Indrukwekkende documentaire. En herkenbaar hoe hij in het beginproces de vragen van de arts handig pareert. Mijn vader kon dat ook zo goed. En dat maakte je aan het twijfelen of hij echt wel Alzheimer had; want zijn gevoel voor humor was er nog toch??
"Wat voor dag is het vandaag?"
"Vind ik niet belangrijk om te weten."
Maar hoe meer invloed de ziekte kreeg, hoe minder vader er overbleef. Bij sommige mensen worden bepaalde karaktertrekken versterkt en bij anderen komen er opeens kanten te voorschijn die heel prettig zijn. Een mildere en lievere versie. Bij mijn vader niet echt en kon hij door zijn woede-uitbarstingen nog steeds mede-patienten of zijn verzorgers in elkaar slaan. Of mijn moeder. Nu dan aangedreven door Alzheimer.
Toch was het niet alleen maar kommer en kwel die laatste periode. Ik herinner me hoe handig mijn vader gebruik maakte van zijn ziekte als er een taartje op tafel stond. "Nee hoor...ik heb nog niks gehad". En natuurlijk gunde je een zieke man dan het genot van nog een schuimgebakje. Wat hij glunderend opat. Of dat hij ontdekte hoe leuk het was om te tekenen en te schilderen. Niet dat hij talent had, maar wel plezier erin. En dat was wat overbleef. De tijd die hij had zo plezierig mogelijk voor hem maken.
Ik heb diep respect gekregen voor zijn verzorgers. Die voor een veel te laag salaris werk doen waar veel mensen hun neus voor ophalen. Die geduldig en met respect zorgen en verzorgen.
Na zijn begrafenis waren er ook zijn geliefde hazelnootschuimgebakjes in plaats van cake. Er waren er nog heel veel over, want kennelijk deelt niet iedereen zijn liefde voor dit gebak. Mijn moeder heeft het restant naar zijn verzorgers in het verpleeghuis gebracht als bedankje voor hun goede zorgen.
10 opmerkingen:
Zeker indrukwekkend. Er kan nooit genoeg aandacht zijn voor zo'n ingrijpende ziekte. De verzorgers zijn vaak engelachtig, al lees je helaas ook wel eens over andere figuren.
Lekkere zwijmel. Bedankt.
Dementie, Alzheimer.. vreselijk. Ik heb er mee te maken gehad met mijn schoonmoeder en moeder. Schoonmoeder accepteerde het niet, was moeilijk. Moeder zag in dat ze niet meer alleen kon wonen, relativeerde en ging er goed mee om. Tot ze te ver heen was en alleen maar verdrietig was. Heel moeilijk.
Ik houd wel van Country, mooi nummer!
Als je last gaat krijgen van Alzheimer is dat verschrikkelijk. Kanker in de hersenen, je houdt het niet tegen.
Deze zin van jou deed mij goed: "Ik heb diep respect gekregen voor zijn verzorgers. Die voor een veel te laag salaris werk doen waar veel mensen hun neus voor ophalen. Die geduldig en met respect zorgen en verzorgen."
Heb zelf 40 jaar lang gewerkt als verpleegkundige, waarvan de laatste 15 jaar als avondhoofd in een zorgcentrum. Het was vaak de familie die het grootste probleem was t.a.v. hun vader of moeder. Ze wilden het vaak niet accepteren.
De muziekkeus voor vandaag vind ik uitstekend. Glen Campbell. Ik wens je een fijn weekend. Lentegroeten vanuit Los Boliches. Grtz Mara
Ja wij hebben die documentaire ook gezien, heel indrukwekkend vond ik het.
Alzheimer is een afschuwelijke ziekte. Mijn oude achterbuuv die er ook aan leed en in een verzorgingshuis zat, is pas geleden overleden. Gelukkig waren we erbij in de laatste dagen.
Sinds mijn man 24 uur per dag aan de zuurstof moest vanwege longemfyseem ging de alzheimer versneld, veranderde hij helemaal van karakter, van een zachte goedaardige man werd hij kwaadaardig en ik angstig.
groetjes, Ria
Mijn ouders is dat bespaard gebleven, beiden overleden kortgeleden op 90-jarige leeftijd.
De schoonvader van zus zit sinds kort wel dement in verpleeghuis en heeft ook veel woedeuitbasrtingen die beangstigend zijn volgens hen.
Als ze op bezoek zijn doen ze wel eens een spelletje en met rummicub kunnen ze dan weer niet van hem winnen al doen ze echt hun best!
Mijn dochter is toevallig sinds kort gaan werken in particulier verpleeghuis voor dementen.
Ik herken wat je schrijft over je vader… En ja, het oude, de ingesleten patronen, die blijven het langst…
Leuk om dit nummer uit mijn jeugd (en een favoriet van mijn vader) weer eens te horen.
Ja ook ik heb een Alzheimerproces meegemaakt. In mijn geval was het mijn moeder. Ze overleed 13 jaar geleden en nu nog steeds kan ik niet naar zo'n documentaire kijken of er een boek over lezen.
Ik hoop dat er nog eens een remedie wordt gevonden. Ik zie gevallen op een afstandje om me heen, heb er zelf weinig mee te maken gehad. Ja, een opa die na twee zinnen weer hetzelfde vroeg of zei, als je op bezoek kwam. Daartegenover een tante die niets meer van vroeger wist...
Moedig van Glenn en zijn familie, om als beroemdheid hiermee in de openbaarheid te treden! Mooie muziek, dit nummer is denk ik een van zijn bekendste.
Ik zat al heel jong in het vrijwilligerswerk en kwam dus ook al heel jong in aanraking met deze ziekte en diens gevolgen.... heb destijds vele cursussen gevolgd om te begrijpen wat er gaande is en hoe daar mee om te gaan... maar indrukwekkend en moeilijk blijft het zeker, ik hoop zo dat er snel een 'geneeswijze' voor gevonden zal worden.
Een reactie posten