Dan voel ik me nog schuldig ook dat ik niet iets nuttigs doe. Zoals solliciteren. Hup! En blij zijn dat ik nog wat krijg. Dat ik niet bij de Kerk of het Leger des Heils hoef aan te kloppen voor hulp.
Nadat ik alweer een sollicitatie de deur uit had gedaan (leuke functie en dan wil ik natuurlijk zo'n mooie brief schrijven dat ik direct de baan krijg!) en ook nog mijn CV naar een vrijwilligers organisatie had verzonden. En ben nog aan het wachten op een telefoontje van weer een andere vrijwilligers organisatie.
Maar goed, zo koud was het dus 33 jaar terug. Ik was met 2 dagen uitgerekend van ons eerste kind. We wisten nog niet wat het zou worden, maar wel de 28e uitgerekend.
Dus maar voor de tv die dag 33 jaar geleden, want zo vaak gebeurde dat niet, een Elfstedentocht. En veel te koud om buiten te zijn. Later bleek dat een meneer W.A. van Buuren ook meereed. Grappig, want het jaar ervoor, 1985, was er sinds lange tijd weer eens een Elfstedentocht en waarschijnlijk dacht iedereen dat we dat nu ieder jaar konden verwachten. Maar dat was niet helemaal correct.
Want vandaag voelt het als een warme Lentedag en of het nog hard gaat vriezen deze winter?
Afbeelding van ThomasWolter op Pixabay
Uiteindelijk werd mijn eerste kind pas ruim een week later geboren, was ik ook nog bij de verloskundige geweest die dag ervoor, maar die gaf me nog wel een week. Kan prima hoor, 2 weken ervoor of 2 weken erna. Pffff...
Maar nu al 33 jaar moeder van een geweldig mens en een paar jaar daarna kwam er nog zo'n geweldig mens in ons leven.
Gisterenavond was een programma over geadopteerden die teruggingen met hun huidige ouders of ouder naar hun land van geboorte. Waren ze daar eindelijk thuis of was het toch waar ze nu hun leven hadden opgebouwd. En kregen ze antwoorden op vragen die ze zich al langer stelden?
Blij dat ik geen mascara op had gisterenavond.
7 opmerkingen:
Ik herinner het me nog, die Elfstedentocht. Het was de verjaardag van mijn schoonvader. Wat een verschil met vandaag qua temperatuur!
De TV aan was geweldig. Eigenlijk wilde ik liever naar huis om er rustig voor te gaan zitten, maar dat kon natuurlijk niet.
Pfff... ook overtijd met de geboortes van je kids. Ik ook, bij de eerste 2 weken, bij de 2e 10 dagen. Niet leuk en ik had het idee, dat het nooit meer zou komen, tot ik dan naar mijn buik keek en dacht.. tja.. en toch moet ie eruit! ;-)
De tweede kwam juist weer te vroeg (maar nog wel binnen de marges hoor). Maar inderdaad; ging het nou nog eens gebeuren.
Ben sinds jouw post over een plekje op je neus veel alerter op zonneschade. Dank nog om daarover te schrijven.
Mijn tweede kwam vandaag 28 jaar geleden op de wereld. Slechts twee weken na de uitgerekende datum. Nr drie maakte het helemaal bont. Die bleef gewoon 43 weken zitten. Kwam allemaal goed gewoon.
Een jaar geleden was het ook koud en vriezend weer! Maar geen elfstedentocht, dat dan weer niet.
Ja het lijkt wel lente, ik geniet er van maar maak me ook ongerust, dit is toch niet normaal.
Ik hoop dat je positieve reactie krijgt op je brieven, ik duim voor je.
Oudste kind was ruim overtijd, hij was lekker doorgegroeid de laatste weken, ruim 9 pond. Dat werd een keizersnede.
Daarom werd jongste kind eerder gehaald, hij was toch 8 pond. Dus dat eerder halen was wel een goed idee, hij werd "gewoon" geboren.
Haha, ik was ook zwanger toen ik naar die Elfstedentocht keek. Gewoon lekker thuis, bij de buis. Mijn oudste werd in augustus geboren.
Mijn partner was op schaatstrainingskamp in Polen. Dat ging vanuit de studentenschaatsvereniging. En al die schaatsers balen dat ze de Elfstedentocht misten!
Wat een contrast. Ik hoop wel dat de natuur binnenkort wat regenwater krijgt. Anders droogt het weer helemaal uit.
De Elfstedentocht van '85 herinner ik me wel. Dat was in de voorjaarsvakantie. Die latere weet ik niet meer.
Een reactie posten