Keek via Netflix naar serie 4 van Bonusfamilie, een Zweedse serie van een familie met stief-vaders, moeders, oma's, nieuwe vriendin, oude vriend, bonus vriend en vooral bonuskinderen, jong en oud.
Kleinbehuisd sommigen door veel kinderen of woningnood en daardoor stress en leuk om te zien hoe de kinderen die in het begin van de serie rond de 12 waren, nu pubers zijn en al jongvolwassen. En hoe sommige ouderen zich als peuters gedragen.
Vooral aflevering 4 is kostelijk. Het Kerst-spel, waarin je kadootjes krijgt door dobbelen, maar ze ook weer moet afstaan en juist dat is een probleem.
Deed me denken aan het Sinterklaasspel ooit op mijn werk gespeeld en guttteguttegut...de hebzucht van sommigen was niet te verbloemen. Het grootste kado moest ze hebben; had ze gewoon recht op (zoals op alles in het leven en op het werk). Hierrrrrrr met het kado.
Bleek het een vrijwel lege doos te zijn, met een heel klein kadootje erin. Dat krijg je als je voor de buitenkant gaat en niet op de inhoud. Ze kon het denk ik ook niet hebben dat ik het hele zooitje leidde. Dacht ze 'safe' te zijn, bleek het spel anders te beslissen; Hup.....geef je kado aan je buurvrouw door. Nu! De regels van het spel en nee...we gaan het voor jou niet anders doen. En weg is weg. Niet terugpakken. Of stiekem vragen.
Dus internationaal dit gegeven. Hebberigheid en niet tegen je verlies kunnen. Zijn we allemaal mensen voor. Ben ik er ook eentje van trouwens. Een mens die geheel niet perfect is.
Afbeelding van Theo Crazzolara via Pixabay
4 opmerkingen:
Dat spel heb ik nou nog nooit gespeeld. Zelfs niet op mijn werk vroeger. Het lijkt me ook eigenlijk niks
Haha het is dom om grootste of mooiste kado te pakken want die wil iedereen , ik koos altijd onopvallende pakjes.
Is trouwens een heel geinig spel.
Dat is een leuk spel. En zo zie je de mensen soms in hun ware gedaante. 3H's: Halen, Hebben, Houen.
Ik ben net aan deze serie begonnen en zit bij de tweede aflevering van het eerste seizoen : )
Een reactie posten