, zodat het vandaag niet zo plat viel, maar door het woelen om mijn kussen in de nacht, vanzelf slaapvolume kreeg.

En ik gisterenmiddag alweer bij een H ema in de rij stond, maar nu met die handdoek. En vandaag gewassen dus die kan ik van de week heerlijk gebruiken. Beter dan een chocoladetaartje waar ik alleen maar mijn eenzaamheid en frustratie mee weg zou eten en de week daarna er nog last van zou hebben door een schuldgevoel en hoger glucosewaarden.

Dat ik vandaag door de modderpaden in het bos alweer een eind heb gelopen. Ook al regende het begin van de ochtend en had hij last van zijn rug.

En dat er zoveel leuke mensen in het bos waren. En je zomaar aanspraak krijgt en daardoor weer terug in de tijd bent toen je samen bij dat aparte bedrijf werkte, doordat je beide nog weet waar een oud-Hollands gezegde eigenlijk vandaan komt.  En op dat werk dingen meemaakte die de meeste mensen niet geloven, omdat het te fantasievol klinkt. Snif en Snuitje.

Mijn hyacintenbolletjes zijn witte hyacinten.

Mijn breiwerk is klaar. Nu in elkaar gaan zetten. Of eerst persen geloof ik. Nou ja, weer een nieuw projectje.

Voordeel van weinig mensen zien is 0% kans op griep krijgen.

Heb deze week een moodboard gemaakt om mijzelf op te peppen. Leuk om uit de gratis krant nu juist de positieve zinnen te scheuren en alle IS rotzooi en dood en verderf voor de oud-papierbak te laten.

En heerlijk om dit stukje te schrijven met opwekkende muziek op de achtergrond en een bak lekkere koffie naast me. En straks een heerlijke kom Indiase rode linzensoep.

Goh...ben ik toch weer uit de Bor-de-Wolf-stemming en nu weer in Ed en Willem Bever mood! Tijd voor een nieuw plan, Stan!