Heerlijk om zo even binnen te kunnen lopen, niet in de lange rij te hoeven staan, maar hoppa...scannen en naar binnen maar.
Wat voelde ik me oud toen een vader zijn zoontje uitlegde wat een cassettebandje was en hoe hij dat gebruikte vroeger. Dat dit dus al in een museum staat. Het cassettebandje!!
Ik wilde perse er een fijne dag van maken. Ontspannen en vooral genieten van alles wat er WEL kan. Dus op mijn werkabonnement naar de stad - kost niets extra's want abonnement.
Maar ik hield me in en bedacht dat ik nog aardig wat lapje heb liggen voor projecten die ik nooit ben begonnen, dus nu niet nog meer kopen, maar eerst maar eens echt iets uitwerken. Niet kopen om het kopen dus. (Had daar trouwens wel een maximum budget voor - gewoon van mijn kledingbudget).
En ik wilde perse nog een lekkere tweed-achtige zwarte winterbroek maken, dus daar ben ik voor een tientje voor geslaagd. Met een rits voor het megabedrag van wel € 0,80! Nu nog het patroon van een bestaande lekker zittende broek natekenen en dan kan ik misschien ergens in het voorjaar - mijn tempo kendende - van de broek genieten :)
Geen terrasjes of kopjes koffie of zo maar wel toen ik thuis kwam genieten van een lekkere kop thee.
En dan heerlijk de kaarsjes aan. Genieten van de eerder invallende schemer. Van dat het helemaal niet koud nog was.
En zo deed ik genoeg energie op om vandaag weer heeeeeeeeeel vaak hetzelfde achter elkaar te zeggen en dan toch enthousiast te blijven. Zo enthousiast dat ik op de terugweg in de bus wat ongemakkelijk bij een paal hing, want zitten ging niet meer. Er zat namelijk een bos enorme veren in mijn reet. Van mijn baas.
Want het groepje waar ik mee werk op een project kreeg te horen dat we toch iets harder eraan moeten trekken, behalve ik, want ik had kennelijk een soort van constante stroom van resultaat. Ik zei direct dat ik dat niet echt herkende; ook ik had regelmatig momenten van wanhoop en mismoedigheid en van je helahola houdt er de moed maar in.
Dus een collega vroeg me wat ik dan anders deed dan de rest. Toen zei ik dat ik er altijd bij zeg dat ze dan gratis ook nog mijn tieten mogen zien.
Want hoe diep die veren ook ingebracht zijn; toch kan ik er nog steeds niets van boodschappen mee betalen. Dus alleen maar egostrelend. En ik hou er ook niet van om Teacher's pet te zijn.
10 opmerkingen:
Ja hoor, alsof je dat echt zei .....
Leuk dat je doorgegaan bent met kleding maken, bij mij zit de vaart er ook niet echt in.
Het duurde toch echt wel een minuutje voor het kwartje viel dat het 'een geintje was'. Mijn supervisor moest er smakelijk om lachen. En ach...ik ook uiteindelijk. Ik ben niets beter dan mijn collega's. En krijg ook geen bonus voor dat constante. Alleen die veren dus.
Hahahaha, ik weet zeker dat het nog zou werken ook!
Maar dan kun je beter voor jezelf beginnen, toch?
Heb respect en bewondering voor je.
op mijn werk krijgen enkele collegas vaak een extraatje van de mensen op welke afdeling ze voor ons bedrijf aan het werk zijn, enkel en alleen omdat ze er een bekende hebben zitten. bij ons werkt iedereen even hard dus soms is dat wel een beetje zuur,maar aan de andere kant het gezeur wat wij van onze eigen leidinggevende krijgen is dan weer eerlijk verdeeld hihi
Is er niet een mogelijkheid om hogerop te komen daar? Teamleiding of zo.
Zal toch wel goed voor je voelen een pluim.
Ik kreeg een cassetterecorder en paar bandjes van mijn vader toen ik eend flink ziek was , maar me ook verveelde. Was toen nog bijzonder.
Haha goeie grap! Wel jammer dat die veren geen briefjes van 100 zijn.
Ongelofelijk dat cassettebandjes in een museum liggen! Ja oma, we worden oud haha. Ik heb er zelfs nog een paar in huis ;-)
Oh...dat hoor ik ook in een museum thuis, want ik heb ook nog bandjes in huis :-)
Jammer dat de veren geen briefjes van 50 zijn. Maar een compliment mag je best accepteren (al weet ik zelf niet goed hoe...)
Lieve groet
Haha, dan mag ik onderhand ook wel naar het museum. Hier liggen ook nog genoeg cassettebandjes. Jammer dat die veren geen briefjes van 50 zijn. Maar complimenten zijn ook mooi. Als ze gemeend zijn tenminste. Ze aannemen, daar heb ik nog wat moeite mee.
Groetjes
Ha! Een pluim. Meerdere zelfs. Genieten en bewaren. Het is geen geld, maar af en toe een veer inwisselen om je zelf op te peppen als het niet mee zit is ook een leuke ruilhandel.
Een reactie posten