Dat je zoon iets doet waar hij van kinds af al van gedroomd heeft, de hele familie dol op is en hij door een ongeval overlijdt tijdens zijn opleiding. Weg. Nooit meer kunnen vasthouden of nog dingen tegen zeggen. Of terugkomen op een besluit of iets wat je in boosheid hebt gezegd ooit.
Kon mijn bed niet uitkomen. Een beetje het Waarheen Waarvoor en Waarom gevoel. Dus nam ik me voor om vandaag uit te roepen tot Nationale "Zet je tuinstoelen op" dag. Ze staan onder een zeil in de tuin en ik heb ook al een potje lazuur staan om ze weer tegen weer en wind te beschermen. Maar het opzetten van die stoelen - en tafeltje - is de opening van het seizoen. Vind ik. Van buiten kunnen eten of gewoon even buiten zitten en een boek of krant lezen. Dit weekend wordt 20 graden voorspeld, dus dan kan ik maar beter voorbereid zijn.
Dus had ik een doel. En wat me veel beter helpt is niet teleurgesteld te zijn over mijn kennelijke sloomheid of weet ik veel. Het is zoals het is. En eerst douchen met een sinasappelgeur, want dat schijnt geluksgevoel op te roepen. Kom maar geluk!! Het zit in mijn tenen, maar ik kan er bijna bij.
Want ik heb het geluk dat ik een geweldig lief en schattig kleinkind heb. Het geluk dat mijn dochter een fijne man heeft gevonden. Het geluk dat we van elkaar houden en dat gelukkig ook kunnen uiten. Het geluk dat mijn zoon zich weer happy voelt, een fijne vriendenkring heeft en nu iets doet wat hij altijd al wilde. Hij woont ergens in het buitenland voor een tijdje. En stuurt de leukste foto's en filmpjes. En binnenkort gaat zijn zus bij hem op bezoek. Heb het geluk dat ze hun best doen om de relatie goed te houden, zonder dat ik daar tussen hoef te zitten als bemiddelaar. Er voor elkaar te zijn als het nodig is. Niet klef. Maar wel diep. En dat is vroeger ook wel eens anders geweest. Maar ze worden ouder en kennelijk nog wijzer.
En he...ik heb het geluk dat ik vandaag kan genieten van een zonnige dag. Zomaar gratis.
Gisteren naar de bibliotheek geweest (ja...dat was mijn iets leuks doen, niets groots of opzienbarends, maar gewoon nieuwe gratis voorraad boeken uitzoeken) en daar ook nog even wat bladen doorgelezen. Gelukkig had ik mijn leesbrilletje bij me. Anders zie ik niks, tenzij ik uitschuif-armen heb.
Als eerste opdracht gisterenmiddag die enveloppe met inhoud in de bus gooien! Daarna had ik nog zoveel tijd over totdat de bus kwam dat ik maar naar de volgende halte ben gelopen. Dat scheelde weer wat geld en bovendien had ik zo weer extra beweging. Ongemerkt.
Daarna ook nog even een kledingwinkel ingedoken. Nieuwe collectie en wat leuk allemaal. Maar nu maar even niet. En straks ook niet denk ik. Dus maar weer in de kast duiken en kijken hoe ik toch een nieuw gevoel aan ouwe meuk kan geven. Maar meer nog; gewoon tevreden kan blijven met wat ik heb, wat ik pas en dat ik besef dat ik blij mag zijn dat ik niet de drang heb om nieuwe spullen te willen kopen en hebben. Is ook helemaal niet nodig, want ik hoef niet meer er representatief uit te zien. Wat dat dan ook moge betekenen.
Ik bekeek in de bieb ook de Knippie en dacht aan tijden dat ik veel kleding zelf maakte. Omdat dat toen goedkoper was, maar eigenlijk nog meer omdat ik mijn smaak nooit in de winkel vond. Truitjes breide die bij mijn rok past of een blouse precies in die kleur die ik me mooi vind staan, niet de kleuren die toevallig in de mode zijn. Of voor mijn zusje jurkjes maakte of later voor mijn dochter een aparte winterjas of voor mijn zoon een stoer jackje. Niemand had zo'n exemplaar.
Toen had je nog niet van die supergoedkope winkels, waardoor zelfmaken nu echt een hobby is en niet een noodzaak. En je had nog in elke stad diverse stoffenwinkels. Nu niks meer. Herinner me hoe heerlijk ik het vond even bij een stoffenwinkel in bak met de coupons te neuzen. Van een coupon maakte ik in een wip een jurkje. Of een leuk bloesje.
Als ik dit schrijf lijkt ik het wel over een andere vrouw te hebben.
Ook gisteren nog even bij Rituals een vleugje sinasappelgeur opgespoten. Heerlijk! Dat is een tik van me, net als ik soms bij een parfumwinkel een vleugje van mijn favoriete parfum opspuit. Fris en citroenachtig.
En zag bij het K ruidvat dat daar de toner een stuk goedkoper was dan bij die grote media winkel die ik online had uitgekozen, dus dat was prima, naast het doosje Paracetamol. Vond het wel heel, heel, heeel erg verleidelijk al die snoepzooi en koekjes en alles wat niet goed voor me is, maar wel erg lekker. Mijn drugs zeg maar. En die drugs zijn overal te krijg. Wat jammer nou dat ik geen kick krijg van Brocolli.
Dus vind het een prestatie dat ik alleen met die twee dingen de winkel uitliep. Vooral met een rotgevoel is het zo makkelijk om dat te dempen met zoetigheid of chocolade. Waar een junk/verslaafde een shotje neemt. Of een fles Wodka soldaat maakt.
Dan ga ik nu mijn eerste lunch buiten eten. Ik denk dat ik een lekker eitje maak met wat groenten erbij. Wat een geluk he! Of zoals die Belgische kok altijd zegt: Zalig he.
Beseffen dat je geluk hebt en dat dit zomaar weer voorbij kan zijn. Dus nu genieten. Morgen weet ik niet hoe de vlag ervoor staat. Zoals niemand dat weet.
4 opmerkingen:
Ja dat heb ik nou ook helaas. Geen kick van broccoli. Ik heb het alleen nog nooit zo onder woorden gebracht en zit me nu dus slap te lachen omdat jij dat wel deed
Ik zie je al zitten in het zonnetje.
Heerlijk,de opening van het buitenseizoen..
Lekker genoten? Morgen weer zo'n dagje hopelijk!
Vanmiddag inderdaad geluncht buiten en verder wel zo'n beetje de hele dag buiten geweest. Was buiten gehangen en weer droog afgehaald.. jaja, ik geniet ook volop! Mooie zondag gewenst!
Een reactie posten