Drijfsijs

Plezant als de dag begint met een aantal dingen die ik van plan was te doen en het dan ook nog lukt. Simpele dingen zoals bed afhalen, witte was in de machine, was buiten ophangen (yeah!). Bed weer opmaken, oh ja..winterdekbed opdelen in Herfst en voorjaarsdeel, want het worden warmere nachten en uit je bed zweten voelt niet fijn.

Administratie bijwerken zoals altijd op dinsdagen. Ook helend te zien dat ik het deze maand nog wel ga redden. Wat er ook gebeuren gaat op het Participizza-front. Want nog steeds geen besluit gehoord. Wel dat een bewijsstuk ontvangen is. En zowaar bevestiging per email. Bewijs wat ik drie weken terug instuurde. Pffffff.

De darmen rommelen nogal, dus nog op tempo elfendertig, maar dat sta ik mezelf dan ook maar toe. En hou die 70% in de gaten. Waardoor er 30% voor ontspanning overblijft. Of gewoon niks doen.

Wat sollicitaties de deur uit. Hoppa!!!

Nog maar even de oude kranten in de papierbak gegooid. Voel me echt nog niet hoera, de zon schijnt, maar dat komt nog wel ga ik vanuit. Het is heerlijk dat het warmer buiten is.

Vandaag luisterde ik eerst het luisterboek Knap voor een Dik meisje af. Zo ontzettend herkenbaar. Nu moet ik even weer moed verzamelen om verder met de dag te gaan. En niet te verzuipen in dat stukje water tussen wal en schip. Nou ja...met al mijn voornamelijk gele en een beetje bruin vet blijf ik waarschijnlijk gewoon drijven.

Maar dat betekent ook dat ik weet en snap dat ik op mijn drijfvermogen mag vertrouwen.

Afbeelding van Yannick Lepère via Pixabay