Blij

Het viel me op; telkens als ik de deur voor Sint Maarten-vierders had opengedaan en naar hun liedjes had geluisterd - zelfs die van "mijn moeder is een dikzak", liep ik met een blij gezicht en pretoogjes weer terug naar de huiskamer.

Dat ik van zoiets simpels als uitdelen blij word. Dat het me niet druk genoeg kon zijn aan de deur.

Het ontroerde me. Zo simpel kan ik een rotgevoel uitdrijven. Door te geven. Maar ook door weer even terug in de tijd te zijn. En ja, het regende of waaide vrijwel altijd op die Sint Maartenavonden en een waxinelichtje in een lampion is geen goed idee want die waait om de hoek al permanent uit, maar wat was het heerlijk die koppies van mijn kinderen te zien. Dat voor ze te kunnen doen.

Wilde de rest van de avond niet door een telefoongesprek laten beinvloeden - ja inderdaad met diegene die altijd de lange telefoonmonologen houdt en gelukkig is er nummerherkenning.

Daarna een poging op dan maar op mijn mobiel te bellen. Ook daar had ik geen behoefte aan.
Daarna een dwingende SMS. Alsof ik geen sociaal leven heb - wat helaas geheel correct is - en op dagen waar andere mensen leuke dingen doen, ik beschikbaar ben voor ellenlange saaie gesprekken.

(Gelukkig is het Whatsappen nog niet mogelijk op die oldschool mobiel van de beller).

Dus tijd om daar niet meer in mee te gaan. En er anders mee om te gaan.

                                                               Foto van Flowmagazine


Las een lieve email van een vriendin en besloot zojuist of eigenlijk direct bij het lezen dat ik dan maar NU even een stuk moest gaan wandelen. Bewegen in ieder geval. Tussen de buien door. Parapluutje mee. Doe het gewoon. Niet te lang nadenken. Gaan zonder die banaan. Wel met plu.

Heerlijk. Niemand op straat en halverwege begon het te hagelen en regenen, maar mijn portie beweging in ieder geval al binnen! En ja, schoenen nat, maar die drogen wel weer. En morgen nog maar weer even inspuiten. En dan weer eruit. Kom op; je kan het!

Stukje borduren, zaterdagkrant uitpluizen, beetje breien, Formule 1 kijken, heel vroeg waxinelichtjes aan, want vroeg donker door de buien. Soepje staat op het fornuis.

As we speak rijdt Verstappen op positie 4, dus wie weet over een paar jaar zit ik ergens in de duinen naar hem te kijken, gewoon in Nederland want hij maakt F1 racen weer razend populair dus dan denkt onze koninklijke huizenmelker natuurlijk aan nog meer centjes verdienen door ook zijn circuitje nog beter uit te baten.

                                                                            Foto: nu.nl