donderdag 2 mei 2019

Oh my Gad

Op Netflix kan je de Franse comedian Gad Elmaleh zien. In het Engels, want hij wilde altijd al in de VS optreden en zoals hij zelf al zegt, daar spreken ze hun talen niet echt.

Hij is in Marokko geboren, van Joodse afkomst en wereldberoemd in Frankrijk (schijnt).

Grappig hoe hij vanuit zijn Franse achtergrond dingen bekijkt die voor Amerikanen heel normaal zijn. En voor hem (en voor mij als mede-Europeaan) niet.

De serie waarin hij een rol speelt op Netflix vind ik minder te pruimen, want zijn karakter komt me niet sympathiek over (en is de nummer 1 regel in een serie niet dat je in ieder geval 1 iemand aardig moet vinden..), maar de stand-up show is grappig en de Marokkaanse zaken herkenbaar.



Zojuist (met Koningin Juliana-accent uit te spreken) bracht NL post me een document waarin ik 33 miljoen kon krijgen. He...jammer dat dit niet de post van mijn gemeente was!  Nog steeds onderweg. Niet te geleuven! En dat doe ik dan ook niet.

Lekker de witte was gedaan, opgehangen en kon vanmiddag de slopen al strijken, ondanks dat ik de was binnen moest hangen, want het regende. Geen kachel aan hoor. De was doen geeft me een goed gevoel, omdat dit (vrijwel) altijd lukt. Het wordt schoon, ruikt weer fris en vooral zo'n stapeltje frisse slopen of een rijtje al la Maria Kondo opgevouwen onderbroekjes (nou ja...broeken) geeft direct aan te wijzen resultaat. Kijk; gedaan!

En dan ook nog een vers schoon opgemaakt bed. Wat een luxe gevoel, ook geheel gratis, maar niet te versmaden. Dat je in de middag al weet dat je bed er zo aantrekkelijk eruit ziet. En voelt.

Las een reportage over een journalist die een dagje in een luxe hotel in Amsterdam verbleef en wat dat dan inhield; luxe. Materiaalkeuzen, iemand die voor jou de gordijnen dicht doet, topkwaliteit op alle gebieden en oog voor detail.

Tsja...denk dat dit allemaal heel snel went. Dat je er tamelijk snel nogal blasé mee om gaat, want zo zijn de zaken nu eenmaal. Dit past bij jouw levensstandaard (vind je zelf). Erger nog: hier heb je gewoon recht op! (Entitlement noemt men dit).

Duur Egyptisch katoen op bed. Elke dag een geheel verschoond bed, dikke warme handdoeken, kaviaar op toast, champagne bij het ontbijt op duur design porselein. Geen bak slobber maar een barista die koffie voor je maakt geheel op jouw smaak afgestemd.

Waar een overnachting zowat mijn gehele maandinkomen bedraagt. De goedkoopste overnachting dan hè.
















5 opmerkingen:

Anoniem zei

Een hotel is nooit zo leuk als je eigen schone bedje thuis.

nicole orriens zei

Ik ben aan deze serie begonnen maar ben na de eerste aflevering afgehaakt. Ik dacht dat hij een fictief karakter was, maar hij 'bestaat' dus echt : )

Ik vind een fris opgemaakt bed ook altijd heerlijk.

Sylvia zei

Mijn overtrekken zitten as we speak in de wasmachine.
Vanavond ook lekker een schoon nest, zálig!

Lot zei

Bij de kringloop kocht ik vorige week een hele mooie badjas van wafelstof/badstof voor de sauna. Thuis google ik altijd het merk en het blijft een erg duur Engels merk te zijn dat in chique (dure) hotels wel eens in de badkamer hangt. Omdat is paar dagen later een voor mij geschiktere badjas tegenkwam heb ik de dure op MP gezet, verkoop hem vast wel met winst, soms moet je geduld hebben en hij hangt me niet in de weg

pourquoi pas ??? zei

Wat is dat toch raar he dat kleine dingen het leven zo bijzonder kunnen maken. Dacht vroeger ook dat een duur hotel o zo leuk was maar het is geen bal aan. Nou ja niet dat ik ooit ZO duur ben gegaan hoor .
Het eerste wat ik doe in de morgen is kijken wat voor verrassing de tuin nu weer heeft.
Ik ben zo dankbaar dat ik dit heb.
Je zou maar iedere keer ver weg moeten om dat geluksgevoel te moeten krijgen.
Fijn weekend lieverd.