Door!

Blij dat ik toch maar niet naar de afspraak ben gegaan vrijdagavond, want zodra ik toegaf aan dat het wat minder jofel gaat, nou ja eigenlijk had ik koorts en liep op paracetamol, voelde ik de man met de hamer. Rusten!

De enige pillen die ik in huis heb zijn paracetamol en ibuprofen. Een zeer beperkt medicijnenkastje dus. Wel thee met honing. Kaneel in de havermout. En dampoo. En van die eucalyptussnoepjes, die geven me lucht, want op mijn werk liep ik telkens aan tegen hoestbuien.

Ik noem ze altijd het Gijs Groenteman hoestje. 

Zaterdag niets gedaan, niemand gezien, niemand gesproken. Ook geen boodschappen gehaald. Laat maar. Geen energie voor.

Zondag; ik moet mijn bed uit van mijzelf en douchen en iets actiever zijn. Kom op!  Dus in ieder geval boodschappen halen, zakdoekjes en die hoestsnoepjes en gezonde zaken om de energie weer op te bouwen. 

Maandag; werken. Heel druk. De aanmeldingen blijven maar binnenkomen. Oh en of ik ook nog even nieuwe medewerkster een ochtend mee kan laten lopen bij mijn werk. Kost allemaal geen tijd uiteraard.

Dinsdag; vrij genomen want ik moest naar het ziekenhuis de afdeling Geriatrie (niet voor mijzelf - nog) voor mijn moeder. Die afspraak had regelschoonzus gemaakt op mijn verzoek en ik moest vooral lezen hoe ingewikkeld het was om een afspraak te maken. Er lag een brief met de afspraakbevestiging bij mij moeder, ik kreeg een kopietje hiervan, dan wist ik waar ik me moest melden. 

Had gevraagd of mijn broer online erbij kon zijn, uiteraard nadat onze contactpersoon aldaar toestemming ervoor had gegeven. 

Maar het eerste wat ik daar hoorde of mijn moeder nog op het toilet zat? Nee, die hoefde niet mee te komen gaf regelschoonzus aan.

Dat klopt dus niet, want de afspraak was niet voor mij, maar voor mijn moeder om van haar te horen hoe het nu ging. Gewoon een vervolg-afspraak. Regelschoonzus deed het voorkomen alsof ze, met heeeeel veel moeite een afspraak voor mij had gemaakt, omdat ik graag meer wilde weten over de diagnose en hoe nu verder. Bah!

Mijn broer en ik hebben uitgelegd hoe de familiedynamiek in elkaar zit, dat wij en zus (de helft van de familie dus) achteraf zaken horen en dan ook nog half. Zie ook deze afspraak. Heb de mail bewaard waarin ik de regelschoonzus vroeg wie er nog meer bij de afspraak zouden zijn. 

Wel daar met elkaar zaken doorgenomen waar volgens ons mijn moeder plezier in heeft, vreugde uit haalt, maar zonder het lijdend voorwerp is het alweer dat er over iemand gesproken wordt in plaats van met.

Dus vandaag toch maar nieuwe afspraak gemaakt. Want ik baal ervan dat ik dan weer op die regelschoonzus zou moeten wachten omdat zij zichzelf heeft opgeworpen als medisch contactpersoon. Amehoela!!! Het gaat om mijn moeder dus doe maar een stapje terug met je geregel.

Maar: Weer auto huren, weer dag vrij. Afspraak was in een minuut gemaakt trouwens. Niets ingewikkelds aan.

Moest wachten tot mijn moeder uit de BSO was. Nou ja, Dagbesteding bedoel ik. Gekeken of ze nog boodschappen nodig had, maar alles was er nog voldoende, dus alleen voor haar een lekker bakje fruit gehaald en Oranje soesjes voor De Wedstrijd (al heeft ze nul interesse in voetbal).

Lange dag. Ook dat ik zo'n andere indruk heb, net als mijn broer - ja, wel dement, maar niet debiel, van mijn moeder. Zie ik het dan zo verkeerd? Wordt het aangedikt door de anderen? Spiegelen zij de situatie van hun eigen familie op die van mijn moeder. Of hun eigen angsten. Of komt het wel goed uit dat ze 'opgeruimd' wordt? (Soms zeg ik cynisch 'geruimd', maar dat is dan zeer zwartgallig).

Of bagatelliseer ik het. Wil ik dingen niet zien???

Gisterenavond begon het al te onweren toen ik wegreed en was niet echt fijn autorijden. Slecht zicht, hagel, wind en regen. Gelukkig ging alles goed, maar nu is wel de energie op, terwijl ik dan nu de hele dag heb voor 'leuke' dingen en een auto!

Maar ik weet niks meer. Toch maar zo in de auto stappen en ergens heen rijden. Weet niks, misschien een beddenspecialist en daar heel lang een groot lekker bed uittesten?

Uiteindelijk even langs een tuincentrum gereden. Maar of ik daar nou hele zware en grote dingen meenam of wilde aanschaffen. Ook niet. Daarna alles thuisgebracht en er stond in de schuur nog een kastje (onuitgepakt met bon erop) van dat Zweedse warenhuis. Retour gebracht en geld ook retour gekregen en alleen daar wat gegeten, wat me beetje triest maakte, zo tussen de koppels en gezinnen. Niet de winkel in, maar richting tankstation gegaan. Zuinige auto!

Auto afgetankt in de avond, kan ik in de ochtend 'm zo afgegeven en dan door naar station en werk. Ben al een beetje bang wat ik daar aantref. Met de collega die nergens aan toekomt en ook onduidelijk is gemaakt hoeveel tijd ze aan het ondersteunen in mijn werkzaamheden mag en kan stoppen. 

Maar ja...iets met circus en apen. 

Nu heeft men een nieuw circusaapje. Iemand die gestudeerd heeft!! En zooo slim. Wat zijn we blij.