Het is bijna komisch te noemen mijn ervaringen met terugbelverzoeken.
Dat ik een terugbelverzoek laat neer leggen en van de telefoniste van onze gemeente te horen krijg dat dit binnen 2 werkdagen wordt gehonoreerd.
Dat ik al snap dat dit niet volgens MIJN telling is, of normale commerciële bedrijventelling, maar ambtenarentaal is.
Bel ik zelf weer na die 2 werkdagen terug krijg ik te horen dat de ambtenaar niet op vrijdag werkt (had ik al in mijn berekeningen rekening mee gehouden als zijnde niet een werkdag, want de meeste ambtenaren op die afdeling werken niet op vrijdag) en joehei, vandaag is hij op 'training'. De hele dag. Wel een werkdag, maar die telt dan kennelijk ook niet mee. Voor mij.
Maar; voor deze speciale afdeling waarmee u contact zoekt, gelden die twee dagen helemaal niet. Want zo druk dat dit niet kan. Dus ik hoop dat er dan de dag na zijn training teruggebeld gaat worden. Zou je natuurlijk net zien dat ik dan in die verplichte training vanuit de gemeente zit voor werkzoekende alleenstaande Moedertjes...
Wel grappig allemaal, want ik moet voor een bepaalde datum iets aanleveren en juist daarover wil ik contact. Maar dat wordt een beetje dodelijke deadline zo.
Alles wat ik moet regelen, opzoeken en uitzoeken staat klaar. Maar ik print het dus liever niet uit, maar lever het digitaal aan. Net als die ambtenaar zijn brief ook digitaal aanleverde aan mij. Digitaal, want goedkoper voor mij en stukken efficienter voor alle partijen. En ook nog eens Coronaproof, want dan hoef ik niet (om portokosten uit te besparen) naar het gemeentehuis en het daar af te geven.
Kanniewaarzijn-scenario.
Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay
Gelukkig had ik in de ochtend al mijn zelfopgelegde taken reeds afgewerkt (Bless your House rondje, een sollicitatie en ook nog een ommetje (leuk die kastanjes) gemaakt, dus vond dat ik de rest van de dag vrijaf mocht. Vooral in mijn hoofd vrijaf.
Opeens, al kijkend naar die kastanjes, inspiratie krijg voor een herfstig stukje op het oude mahoniehouten kastje van mijn Oma.
En toch maar mijn boek nu brengen naar de bieb, voor het weer langdurig regent of er niets meer kan en een gratis (vanwege mijn verjaardag) Tompouce bij de winkel die begint met de H en eindigt op EMA.
Dat zijn weer de leuke dingen. En heel vaak de foto's terugkijken van mijn nieuwste kleindochter. En haar grote zus.
9 opmerkingen:
Ambtenaren logica is een wereld op zich.
Volgens mij moet er een collega zijn die waarneemt als de betreffende ambtenaar om wat voor reden dan ook afwezig is.
Digitaal indienen met ontvangstbevestiging en leesbevestiging (instellingen in outlook staat bij (eerst een nieuw bericht openen) opties en daar zie je ‘vragen om ontvangstbevestiging’ en ‘vragen om leesbevestiging’. De eerste wordt automatisch verstuurd en de tweede optie ben je afhankelijk van de ambtenaar.
Heb je geen digitale postadres van de gemeente? Dan zou ik een cc daar heen sturen, dan wordt je emailpost ook geregistreerd. Dit is weer handig als je voor een bepaalde datum iets moet indienen. Dan heb je ook een bewijs dat je het ingediend hebt.
Het is belachelijk en ook wel om te huilen.Maar ja, wat kun je er aan doen. Niets vrees ik.
Wat wordt er gesold met mensen
:-) het is dat jij er nogal luchtig over kunt zijn, ik zou pisnijdig worden denk ik :-)
Ha Cellie,
getverdegetver... ik zou er zo kwaad om worden.
Ambtenarij.
Excht niet meedenken met je. Echt niet.
Afspraken niet nakomen of te laat.
Zul je zien, dat jij lekker kastanjes aan het rapen bent en dat er dan net drie of vier of vijf dagen te laat een telefoontje komt.
Grrr...
Ik vind dat je er nóg rustig onder bent.
Heb je geen zin om een baksteen............ nee... doe maar niet!
Hou je haaks.
Uiteindelijk komt alles goed...
Ik duim voor je!
groetjes, Marlou
Ik zat gisteren naar Radar te kijken en daar was een item over een vrouw die me een beetje aan jou deed denken, qua situatie, ze had geen huis maar wel en baan, hield haar hand dus niet op en was gedwongen met haar kind van 2 in hotels te overnachten want iedereen trok zijn handen ervan af.
Ze had brieven in handen waarvan de door Radar gebelde ambtenaren niets van wisten, voortdurend doorgeschoven en ga zo maar door.
Om je op te vreten en dan al die zelfingenomen, arrogante ambtenaren aan de andere kant van de lijn.
Zenuwslopend en vooral heel onrechtvaardig. Je krijgt gewoon geen gehoor.
Ambtenaren...een bepaald slag mensen. Wat een geduld heb jij. Ik was uit m'n vel gesprongen (KRAK.)
Smaakte de tompouce? Altijd jezelf blijven verwennen!
Oh vreselijk dit. En helaas maar al te herkenbaar. Hoewel ik de zegeningen van parttime werken zie, is het in sommige functies vreselijk voor mensen die afhankelijk zijn van een werknemer.
Een reactie posten