Gisterenavond mijn pakje haarverf klaargezet, zodat ik vanochtend direct dit in mijn haar kon smeren en geen uitstelfoefjes kon bedenken. Die kon ik wel bedenken, maar ik wist ook dat "Als je haar maar goed zit" me weer helpt om beter in het vel te komen zitten. Dus niet zeuren, maar doen!
En handig ook om dit te doen als je nog niet aangekleed bent, zo komen er geen vlekken op je goeie goed. Wat wil een gekleurd mensch nog meer?
Ook van de week met zoonlief koffie gedronken in een voor mij (maar ja...dat is alles en veel als je teveel thuis blijft omdat dat veilig voelt) nieuw hip tentje. Wat zag hij er goed uit en jemig de pemig zeg...wat loopt die jongen weer als een kievit on speed! Ik schaamde me een beetje met mijn gezeur en geteut en Kan NL-gedrag (Niet Lopen). Hij lag een maand geleden nog op de Intensive Care en moet je hem nu eens zien. Ik heb niets en zanik en zeur (alleen in mijn hoofd dan hoor...) en zou willen dat hij een wat lager tempo aanhield. Pfffffffffffffff....zeikwijf!
https://www.youtube.com/watch?v=DD6N3DyU5TQ
Ook maar iets om met psycholoog over te hebben: Ik kan veel meer dan ik denk of dan ik mezelf gun.
Denk ook dat ik ernstige Slaag-angst heb. Haha... Of ik daag mezelf te weinig uit. Of of of..
Nog steeds regelmatig last van sluierbewolking en onder die bewolking piekeren over van alles en nog wat en iedereen om mij heen behalve mijzelf. Ik zou zeggen genoeg werk aan de winkel en kan niet wachten om die switch te maken en op te houden met alles en iedereen eerst een fijn leven te geven en dan, aan de kant staande te moeten constateren dat ik mijzelf vergeten ben. Omdat ik dat niet zo belangrijk vind.
Dus elke dag probeer ik te zien wat er allemaal goed gaat, mijn blessings te counten. En blijkt dan dat het maar goed is dat ik boven de tien kan tellen. Nou alleen nog die sluierbewolking niet meetellen. Of leren hoe ook die bewolking meetelt, als ervaring, als leerproces.
En mijn angst om straks (wanneer??) niet genoeg te hebben, niet meer zelfstandig te kunnen zijn, die angst weg te nemen. Door actief te werken aan de toekomst, maar ook door een toekomst te mogen zien voor mijzelf.
En God op mijn blote knieeen te danken dat ik niet dan maar een vent in de arm heb genomen die mij voorziet van inkomen, maar tot op heden altijd voor mezelf heb kunnen zorgen. En mijn gezin. En dat dit gezin uitstekend functioneert. Zo...dankzij mijn inzet. Ik stond aan het roer al die jaren en heb mijn gezinsboot nog nooit op de rotsen laten klappen. Nooit. Wel stormen meegemaakt, zware stormen, maar we zijn er allemaal nog. Geen Jeugdzorg, geen verslavingen, geen Justitie, geen ruzies, geen stilzwijgen.
Ga voor de lol eens lezen wat vrouwen allemaal voor ellende meemaken door niet voor zichzelf en daarmee voor hun gezin te kiezen, maar denken dat ze zonder meneer het niet redden. En daardoor jaren of jaar in jaar uit met een man leven die niets toevoegt. Geen Mr X, maar een Mr K (van Loodzak).
Ik moet ook mijzelf wat meer krediet geven dat ik die meneer K wel aan de kant heb gezet en wist dat ik weliswaar lang op een houtje ging bijten, maar wel op een houtje wat de smaak van zouthout had.
Allemaal gedaan dus. Niet op zijn beloop gelaten zoals mijn moeder 50 jaar lang, maar wel actief gehandeld. En geloof me, moeder, mannen van kaliber Mr K, vinden binnen no time weer een nieuwe vrouw. Gaan niet kapot of vallen in de goot en komen daar nooit meer uit, maar zorgen ervoor dat ze weer een nieuw willig slachtoffer vinden. Genoeg keus.
En ik moet (brrr..moet, mag is beter) meer doen wat echt bij mij past. Dus niet maar een foutje ten gunste van onze stichting maar laten zitten, maar gewoon melden zodat dit rechtgetrokken kan worden. Ik wil niet zo zijn als anderen, ik wil zijn zoals wat bij mij past. Niet liegen, niet frauderen, niet de makkelijkste weg kiezen en anderen met de rommel laten zitten.
Zo: direct mailtje hierover gestuurd en probleem is gemeld en wordt opgelost. Dat voelt goed en transparant (rot term uit bedrijfsleven, vooral gebezigd door managers die dit niet zijn, maar wel graag het imago willen hebben van eerlijk en recht-door-zee).
He...de zon schijnt, ik ga de tuin eens ontdoen van onkruid en zo een lekkere lunch klaarmaken. Voor me, myself and I.
3 opmerkingen:
Geweldig blogje vandaag! Applaus voor jezelf!
Ik denk dat jij er goed in bent jezelf te analyseren en jezelf een schop onder de kont te geven! Je bent een kanjer!
Is je haar goed gelukt? Ik heb het maandag geverfd, op de verpakking stond dat het niet drupt, jaja. Het liep van achteren mijn hemd in, daar kan ik dus een poetsdoek van maken haha.
Je schrijft heel grappig. Ik weet niet of t bij jou zo is hoor maar ik weet van mensen en misschien ook van mezelf dat t makkelijker is om met een ander bezig te zijn, met hun verdriet en ellende dan met die van jezelf.
ik las laatst en echt ik ben er nog van slag, over vrouwen die bij hun man blijven terwijl ze ontdekt hebben dat hij hun kind sexueel misbruikt heeft onder t mom, hij heeft zovel goede kanten. Wat???? Ik wist niet wat ik las, Die vrouwen kiezen dus echt voor zichzelf. Alvast fijn weekend. en liefs.
Een reactie posten