zondag 25 juni 2017

My Gardeners's World in the making en Formule 1 reezen

Mijn lievelingsprogramma over tuinieren, al jaren en jaren en jarenlang is Gardener's World van de BBC. Ze maken dit programma dan ook al 50 jaar. Zo lang kijk ik nou ook weer niet maar toch zeker ruim 30 jaar (zegt Oma).

Hun tuinmannen en vrouwen zijn bedreven en gedreven en planten dan niet hoppa 3 volwassen struiken ergens planten die al volop bloeien, maar heel vaak maken ze zelf stekken of hebben een plant en verdelen die in vieren zodat die kleinere planten weer doorgroeien tot grotere gezonde exemplaren.

En zo leuk dat ze in de tuin, waarin die ontzettende lieve tuinman Monty (alleen die naam is al geweldig!) tuiniert,  er allerlei verschillende soorten tuin zijn. Schaduw, droog, vochtig.

Zo kan je altijd wel iets vinden wat bij jouw tuintype past. En snap je (ik dan) beter waarom die struik of plant het helemaal niet zo goed doet in die kant van jouw tuin. Te nat. Of te droog of teveel zon. Of, zoals vaak bij mij, te geliefd bij slakken.

Afbeeldingsresultaat voor monty and his dogs

Monty, de hoofdpresentator, heeft 2 heerlijke honden, waarmee hij altijd door zijn tuin wandelt. Och die Monty, wat een fijne man. En toch heeft ook hij periodes gehad waarin hij last had van depressies. Je kan het je bijna niet voorstellen, hij heeft alles mee zou je denken en toch gaat het daar niet om. 

Kan me wel voorstellen dat hij heel hard moest lachen als een psycholoog voorstelde om eens lekker naar buiten te gaan. Of te gaan tuinieren!


Mijn eigen tuintje voelt af en toe net als een schildersdoek.

Welke kleuren geniet ik van. En ook al hou ik qua kleding niet zo van geel omdat het me niet staat, in mijn tuin geeft dat geel een zonnig gevoel. En mix ik dit, op die plek van de tuin met andere gelen: Vrouwenmantel, Wederik, Zonnebloemen (hoop ik straks), een soort van guldenroede met gele bloemenpluimen, waarover ik lees dat sommigen dit als onkruid zien, een gele roos. En daartussen felle kleuren; rood, felroze, blauw. Heel fijn. Minder fijn is dat sommige planten na 1 jaar verdwenen zijn. Opgegeten door slakken of gewoon toch niet een goede plek.

Ik sproei de tuin zelden, de wortels moeten zelf grondwater vinden en ik heb gemerkt dat dit goed werkt. Alleen alles in potten krijgt wel elke dag water. Het liefst uit een soort van regenton, maar die is al een tijd heel erg leeg.

Wat me aan mijzelf doet denken: ik zat niet op een goede plek de afgelopen jaren qua werk. Dus werd het niets met mij, kon ik niet bloeien en al helemaal niet groeien. Gelukkig zitten mijn wortels en mijn groeivermogen nog wel ergens en heb ik veel mest en zon nodig om weer de bloeiende persoon te worden die in mijn genen zit. Of op het kaartje voor op het schap staat.

Vanmiddag keek ik naar de F1 maar helaas viel de motor van onze Max al weer veel te snel uit. Toch bleef de race interessant en won zijn teamgenoot de eerste plek. Yeah!!  En in ieder geval niet die ontzettende vervelende herfstvrucht Vettel.


Zag van de week de documentaire over de verongelukte coureur Senna. Och...wat zag het er allemaal nog houtje-touwtje uit die races en de veiligheidsmaatregelen. De ego's waren nog even groot gebleven. Niks veranderd.











6 opmerkingen:

Anoniem zei

Mooi je tuin en leuk dat je een foto plaatste. Gardeners's world is inderdaad een mooi programma .
Ook een goed programma , gezien de 50 jaar die het al bestaat.
Ga zo door met je palet. Astrid

Luz zei

Mooi!
En onkruid bestaat niet zegt een (beetje vreemde) vriend altijd tegen mij.
En indeed, hoe meer ik rondkijk hoe mooier ik al het zogenaamde onkruid begin te vinden.
Zelfs het bloeiende zevenblad kan mij bekoren. Vooral toen ik las hoe gezond de jonge scheuten zijn voor alles en nog wat en dat het vroeger door monniken in kruidentuinen werd geplant.
Na een tijdje blaadjes plukken stierf de plant dan af.
Dat doet je dan toch anders kijken...

Petr@ zei

Mooi hoekje in je tuin! Dat gele "onkruid" hebben wij ook in de tuin staan en ik vind het prachtig, al moet je het wel in toom houden anders gaat het woekeren.

Anoniem zei

Ik houd ook erg van Beechgrove Garden, ook van de BBC.

Monty Don en zijn vrouw hebben ooit een tv-serie gemaakt 'Fork to Fork', waarin ze hun oogst ook nog verwerken. Heel natuurlijk en hartelijk, je had het idee dat je aan de keukentafel met ze zat te kletsen terwijl zij kookten.

Siebrie

pourquoi pas ??? zei

Wat leuk een foto van je tuin. Ik wilde absoluut geen geel in de tuin. Kreeg allemaal stekjes van mooieschoonzus,en wat dnek je; allemaal geel. Nu vind ik het te mooi om weer weg te doen maar soms denk ik; ze heeft t met opzet gedaan. Wat leuk van de vlinderplant dat hij het doet. Volgens mij gaat t beter met je he. Je bent echt een doorzetter. liefs

Anoniem zei

Ik was achteraf wat van streek door mijn verhaal op het onderwerp "Pillen", zo open ben ik maar heel zelden, mijn sores is mijn sores, tegelijkertijd raakt jouw blog mij, omdat ik het zelf zo heb meegemaakt en meemaak, de rest van mijn leven.

Maar goed, back to earth en leuk om de foto te zien van je tuin, maar ook je verhaal over gardereners world, al heb ik zelf ondertiteling nodig om zo'n programma goed te kunnen volgen.
Mijn Engels is perfect met ondertiteling :P

Zelf houd ik niet zo van geel in de tuin, van de dille dan weer wel, maar dat is dan ook niet zo heel geel tijdens de bloei, wel mooie bloemschermen.
En ik ben ook zo iemand, die geen guldenroede in de tuin wilt, omdat het zich makkelijk verspreidt en als het dan toch niet mijn kleur is, gaat het eruit.
Overigens ben ik tegen iedere plant, die woekert met uitzondering van het muurleeuwenbekje, dat mag van mij overal groeien, wat het ook doet, maar het is makkelijk weg te trekken als het teveel wordt.

Vandaag nog redelijk weer, maar vanaf vanavond regen en nog eens regen, goed voor de natuur, want dat is echt hard nodig, maar voor mij en de planten in de tuin wat minder prettig.
Wat bloeit, verpietert en ik ben veroordeeld tot binnen zitten, wat niet echt mijn ding is...

Ik wens je een goede dag zonder gepieker of andere narigheid!

Groetjes Lily