Voelde me onrustig en ik snapte al snel dat dit stress is. Dus vraag mijzelf hardop af of het zinvol is om me zo onrustig te gedragen. Of om verlangen te hebben om naar de winkel te gaan en daar koek en zopie te kopen. En daarna als een Gollem dit op te eten.
Voegt dit wat toe en nog belangrijker: maakt dit dat ik me ontspannen ga voelen? Want ontspannen zijn helpt goed bij het beter kunnen omgaan met stresssituaties. Die er altijd zullen zijn en altijd op ongelegen momenten. Niet dat je zegt; Kom maar door met een portie stress....lig net zo lekker in mijn hangmat!
Dus.
Dat eten dat dempt al die onrust. Eventjes. Is een kortwerkende drug. Gelukkig Helaas bevindt de dealer zich om de hoek. Maar ben een beetje afgekickt en wil dus ook niet terug naar emotie-eten. Dus moet ik die emoties wel ondergaan. Maar ook dat valt mee en is niet de hele dag zo intens. Vooral niet als ik erover schrijf.
Mijn dochter gaat over een week of acht bevallen. Omdat het haar tweede kind is zou dit ook twee weken eerder kunnen zijn of juist twee weken later. Dat kan allemaal en valt nog in het normale 'bereik'. Ze moet het nog steeds rustig aan doen. Even niet werken. Gelukkig heeft ze nu al twee weken extra groeitijd gekregen zodat ze niet bij 30 weken al ging bevallen. En elke dag erbij is winst.
Daar zit een stuk van mijn stress, maar niet alles. Eigenlijk vind ik dit wel genoeg, maar het Leven denkt daar vaak anders over. Ik kan zo weinig voor haar betekenen (vind ik zelf!) en zou willen dat ik die Transporter had uit Star Trek. Beam me up! Wanneer nodig dan ben ik er direct en hoef niet na te denken of er een bus gaat, of ik genoeg op mijn OV-card heb staan, of de trein rijdt en dan ben ik er 1,5 uur later zo'n beetje.
Stress over die Moedertjes Trainingen en wat het bureau denkt allemaal met ons te kunnen uitspoken voor fratsen.
Toch stress over een leuke sollicitatie. Want natuurlijk zou 'gewoon' werk vinden mij verlossen van dit soort kul-trainingen en dito bureautjes en wereldvreemde coaches en Keesmanagers.
En stress over die familie-herfstvrucht.
Stressen over de stress. Want stress is slecht voor alles. Zeker voor de glucose-waarden.
Maar zoals de Zweefteef zei 'ons lichaam is het enige waar we echt controle over hebben' - en dan dacht ik direct aan mensen die chronisch ziek zijn en dit soort onzin maar moeten slikken. De waan dat wij controle hebben. Als je maar goed traint. Of als je maar het juiste eet. Of je regelmatig dubbelvouwt bij Yoga. Of de juiste supplementen slikt. Als je maar dit en dat en zus en zo. (De wees-gegroetjes van de 21ste eeuw). En anders is het natuurlijk allemaal jouw schuld. 'Dan heb je nog lessen te leren'.
Heb niet eens controle over mijn gedachten soms, terwijl die plek juist een plek is waar je controle over zou kunnen hebben. Maar wel geleerd dat ook gedachten maar gedachten zijn. Geen waarheid. Ze komen, maar gaan ook weer. En gelukkig weet ik dat ik mijn gedachten (en overtuigingen) niet allemaal hoef te geloven.
Om mijzelf een beetje af te leiden even een interessante film of serie op Netflix kijken. Op tv zie ik niets wat mij kan boeien.
8 opmerkingen:
Stress is een terugkerend iets. Je doet alle goede dingen, dus ik denk dat je al veel geleerd hebt. En verder is er niet veel. Jezelf meer prijzen en vertrouwen op je eigen kracht geeft al veel. Sterkte met je dochter!
Wat mij een beetje helpt is de woorden van de X; kan je er iets aan veranderen? ja doet er wat aan, nee, laat het los.
Snap ook wel dat als t met je dochter te maken heeft, of zoon, kleinkind, het heel makkelijk gezegd is maar in sommige gevallen helpt t dus wel.
Zegt degene die ook zo goed als constant gestrest is.
Zo herkenbaar alles...ik stress ook regelmatig maar probeer (probeeeer) de betrekkelijkheid van veel dingen in te zien.
Dat lukt soms wel maar vaak ook niet.
Ha Cellie,
ja... stress... dat ken ik ook heus wel.
Maar gelukkig niet zo vaak.
Ik probeer het er altijd uit te lopen.
Was een advies destijds van mijn huisarts: ga langs de vloedlijn lopen. En het hielp toen, en nu weer... woon tenslotte maar een half uur fietsen er van daan.
Ik zeg: doen! En als de vloedlijn niet dichtbij is, dan gewoon zo op de vuist weg: deur uit en lopen maar. Hoop, dat je dat kunt. En wilt...
heel veel liefs, Marlou
Stress ervaart ieder mens wel eens, het wordt echt vervelend als je het niet meer kunt controleren/handelen en het te pas en te onpas opspeelt. Ik probeer altijd te denken, helpt het als ik me druk maak, kan ik het veranderen? Zoniet, dan probeer ik het naast me neer te leggen. Over het algemeen ben ik een positief en optimistisch dus dat lukt meestal wel. Maar echt ook niet altijd hoor. Volgens mij ben je al zoveel verder als een paar jaar geleden en kun je er zelf heel veel aan doen.. ook omdenken. Sterkte voor jou en je dochter en haar gezin. XXX
Ik lees de reacties en er zitten bruikbare tips bij. En uit eigen ervaring: inderdaad lopen helpt
Nou die had ik nog niet eerder gehoord: 'ons lichaam is het enige waar we echt controle over hebben'... Ik denk dat ze niet zo zorgvuldig is in het onthouden van dingen... Wat een kul idee! Maar dat had je gelukkig zelf al door. Ik ken zo'n kreet wel over gedachten (dezelfde link als jij had). Die kan je wel 'leren' controleren. Of leren beter te observeren. En gedachten zijn niet wie je bent. Dat kan je controleren. Gedachten komen en gaan.
Wandel se.
Oh ik voel helemaal met je mee! Stress is zo vervelend, en inderdaad: je gedachten zijn vaak maar moeizaam in het gareel te krijgen. En stress over de stress vind ik ook herkenbaar. Bij mij helpt dagelijks 10 minuten mediteren met de headspace app gelukkig wel wat.
Een reactie posten