Grote verhuisbus had ze al geregeld en nu is het sjouwen van haar meubelen en dozen met spullen in de auto en straks, of morgen, het weer in haar nieuwe appartement sjouwen van al deze spullen. Geschilderd etc hoeft er niet, volgens haar zag het er allemaal ok uit.
Jammer dat ze wel een vader heeft, maar hij geen sjouwmateriaal is. Of uberhaupt aanbiedt om mee te helpen met iets. Bij geen van zijn eerste-leg kinderen, zoonlief heeft ook altijd alles alleen moeten regelen. Haar broer is aan het werk in het buitenland, dus die spierkracht kan ook niet ingezet worden, maar ondanks weinig hulp regelt ze het weer geweldig goed.
Ze moest al haar kasten leegmaken en de inhoud in dozen doen, dus heb ik aangeboden om dat maar voor haar te doen, aangezien ze vandaag eerst nog de hele dag moest werken. Pfffff...wat een hoop kleren zeg! Gelukkig had ik nog een flink aantal verhuisdozen op zolder staan (altijd handig) en die kwamen goed van pas. En een grote zwarte marker zodat ze weet wat waar zit. Helpt ook als je duidelijk schrijft. En haar koffers gevuld en nog wat van die handige grote boodschappentassen met uhm..boodschappen uit de voorraadkast.
Nu zijn ze even een tweedehands wasmachine halen en ze had op Marktplaats ook een eettafel en stoelen gezien, maar die aanbieder had nog niet gereageerd.
Ben blij te zien dat ze haar perfectionisme in de kast heeft gezet en ze niet voor het mooiste en duurste gaat, maar gewoon zeer budgetbewust haar dingen aanschaft. Of niet, dan komt dat wel een andere keer.
Een jaar geleden vloog ze al uit en nu nog een keer maar dan met een vriend. Naar een andere stad, maar niet, zoals haar broer, in een ander land. De regelneef in mij bijt regelmatig op zijn tong, want dit is haar verhuizing, niet de mijne. Zij regelt alles perfect en alweer, net als een jaar geleden, hoef ik weinig te doen. Een wasje, een boodschapje, maar geen geregel, gepieker of gesjouw. Nou ja...een paar dozen, maar geen zwaar meubel.
En het voelt een stuk fijner die lichtheid, niet alle leed van de wereld op mijn schouders willen dragen. En daardoor nooit tijd voor mijzelf nemen of krijgen. En nooit de diepte in hoeven daardoor want oh oh oh zo druk met alles regelen voor iedereen behalve mijzelf.
En stilletjes hopend op complimenten voor dat regelen, maar die komen natuurlijk niet want het is rete-irritant zo'n regelneef. Die geeft de ander namelijk nooit eens de kans om te laten zien dat hij/zij dat prima zelf kan en daarmee geeft de regelneef die ander telkens een brevet van onvermogen.
2 opmerkingen:
Heerlijk hé je kinderen op alle fronten op hun eigen manier bezig zijn.
Mijn dochter en schoonzoon verhuisden 3 jaar geleden (na 5 jaar in dat huis) en schoonzoon had alles zonder uitzoeken in verhuisdozen gedaan! Ik zou een dagje komen helpen en trof mijn dochter in tranen aan, ze wist niet maar wat ze moest doen en de verhuisdozen waren op, en er was nog zoveel en en en en eneenenen....
Eerst maar eens koffie gedronken en heb ik het maar overgenomen, in overleg hoor, en de rest georganiseerd. Auto's vol naar de vuilstort, kringloop etc. etc. toen was er niet veel meer over en dozen voldoende. Tja ik ben ook nogal van het regelen.
Was toch nog een leuke dag en lekker uit eten geweest erna.
Ik denk dat we maar stilletjes op de achtergrond aanwezig blijven, en dan als het nodig is even inspringen ( zo vond ik het ook altijd fijn als mijn moeders er ergens was).
groetjes, Franca.
Een reactie posten