Ouderwets aandoende maandag; Rondje Bless the House gedaan, nou ja, meer een vierkantje, witte was gedaan, de huiskamer geïnspecteerd op grijpgrage kinderhandjes, want in de middag zou ik even oppassen op jongste kleindochter. Dus sommige planten hoog weggezet (want daar zat ze vorige keer vrolijk op te kauwen), geen kleine lego-blokjes onder de banken laten slingeren, maar het Duplo voor haar neergezet. Lego is meer voor haar oudere zus.
Helaas ook een tandarts-afspraak, alweer, en nog veel meer moet ik er inplannen. Dus dat breekt de dag lekker. Not. Ook nu weer laten verdoven. En wat ik ooit als advies kreeg toen ik een spiraaltje moest laten zetten; slik een uurtje van te voren 2 paracetamol. Lekker joh, die drugs!
De oppasafspraak ging niet door; kleindochter was niet zo lekker.
Dus wat nu 'doen'. En waarom moet ik altijd wat 'doen'. Gewoon de verdoving laten uitwerken en even niets...dat mag toch ook? Oh ja...niet van de innerlijke boekhouder want die houdt bij hoe vaak ik al niks doe.
He...boekhouder; ik heb nog vakantie; dus lummelen mag!
De ronde van mijn dorp gefietst. Want had zin om nog 2 van die kleine dessertbordjes erbij te halen en een dinerbord; dat kon dan als taartbord dienen of serveerbord. Een setje!! Hoefde niet de rest van de artikelen (wel mooi, maar ik heb genoeg en een heel nieuw servies is niet nodig).
Nu was ik al wezen kijken in de grote stad vlakbij, toen ik daar was. Niks.
Kleinere stad dichtbij toen ik voor de orencheck daar was; niks
Hema hier in het centrum; de 'grote' vestiging. Niks.
Gelukkig zag ik de bordjes nog wel een weekje of zo geleden bij kleinere vestiging, maar toen dacht ik dat ik dat 'later' nog wel ging halen.
Fout!
Alles weg. Wel uit dezelfde serie bordjes, maar andere kleuren. Terwijl ik toen nog zo'n leuk gesprekje had met een jongen in de winkel die alles op een 'verleidingsplateau' uitstalde. Dat ik zo blij was dat zij deze kleur en uitvoering nog hadden. Ja, er was nog genoeg hoor.
Om met moeder Smit te spreken: Alles is weg!
Moesten ze de nieuwe kleuren uitstallen van het hoofdkantoor en MIJN kleur was naar het centrum verhuisd. Ik kon ze bellen of het al uitgepakt was en wat zij nog op voorraad hadden. Geen vaste collectie, maar dat hebben ze sowieso al nooit (meer).
Zo gezegd zo gedaan en alweer leuk gesprekje en ze hadden de kleine dessertbordjes niet meer (jammer!), maar nog wel 30 grote borden. Hahah...ik hoef er maar eentje en die heb ik toen maar gelijk opgehaald, dus weer op de fiets. Lekker gaan!
Voorheen zou ik toch wel daartegen op hebben gezien. Dat weeeeeer fietsen, maar nu gaf het me juist energie. Ik zag het als een leuk projectje. En trouwens; er zit niemand op me te wachten met de spruitjes thuis, dus bommen hoe laat of hoe vroeg ik binnen rol.
Wel lekker dat ik voordat het weer ging regenen, thuis was. En nog een prachtige regenboog zag. Gewoon gratis.
Kijk je 5 minuten later: Weg!
Dus al met al; nooit te lang wachten op mooie dingen. Voor je het weet is het er niet meer.
8 opmerkingen:
Ja, dat is een les die ik ook geleerd heb. In sommige gevallen te laat trouwens
:-) ik zou die boekhouder de laan uitsturen, :-) vroeger had ik ook zo'n stemmetje dat steeds boodschappen doorgaf, doe dit doe dat... maar ehhhhh die zwijgt... ik doe wat IK wil :-)
heerlijk cellie
Je hebt je boekhouder goed toegesproken. Zorg dat hij zich als een goed werknemer gedraagt!
Zeker bij regenbogen moet je meteen kijken en erbij stilstaan : )
Wat vervelend dat je zo vaak naar de tandarts moet zeg. Wat moet er allemaal gebeuren dan?
Ha Cellie,
nou ben ik toch wel heel benieuwd naar de kleur van de bordjes.
Want je hebt er zoveel moeite voor gedaan...
Een regenboog blijft magisch!
groetje svan Marlou
Dat vind ik een mooie afsluiter: wacht niet te lang op mooie dingen.
A rainbow can not be preserved…..
He alles goed bij jou lieverd?
Een reactie posten