Dat klinkt toch als een soort van vakantieresort? Het gevoel in het buitenland te zijn krijg ik er door mijn luid pratende Koreaanse buurtgenoten, gratis bijgeleverd.
Na de koffie een rondje tuin. Nou heb ik mijn grasmaaiert verleden week met Grof Vuil meegegeven, want die had een aantal jaren - door ruimtegebrek - buiten gebivakkeerd en maaide eigenlijk niet echt meer, eigenlijk al bij aanschaf niet, maar rolde plat. Dus weg ermee; hij is te oud, doet het niet en niet meer te maken. Weg ermee.
Ook de projectjes die ik ooit nog eens zou gaan uitvoeren - van pallets een tafel maken, jippie ah jeee..helemaal hipster anno 2013...heb ik een tijdje terug eens kritisch bekeken en ik wist dat ik never nooit, of in ieder geval niet nu, de energie had en de inspiratie, om lekker te gaan schuren, zagen, klussen en weet ik veel.
Dus toen ik bij het grote Zweedse warenhuis een goedkoop tuintafeltje zag, wist ik dat ik niet moest uitstellen en denken dat ik dat niet waard was, want ik zou toch zelluf mijn projectje tuintafel doen, en dus tafeltje gekocht en bedacht dat ik alle zooi uit mijn tuin moest gaan halen.
Ruimte in de tuin, ruimte in mijn hoofd en meer nog: ook ik ben het waard om gewoon een leefbare tuin te hebben, niet een soort van open werkplaats voor wanna-be projectjes.
Klaar ermee. Weg ermee en hatsjekideee....
Hou het behapbaar. Draaf niet door in dingen die je bij anderen ziet en waarvan je denkt; dat wil/kan/moet ik ook. Dus geen moestuin voor jou, maar gewoon een paar bakjes aan de schutting met 3 stuks sla-kropjes. Kan je iedere dag verse sla van plukken. En je hoeft ook niet - zoals alle tv-koks kennelijk heel trendy hebben ALLE kruiden in potten of bakken of in die vermaledijde moestuin, beschikbaar hebben. Want: hoeveel kruiden gebruik je nou echt?????? Dus hou het simpel en letterlijk te behappen.
Anders regeert de tuin jou in plaats van dat het een plek is om te ontspannen en te genieten.
Dus.
En ook IK mag dat hebben. Een fijne tuin. Niet een halfbakken project wat nooit af is tuin, maar een tuin.
En besef dat je energiepeil vandaag de dag gewoon lager is, maar misschien wel gewoon prima. Want je hoeft niet in standje IK KAN ALLES (alleen) te staan. En al die buurtgenoten met hun geheel betegelde tuinen met 1 pot geraniums, die hebben het eigenlijk prima bekeken toch. Die kennen hun beperkingen en hoeven niet elk vrij uurtje in hun tuin te snoeien, knippen, bijmesten, afvoeren en de hele riedel van voren af aan.
Dus kijk nou eens of die arbeidsintensieve tuin nog wel bij je past. En pas aan. Stapje bij beetje.
Dit geldt ook voor je huis. Heb je 300 mokken nodig? Ook al zijn ze gratis gekregen van je werk/kennissen/familie. Hoeveel gebruik je er per dag en hoe vaak heb je er meer dan dat nodig? En ook niet onbelangrijk; welke van je 300 mokken vind je nou echt mooi. Zijn jouw smaak. Het antwoord geeft aan dat je binnenkort veel mokken naar de Kringloop mag brengen.
En heel oude mokken, misschien wel mag bewaren voor Het Grote Mok-Kapot-Gooi-Afreageerspel. :)
Een voorbeeld van te lang bewaren is een kinderzitje voor achterop de fiets. Dat was nog van mijn ouders geweest en had ik gehad voor mijn kinderen, 25 jaar terug. En ik bewaarde dat voor als ik ooit kleinkinderen krijg. Maar ik weet nu al dat mijn kinderen me echt gaan aankijken met zo'n blik van "Hallooooooo.... dit zitje was toen leuk, maar er zijn nu andere eisen aan kinderzitjes, dus ons kind gaat echt niet in zo'n oud zitje". Dus hoppa......zitje ook weggedaan. Want die kleinkinderen moeten er sowieso eerst nog maar eens komen.
Ik ben gewoon al blij dat ik zie hoe ik mezelf iedere dag laat confronteren met rotzooi en mezelf verdriet doe door iedere dag weer te denken: zie je wel....ook niet gelukt! Of een dumpplaats voor andermans rommel.
Nu zie ik een tuin, met een fijn zitje (nee...geen grooooooooooooooooooote tafel en 24 bijpassende stoelen eromheen), met 2 stoelen. Ik hoef ook geen 24 stoelen, want er komt hier nooit zo'n groot gezelschap. En waar laat ik zoveel stoelen in een postzegeltuintje.
Er staat een ligbed die ik deze week in de beits wil zetten (hahah...eerst even schuren), maar dat is het dan wel. En veel bloeiende vaste planten, planten die ik mooi vind, niet mijn moeder of nou ja...die stonden er al van de vorige bewoner dus je doet het er maar mee.
Dochterlief is heeft gisteren haar laatste spullen opgehaald samen met haar vriend. En reed heel stoer die grote auto naar hun nieuwe woonplaats. Wat heb ik een slimme, sterke, stoere en mooie dochter. Die gewoon nee kan en durft te zeggen als ik haar een suggestie doe voor hun huis. Heel goed, lieve dame. Doe wat bij jou past.
Een zondag met een tevreden gevoel. Wat wil een mens nog meer?
4 opmerkingen:
Wat een heerlijk stukje heb je geschreven! En groot gelijk hoor: het is jouw leven, jouw tuin en jij bent de baas.
Ik vind het ook zo fijn om dingen weg te doen, ruimte maken in mijn huis en dan ook automatisch in mijn hoofd. En wat ik net ontdekt heb, eerst kijken wat ik nog heb voordat ik wat ga kopen. Zo heb ik nadat ons konijn deze lente overleed en het grote hok eindelijk weg kon, de tuin opgeknapt maar niks ervoor hoeven kopen. Heb nog nooit zo vaak buiten gezeten!
Mijn moeder heeft een ongelooflijk hoog energie-niveau, en altijd al gehad. Het heeft een tijdje geduurd voordat ik doorhad dat ik niet zoveel energie had, en dat dat ook prima is. Die mokken... Geef ze maar weg, een ander (een student misschien of een pas gescheiden persoon die een nieuw huishouden op moet zetten) is er weer blij mee. Doe je nog iets goeds ook, dus.
Mooi geschreven!
Je geeft me weer inspiratie voor een nieuwe opruimronde!
Alvast bedankt!
liefs en fijne avond nog.
Een reactie posten