Kleur

Van de week weer even lekker in een auto gereden - als bestuurder. Mijn dochter's auto moest naar de garage en ze had de auto van een vriend geleend omdat ze uuuuuuuuuren voor de zon op ging al op haar werk moest zijn en dat ging ze niet redden met het OV en dus had ze een auto nodig.

Dus ik in haar auto en zij in de zijne en heerlijk een eindje toeren. Goh...ja...ik kan het nog steeds, ben ook niet bang - zoals ik maar al te vaak hoor van vrouwen om me heen die om de een of andere reden niet meer autorijden of autorijden op de snelweg vermijden. Dus heerlijk gewoon.

En dan vanochtend wakker worden in een stille witte wereld. Want eindelijk is hier ook sneeuw gevallen en blijven liggen, Dus wilde vanochtend eindelijk weer eens ouderwets dat geknerp van sneeuw onder mijn voeten horen en voelen. Om met Jeroen Meus te spreken: Zalig he.

Eerst kwam er nog een telefoontje tussendoor en ook nog een whatsappje. Allemaal mensen die mij adviseurskwaliteiten toedichten waarvan ik denk...hoeveel ervaring op die vlakken (De LIEEEEFDE en zakelijk) heb ik nou eigenlijk. Ben ik niet in feite de Lamme die de Blinde adviseert.

Maar goed; stukje lopen en lekker!

Ook eindelijk deze week een hele ruk doorgeslapen. Kennelijk zijn de zorgen van een ander in mijn hoofd blijven rondzingen en lukt het me te weinig om dit los te laten. Kan me niet voorstellen dat er verder iemand over mij wakker ligt, dus loslaten, loslaten en gewoon weer goed gaan slapen.

De hele week soort van menstruatie; dat zal wel komen doordat ik zo'n spiraal heb, maar wat is dat uitermate k. ut met peren. Want ik was zo blij dat ik me geen zorgen over doorlekken meer hoefde te maken, niet altijd een tasje met verschoning bij je en slapen gewoon in je nakie, maar nu ben ik voor mijn gevoel weer die maandverbandenindustrie aan het sponsoren. En voel me ook gewoon niet optimaal merk ik. Oh...bedenk ik net; krijg natuurlijk met dat spiraaltje ook een dosis extra hormonen in mijn lijf...dat zal ook wel zijn effect hebben. Pijn in mijn been, mijn heup. Gezeur en gezever; waar ik verder niemand mee lastig val, maar waar ik wel last van heb, merk ik.

Een wc-bril die loszit. Kan ik zelf prima weer vastzetten; maar wat heb ik een hekel aan dit soort werkjes. Ik wil gewoon een bril die goed zit (pun intended). En die zichzelf reinigt hahaha..

Getverdegetver...Het voelt alsof ik zelf een halve meter boven mijn lichaam zweef. Ik ben er wel, maar echt meedoen is wat anders. Ik streep braaf mijn to-do lijstje af (niet zo obsessief als ik van de week een echtpaar zag doen; alleen Gemeenschap stond niet op het lijstje- voor de rest alles!), maar vind mijzelf een kleurloze muts.

En jaha; de enige die wat kleur kan toevoegen ben ik zelf; ik weet het, maar wat heb ik er ontzettend genoeg van om altijd weer mijn eigen inspiratiebron te zijn en alles zelf te doen. En zo tegen mijzelf te lullen; de hele dag door.