Nou ben ik sowieso nooit een mens geweest voor grote mensenmassa's of grote groepen, dan val ik helemaal weg en stil. Maar nu wist ik dat ik ook de keus had om niet te gaan. Niks hoeft immers! Bedacht nog dat ik dan ook 'gezellig' even naar die stad kon gaan om te window-shoppen, maar ook dat trok ik niet. Ben niet zo goed in gezellig en luchtig momenteel. Denk ik.
Daarom was het zo ontzettend heerlijk dat ik een goed gesprek had met mijn zoon. Hoe het met hem gaat, waar hij staat in zijn leven, hoe hij omgaat met diegenen die dierbaar voor hem zijn.
Ik vind het bijzonder dat iemand van zijn leeftijd al zoveel zelfkennis heeft, maar ook de hand in eigen boezem durft te steken en steekt. En onderzoek doet hoe hij een beter/wijzer mens kan worden vanuit een rotsituatie.
Zijn relatie is een paar maanden geleden verbroken.
Ben ontzettend blij met de steun die zijn zus hem geeft, want heb het idee dat ik maar weinig kan betekenen voor hem. (Maar misschien is dat maar mijn gevoel, want kreeg op moederdag een kaart van hem die zo'n mooie boodschap had. Een paar woorden, die alles zeiden. Van mijn dochter op vaderdag een idem boodschap.)
Blij ook dat hij trouwe vrienden heeft die met hem praten en lachen. Of collega's die hem hele zinvolle raad geven. Hij pot eea niet op in ieder geval en pakt zijn leven weer op.
Als mensen mij vroegen of ik mijn sores niet met mijn kinderen besprak, is dat een van de redenen. Al genoeg op hun bord.
Vandaag merk ik dat mijn stemming op en neer gaat. Man met hond bedacht alweer kort voor vertrek dat het leuk zou zijn met nog iemand erbij te gaan lopen. Dat vind ik niet leuk en dus ben ik alleen gaan lopen. Dat was goed en ik liep langer en verder dan ik dacht.
Mis man en mis hond. Andersom kennelijk niet. Maar geen zin meer in 'aardig' doen. Of zo flexibel zijn.
8 opmerkingen:
Super om zo'n gesprek met je zoon te hebben.
Geweldig fijne kinders, die door moeders goed afgeduwd zijn. Moeders die steeds meer haar eigen menszijn terugvindt. Bearhug!
Ik kan ook niet tegen drukte, wat deels heeft te maken met mijn lengte, tussen teveel mensen zie ik nauwelijks waar ik loop, vooral veel ruggen en stinkende oksels.
Fijn, dat je zo'n goed gesprek met je zoon hebt gehad!
Man met hond heeft niet meer zo'n zin om met jou te wandelen?
Jammer, dat hij het niet bespreekbaar maakt, waarom hij er graag nog iemand bij heeft, want nu lijken de wandelingen met hem voorbij te zijn.
Wel knap, dat je dan alleen bent gaan wandelen, jezelf dat plezier gunnen...
Groetjes Lily
Fijne jongen lijkt me.. mag je trots op zijn! Je dochter trouwens ook. Mooi hè dat je kinderen zulke mooie mensen zijn geworden.
Man met hond denkt alleen aan zichzelf en wil aardig gevonden worden door iedereen. Ga je eigen weg maar meis.. Alleen zijn is niet erg! En jij kunt dat al heel lang.. Lieve groet!
Goud waard inderdaad!
Dank je voor de bearhug.
Ik snap dat wandelen/lopen goed voor me is en wil me dat mezelf gunnen. Ook al mis ik met iemand praten dan. Nou ja..praat wel tegen mezelf dan.
Ja, dat ben ik zeker op mijn kinderen. Heel blij met ze.
Een reactie posten