En toch kon dit boek mij minder pakken dan voorgaande boeken. Alsof ze een kunstje doet en dat plichtmatig invult. Of ik zou bijna schrijven, dat ze met haar hoofd al in haar volgende boek zat.
Het verhaal is interessant genoeg, maar het kwam voor mij niet uit de verf. Het hoofdkarakter, Eva Ment, lijkt vrij vlak in haar emoties voor mij, maar dat komt ook door de verteltrant. Het gaat over het leven wat zij samen met haar nieuwe echtgenoot, Jan Pieterzoon Coen, gaat leiden.
Op BBC first is er een herhaling van The Miniaturist, een serie die speelt in het Amsterdam van de 17e eeuw, dezelfde tijd zo'n beetje als van dit boek. (De straatscenes zijn opgenomen in Delft, maar weten ze in buitenland veel). Maar prachtige kostuums en mooie kleuren. Waarbij je moet snappen dat eigenlijk zwart in die tijd een 'dure' kleur was, want moeilijk om te verven. Dus de rijksten die droegen zwart.
Toch is het boek niet slecht, maar minder dan de belofte op de achterflap. Maar ach...ik doe het haar niet na! Stoor me alleen aan de afbeelding op de voorkant, want korte mouwen in die tijd? En haar zonder bedekking? Maar goed, dat is de amateur-kostuumhistorie kenner in mij.
Oh ja...gisterenavond, toen ik naar bed ging, ging de wolkenhemel precies even open en zag ik een hele mooie supermaan. Alsof dat speciaal voor mij was. Ik was heel dankbaar voor zoiets moois. Geen schaduwspel eventjes.
3 opmerkingen:
Toch ga ik het wel lezen, ik houd ook van de historische boeken van Simone van der Vlugt. Ik heb net 'Nachtblauw' uit. Heb je dat gelezen? Er gebeurde constant van alles waardoor ik het bijna niet kon wegleggen en het heel snel uit had. De begintijd van het Delfts Blauwe porselein in Delft wordt daarin beschreven, vooraf gegaan door allerlei andere gebeurtenissen. Ook een aanrader hoor!
Nachtblauw heb ik wel gelezen, had nog nooit wat van Simone gelezen en vond het heel fijn om te lezen, mede omdat ik 10 jaar in Delft heb gewerkt.
Ik lees haar boeken graag. Schaduwspel vond ik de moeite waard.
Een reactie posten