Een sticker van de juf!

In mijn geval een magneetje op de koelkast. Voor elke dag van de week dat ik goed voor mezelf heb gezorgd. Geen koekjes heb geschranst, goed heb gegeten in de vorm van verantwoord ontbijt, een lekkere lunch en goed avondeten. En goede tussendoortjes in de vorm van een eitje, een handje (grote handen..) nootjes, komkommer, stukje kaas. Dus geen pak TUC. Of Oliebollen (gelukkig zijn die niet meer verkrijgbaar)..

Heb een periode gehad dat ik wel manisch leek. Ik moest dat pak Caffee Noir opmaken. NU. De houdbaarheidsdatum stond immers over een half uurtje.....

Besef dat dit oud gedrag is. Mezelf zoet houden (letterlijk), bang zijn voor succes (gewoon normaal eruit zien...niet meer dik en dus afwijkend), geen excuses hebben doordat ik niet meer zo dik ben, bang voor kritiek, bang om terug te vallen in oud gedrag. Nou...noem het maar op en ik heb het bedacht.

Het helpt om te zien hoeveel dagen ik al lekker bezig ben. Het helpt zeker om mezelf niet af te kraken en naar beneden te halen, maar mezelf te belonen. In de vorm van een koelkastmagneet. En bij genoeg koelkastmagneten mag ik van de juf een kadootje uitzoeken. Iets wat me blij maakt. (Nee..geen rol koekjes...hahaha).

Simpel, maar kennelijk helpt simpel.

Ik moet blij zijn dat ik mezelf kan blijven motiveren. Heb geen betaalde baan waardoor ik elke dag op tijd op moet staan en toch doe ik dat. Het maakt geen moer uit als ik elke dag zou uitslapen of elke dag laat naar bed. Niemand die me erop aanspreekt. Toch hou ik heel bewust een weekritme aan. Door de weeks op normale tijd opstaan en normale tijd (rond 22.30 uur) naar boven, stukje lezen nog en dan slapen. Dus goed voor mezelf zorgen door mijn lichaam genoeg slaap te gunnen. En regelmaat.

En mijn Flylady-routines geven me houvast. En een goed gevoel dat de chaos om me heen is verdwenen, net als die in mijn hoofd. Dat ik goed genoeg ben. In elke vorm. Met baan, zonder baan.
Ga nu even de hamsteraanbieding Gehakt voor mijn dochter in diepvrieszakjes doen. Kan ze die ophalen als ze tijd heeft. En zin.

Wat me ook helpt is dat ik moet leren dat ik niet meer voor alles en iedereen's welzijn verantwoordelijk ben. En me meer mag bezighouden met wat goed voor mij is. En wat meer op de voorgrond mag treden. Step into the light!