Uhm...wat zullen we eens gaan doen dan. Ergens iets verder weg dan normale treinritjes dus. Maar zo grappig om op een groot station in te stappen en te denken of ik nou die ene of die andere intercity zou nemen. Had al een beetje gekeken waar ze leuke tentoonstellingen hadden, maar voor iemand die slecht snel kan beslissen is dat nog niet zo eenvoudig. Er zijn nog zoveel mooie dingen te bekijken en te beleven.
Uiteindelijk kwam ik in Arnhem uit en ben naar het Museum voor Moderne Kunst getogen. Wat vlak bij het station was wat helemaal in de stijgers staat. Onderweg heerlijk kunnen lezen, dat is fijn van de trein. Ga je met de auto dan lukt dat wat minder, als bestuurder althans.
En wat een prachtig weer was het daar. Veel beter dan bij mij thuis. Het zonnetje scheen en sowieso ligt dat museum op een prachtplek.
Het was weer ouderwets genieten van kunst met een grote K. En soms met een kleine K.
Omdat ik een museumkaart heb, was de entree geheel gratis. Nou dat is heerlijk. Ik ervaarde al eerder dat als je genoeg hebt gezien, je met een onbezwaard hart weer naar buiten kan gaan. Omdat je weet dat je, als je daar behoefte aan hebt, gewoon nog een keer kan gaan. En nog een keer...
Daarna een omweg via Amsterdam om daar nog even de Bijenkorf in te duiken. Ik heb nog steeds een cadeaukaart van mijn oude werkgever waar nog tegoed op staat en ik mocht van mezelf me even vermaken op de boekenafdeling. Oooohw...teveel....ga ik nog weg met een boekje van Martin Bril a 5 euro.
Het beviel me ook dat ik geen last had van stemmen in mijn hoofd die zeiden dat ik alweer alleen op stap was en iedereen om me heen met zijn tweetjes of meer.
Als ik zelf niets verzin om mezelf te vermaken, gebeurt er niks, noppes nada en dus moet ik mijzelf af en toe een schop onder de derriere geven. Kom op...naar buiten erop uit!
Daarna weer de trein in en richting huis. Had zin in een grote kop thee, mijn soepje wat op me stond te wachten en gewoon lekker op de bank zitten, niks doen, na al dat gewandel door diverse steden.
Dus ondanks dat ik bijna vergeten had mijn dagkaart te gebruiken, heb ik toch een interessante dag gehad.
Moest enorm lachen om de dame die helemaal in Jezus is op het stationsplein een jongen toeriep dat hij zijn broek moest ophijsen...hee...we zien je onderbroek!!! Je grote witte onderbroek!.. He jongen...heee..hijs je broek op... Wij dachten het; zij zei het.
Oh ja...voor ik het vergeet; kreeg van 2 dames een compliment voor mijn Groene outfit. En dan niet als in milieubewust, maar als in Groen de kleur. Zo leuk te horen en zo leuk te ontvangen.
Trouwens, hier op mijn eigen station zijn mensen wel een beetje, uhm...bang voor contact. Ik heb diverse mensen mijn dagkaart aangeboden, gewoon gratis...mag je hebben, want ik ga naar huis, hij is nog geldig, maar ze keken me aan of ze water zagen branden en gingen gewoon door met pinnen van een kaartje.
Graag of traag dan.
Morgen Blue Monday...de allerergste dag van het jaar zo schijnt het.
6 opmerkingen:
Goed van je om die aan te bieden! Er is zelfs een Facebook-pagina waar de kaartjes aangeboden worden, met vermelding waar dat kaartje ergens op het station ligt. :).
Leuk zeg, een dagje op pad met jezelf. Doe ik ook vaak en ik vind het heerlijk. En wat gek dat mensen dat kaartje niet aannemen! Apart, denken misschien dat het een grapje is ofzo...
Het fijne van alleen iets bezoeken is dat je je niet hoeft aan te passen aan tempo van anderen. Nadeel dat je niet kan napraten, maar tijdenshet kijken heb je ook weer makkelijk contact met andere bezoekers als je dat wilt, een opmerking wordt meestal wel positief teruggegeven.
Ik ga liever alleen! Dan hoef ik geen rekening te houden met het humeur en het tempo van anderen, en kan ik me echt verliezen in een boek, een schilderij, een winkel. Met een ander erbij blijft het allemaal wat oppervlakkiger.
Siebrie
Ik vind t zo knap van jou dat je jezelf altijd zo goed weet te vermaken. Zo te lezen aan de reacties zijn er meer dames die t graag alleen doen. Zoals ik vertelde vrijdag met een vriendin naar Hermitage en zij rent gewoon overal heen en ik loop altijd heeeel langzaam want ik zie van alles. Nee alleen op pad is echt helemaal niet erg.
Wel vind ik t verschil dat ik dan weeriemand heb om tegen te kletsen als ik thuiskom maar jij lost dat ook prima op voor jezelf. Heel knap. liefs.
De foto had een foto van één van mijn kinderen kunnen zijn! Die lopen namelijk ook met hun onderbroek te koop! Ik verbied het ze niet, maar spot er wel vaak mee. Ik kan me ook helemaal niet voorstellen dat het nou lekker zit, maar ja wie ben ik hè...?
Een reactie posten