Lopen ging niet door; man met hond had een griepje. Het motregende hier ook nog lekker de hele ochtend, dus stiekem vond ik het niet zo erg. En ook weer wel. Want ik weet hoe fijn vooral mijn lijf het vindt. Ook al zegt mijn hoofd; geen zin.
Over een paar weken is de trouwdag van mijn dochter. Had haar al een tijd geleden gezegd dat ik graag voor mooie lingerie voor haar wil shoppen. Mijn kadootje voor haar (en haar aanstaande man haha!). Zal wel ook heel veel compensatiegedrag zijn, omdat ik me zo alleeeenig voelde bij de voorbereidingen van mijn trouwdag en ik helemaal nul, nikkes, nada ondersteuning, bijval of warmte kreeg vanuit mijn familie of moeder of vader. Niemand die me vroeg wat ik aan ging doen, of het lukte en daarna ook nog de grote stille heide. Van niemand een kadootje of een kaartje. Niks.
Kan er nog steeds af en toe heel erg verbaasd over zijn. Hoe kan je iemand zo straffen? Maar kennelijk deden/doen we dat zo binnen onze familie. Als je je niet gedraagt of andere keuzes maakt dan wordt je uitgesloten.
Dus wil ik haar dat graag wel geven. Meedenken, meeleven en meevoelen. En zelf dus wel andere keuzes maken in hoe ik in het leven sta.
Dus straks na haar werk nog even naar een groot winkelcentrum (gratis met mijn busabonnement, voor haar ook) en daar kijken of ze de zaken hebben die ik in mijn hoofd heb. Zij is de nuchterheid zelve. Zou gewoon in haar Primark BH willen trouwen met een willekeurig slipje eronder (niet eens matching!) en als het aan haar lag gewoon haar zomersandaaltjes onder de jurk. Dus het hoeft allemaal niet, maar het geeft net wat afgeronder beeld, onder die beeldige jurk van haar.
Dus vandaag de badkamer een stukje gedaan, een sollicitatie de deur uit, was lekker binnen opgehangen, net een heerlijke lunch voor mijzelf gemaakt.
En vooral weer kijken naar alles wat wel goed gaat. Waar ik dankbaar voor mag zijn en blijven.
Beseffen dat ik een ander niet kan veranderen, maar alleen mijzelf. En dat ik uiteindelijk niet de waardering voor mijzelf bij een ander moet zoeken, maar in mijzelf. En ook niet in spullen of een betere vloer of schoenen.
De zoektocht is nog steeds gaande hoor en ik denk eerlijk gezegd dat dit een eeuwige reis is. Op zoek naar de heilige graal of zo.
De eeuwige optimist:
6 opmerkingen:
Meestal is een oncharmante vleeskleurige onderbroek (zonder naden) nog de beste keuze ook onder zo'n mooie bruidsjurk. Hij, die onderbroek dus, moet vooral niet te zien zijn.
Veel plezier samen : -))) Merel
Ik wil jullie ook veel plezier samen wensen. Moeder en dochter....lekker samen....
Heee, geweldig!
Je gaat samen met je dochter lingerie kopen voor haar bruiloft! Leuk, leuk, leuk.
Wat wil je nog meer, je bent dus echt een super goede en leuke moeder.
Het verleden draai je niet terug, dus denk "ik had dat ook graag gewild, maar zo werkte het niet" MAAR ik ga nu samen met MIJN dochter en daar ben ik rete blij mee!"
Dat heb je in de pocket, Citroenvlindertje!
Heee, heel veel fun, he en het wordt vast lachen. En denk aan de tip van Merel, die broek moet onzichtbaar zijn!
Is een goeie!
Doeg, doeg,
Yente
Lief om samen met je dochter te shoppen voor haar trouwdag. Een momentje om te koesteren. Het gebeurt niet bij iedereen.
Liefs Frederique
Wat lief dat je zo meeleeft met je dochter! Grappig dat het haar juist helemaal niet uitmaakt.
Huisvlijt
lief van je.
Ik ben getrouwd met goudkleurige vlotte slippertjes aan, niemand zag ze toch, en ik vind die witte trouwschoenen altijd zo lelijk.
Siebrie
Een reactie posten