Hamstertje

Het deed al langer wat pijn. Maar ach, een beetje pijn kan ik wel tegen. Maar nu heb ik een hamsterwang met daarin een voorraad voor deze winter en daardoor een beetje een dicht oog ook en dat staat wat minder charmant. En weet even niet wat ik daar aan kan doen als ik daarmee wakker word. Hoe, wat en waar. 

Natuurlijk WEET ik wel wat ik moet doen, maar even een moment van de weg kwijt, net wakker. De aktie is duidelijk. Hier kan ik niet zelf meer mee aan de slag (nee..echt niet, sateprikker gaat 'm niet worden).

Afbeelding van bierfritze via Pixabay 

Want werd wakker met een hele lege telefoon (batterij totaal leeg) en dus wist ik niet hoe laat het was, of er misschien gemiste boodschappen (van WIE dan - oh ja..misschien was dochter aan het bevallen of zo) zouden zijn en oh gut...onbereikbaar natuurlijk.  Was een beetje gedesoriënteerd. Door hamsterwang en geen tijdsbesef.

Eerst maar uit bed, kijken of er buiten al licht was, dan kon ik inschatten hoe laat het echt was. Want de zon nog niet op, maar die komt elke dag later te voorschijn. En bewolkt, dus misschien zat de zon wel achter de wolken verstopt. Ja, ik zag her en der licht in huizen. Dus al zeker 'tijd om naar het werk te gaan'.

Dus mijn backup Nokia erbij gezocht. Ook aan de oplader. Die was heel snel opgeladen en standby. Fijn, Finse kwaliteit. 

Opstaan; begin de dag en tackel die wang later maar. Zo erg was het nou ook weer niet toch? Geen ondraagbare pijnen. Wel een rare kop, maar ook al jaren aan gewend. 

Dus eerst maar even de normale maandagroutines afwerken. Dat geeft me weer een 'normaler' gevoel. En zo kalmeer ik ook weer. En kan ik weer helder denken. Wat is de beslisboom omtrent hamsterwang. 

Ook lag er, een week na de normale en afgesproken reactietijd, een digitale brief van de Gemeente dat men wat nadere informatie nodig had van mij om een verzoek voor een inkomenstoeslag lage inkomens te kunnen verwerken. Dat stond ook al op mijn lijst en had ik al uit laten zoeken hoe ik de Gemeente tot aktie kan laten overgaan. 

Dus daar moet ik ook mee aan de slag. En alles moet dan weer geprint worden. Nergens te vinden of ik dat digitaal kan aanleveren en bij welk email-adres. Nee, arme sloeber, koop jij maar weer printpapier, postzegels, grote enveloppe en niet te vergeten inkt voor je printertje. Dus daar moet ik ook nog even achteraan. Dat ik het wel digitaal ga aanleveren, want met thuiswerkende ambtenaren lijkt me dat helemaal ideaal. Want anders moet er toch echt iemand op het gemeentehuis alles eerst weer inscannen om het digitaal te maken en leesbaar voor de thuiswerker. 

Onlogisch allemaal. Daar alleen al zou je toch een dikke kop van krijgen?

Alle mijn moed verzamelen en dan toch, na echt heel heel heeel heeeel lang niet bij een tandarts te zijn geweest, gebeld voor een afspraak.

Waarom ik zo lang niet ben geweest?

Lang verhaal. Komt nog wel een keer een blog over. Maar voor nu ben ik al "blij" met een ontsteking. Want die dwong mij om in aktie te komen. Ja, als het kalf verdronken is. Dat klopt. En tsjonge...wie gaat er nou niet regelmatig naar de tandarts? Nou (om maar eens een stopwoordje uit de kast te halen): mensen met een slechte of geen tandartsverzekering en een grote angst voor grote en vooral dure rekeningen. Zonder potjes daarvoor. 

Zorg voor mijzelf stond altijd op de allerlaatste plek in mijn begroting. Stond. Nou ja, staat nog steeds een beetje onderaan. Zorgvermijder c'est moi. 

Mooie inspiratiebron vandaag: Annemiek