Vanochtend op tijd opgestaan en eerst maar weer Steppen met Cher. Mijn dochter kwam met haar sportoutfit de kamer in en ik hield - een beetje beschaamd - op met oefenen. Of ik klaar was? Ja hoor...net klaar. Not. Straks nog maar even wat extra oefeningen met de halters doen!
Zij fietst dan eerst nog 20 minuten naar haar sportschool en gaat daar 1,5 uur aan de slag. Haar vormen worden steeds strakker en gespierder en wat is ze daar blij mee. Ik zie de mooie vrouw die ze altijd al was, maar verstopt was onder het vet. Wat ben ik toch een rare dat ik me schaam voor in het openbaar oefeningen doen. Daar moet ik nog aan werken zeg maar. Ik hou niet van samen oefeningen doen, of zwemmen of zo. Laat mij maar lekker alleen sporten. Lopen, wandelen, Stepping with Cher of zwemmen. Lekker achter elkaar doorwerken en dan is het klaar.
Ik word niet echt strakker, wel fitter. En dat merkte ik gisteren toen ik, gezellig samen met allebei mijn kinderen, naar het midden van het land treinde. Waar ik voorheen opzag tegen het naar het busstation lopen, deed ik dat nu zonder er bij na te denken. Ook van het station naar mijn ouderlijk huis liep ik in minder tijd dan toen ik nog 40 kg meer woog en veel minder conditie had. Al dacht ik toen dat het allemaal wel meeviel. Ik had gewoon geen idee hoe het is om 'normaal' te kunnen bewegen, zonder die 40 kg extra. Hoe soepel je knieeen een minder gewicht dragen, hoe je heupen geen pijn meer doen en je niet na een eenvoudig eindje lopen al op de hijgstand staat. Ik wist het gewoon niet meer. En misschien was ik ook wel gewend aan altijd hijgen, altijd uitgeput zijn, altijd pijntjes her en der.
En ik word ook niet echt strakker omdat ik toch nog wel een beetje erg buiten de lijntjes kleur. Deze week maar weer back on track en niet smokkelen met een lekker koekje. Of twee, of een hele doos.
Ga deze week op zoek naar gezonde (geen lightshit) tussendoortjes. Een eitje, een handje nootjes, dat soort zaken dus.
Ergens op een blog las ik dat het een idee is om elke keer als je tevreden bent over iets, iemand of iets dergelijks, je een brief in een pot doet, zodat je in slechte tijden een inspiratiebron hebt. Goed idee. Eerste briefje zit er al in en zo direct een tweede. Gisteren was ik zo blij met die twee kinderen van mij. Hoe goed ze met elkaar omgaan, zo volwassen en hoe ze kennelijk de kunst van het luisteren verstaan.
En slijm slijm glibber glibber...wat een mooie mensen zijn het! Om te zien (geheel onbevooroordeeld hoor..), maar wat belangrijker is, qua karakter! Mijn zoon is nu bijna klaar met zijn HBO studie en hoopt snel aan het werk te kunnen gaan. Het liefst in de lucht, maar aan de grond lijkt nu een haalbaarder optie. Hij netwerkt zich helemaal gek en wat ben ik trots op hem.
Ooit leerde ik een andere betekenis van Wachten. Het kan ook staan voor waakzaam zijn. Dus niet afwachten, maar alert zijn; er komt een verandering aan!
Ik ben veranderd, mijn lichaam ziet er anders uit, maar in het koppie zit nog een dikke vrouw. Ik heb mijzelf laten zien dat ik kan doorzetten, afmaken. Ik ben zoveel taaier dan ik mezelf er credit voor geef.
Mijn inkomen is drastisch veranderd, ik heb ontslag (alweer) overleefd, mijn lijf ziet er anders uit, mijn familie-opbouw is veranderd (mijn vader is dood) en blijft veranderen. Is leven eigenlijk niet constant verandering? Beweging.
En zou het voor mij niet goed zijn om dat echt te beseffen en met die verandering mee te bewegen. In luchtigheid. Zoals nu, de zon in mijn huiskamer naar binnen schijnt en alles gouden kleurt. Straks wordt het weer Lente. Of ik mee beweeg of niet. Stil maar Wacht maar. Alles wordt Nieuw!
3 opmerkingen:
Wat kun je ontzettend trots zijn op je kinderen, geweldig dat ze het zo goed doen. En vergeet niet om ook heel erg TROTS op jezelf te zijn!!! Zoveel afvallen, en je bent zo goed bezig, heb veel meegemaakt (heb ik op je vorige blog wel gelezen). Maar je redt het wel, je bent een sterke vrouw!! groet van Lies
Ik heb jouw blog helemaal gelezen. Inspirerend. Leerzaam. Wijs. Mooi geschreven.
Groeten van D
Ik had wel iets over een pot geschreven, had in een mooi blad gezien, iedere keer als je iets leuks meemaakt hup briefje erin.
Zeg waarom zou je niet HEEEEEL trots zijn op je mooie kinderen?
Ik benijd je hoor en wat mooi dat ze het samen zo goed kunnen vinden en dat je zoon piloot is en je dochter ook zoveel doorzettingsvermogen heeft. Miisschien hebben ze dat wel van hun moeder. Heb je daar weleens aan gedacht? 40 kilo. Als je daar geen doorzettingsvermogen voor nodig hebt dan weet ik t ook niet meer. En bewegen is altijd goed ook al zie je lichamelijk geen verschil. Je hersenen maken ook nog stofjes aan die goed voor je zijn. Fijne dag doorzetter.
Een reactie posten