donderdag 17 juni 2021

Zeikerd

Niet mijn wekker heel vroeg gezet, maar wel normale tijd. Want wist dat het een warme dag zou gaan worden en dan merk ik dat ik liever alle taken en zaken die 'moeten' in de ochtend heb gedaan. Toch vroeg genoeg wakker ruim voor de wekker. Dus hup, uit bed en aktie. Wat wil ik vandaag doen? Wat kan ik doen?

Even strijken, bed afhalen, was in de machine (alle mondkapjes verzamelen), zelf hup even snel onder de douche, bed opmaken, planten water geven in de tuin (gietertje is nog steeds watervast). 

Administratie bijwerken. En dan mag ik pauze houden met een heerlijk kopje koffie in de tuin. Onder de parasol. 

Stond ik net de was op te hangen, nou ja, eerste shirt dan, hoorde ik geklop op het keukenraam. Telefoon niet eens gehoord! 

Stonden mijn zoon en zijn vader op de stoep. Zoon moest auto naar garage brengen. Bij adres in de buurt en zijn vader had hem daar even met zijn auto opgehaald. En naar een school hier in de buurt gekeken, want daar gaat zijn halfbroertje na de zomer heen. Speciaal onderwijs met kleinere klassen, dus meer aandacht. Goed voor die jongen hoop ik, maar ook wel triest dat hij een beetje de weg kwijt is. 

En ex-man moest nodig plassen, dus dat kon ook mooi even hier. Als het bij dit soort gezeik blijft; prima. Kan gewoon doorgetrokken worden. 

Leuk om even hun verhalen te horen. Van vaccinatie-verhalen en verhalen over de tweede leg van ex. Ik zei al dat ik nu in mijn tuinkleding sta met tuinschoenen (van die namaak-crocs, dus niet voorbereid op visite. Maar het was alleen maar even aanwaaien en dan weer doorrrrrrr..

Koffie of thee bliefden ze niet. Een plaspauze-bezoekje. Nu vond ik ex sowieso een zeikerd, maar nu hij ouder is geworden nog meer. Misschien hem maar eens erop wijzen dat hij dat even bij de huisarts moet laten checken. Prostaat etc. Of gewoon toch karakter. 

Eindelijk een telefoontje eraan gewaagd om nu toch maar eens een pedicure afspraak te maken. Nu kan ik natuurlijk Corona als boosdoener de schuld geven dat het zo lang duurde voordat ik in aktie kwam, maar het is gewoon laksheid gecombineerd met te duur en ook - dat ben ik niet waard zoiets.

Was de pedicurepraktijk om de hoek (nou ja..5 minuten fietsen) inmiddels opgeheven. Vroeg naar wie ze meestal haar clienten dan verwees (wie is een goede?) en die woont natuurlijk aan de andere kant van het dorp. 

Website opgezocht en online bericht achtergelaten en ik hoop dat het dan binnenkort een keertje kan. De eerste en laatste keer dat iemand aan mijn voeten zat was in New York in 2011 (oh...dus al tien jaar geleden!) toen mijn dochter voorstelde om samen in zo'n winkel - die zaten daar werkelijk overal toen al,  lekker onze voeten te laten doen. Gewoon gezellig, leuk en zo typisch Sex and the City.



In de ochtend even een ontbijtje halen bij de Deli aan de overkant; slappe koffie en een bagel met roomkaas en dan zo'n (voor mij) luxe bezoekje en je voeten laten verzorgen door een wildvreemde. En samen met mijn dochter. Die er ook nog nooit geweest was, maar omdat online al helemaal had opgezocht waar ze wilde shoppen, precies de weg wist. En anders hadden we altijd nog die beroemde gele taxi's. 

Wat hou ik toch van mijn kinderen en de kinderen van mijn kinderen. 

Zag trouwens meer wolken verschijnen. Mijn zeer ouderwetse onweermeter gaf een andere luchtdruk aan. Maar onweer is pas voor morgen voorspeld. Nu al? En al die vogels die zo warrig door de lucht vliegen? Afspraak kon trouwens morgenavond al, maar gezien de voorspellingen en mijn innerlijke weervrouw, toch maar liever op een vrije dag gezet. 

Ben benieuwd of ik het prettig ga vinden. Wel nodig, want goed voor je voeten zorgen is belangrijk, zeker als je diabetes hebt. 







5 opmerkingen:

Marlou zei

Goedemorgen Cellie,

heerlijk naar de pedicure!
Ik ben van mijn leven nog maar éénmaal geweest. Had mijn rechteronderarm in het gips en kon mijn eigen teennagels niet knippen.
Ohohohoh... wat was dat fijn!
Na afloop zei ik: "Alsof ik terug in de tijd was en mijn moeder mijn teennageltjes knipte"...

Mijn ex kan overigens nooit meer bij mij komen zeiken.
Da's niet zo leuk, want hij leeft niet meer.
Ik kon het goed met hem vinden, maar ja... hij werd verliefd... Boeh!

groetjes van Marlou

Iris Papilio zei

Je bent echt zo lekker bezig. Haha.. prachtige zin over de zeikerd...
Geniet van je pedicurebezoekje als je het lekker vindt.
Ben een beetje bang van een pedicure. Mijn moedertje had altijd zoveel pijn, zat met tranen in haar ogen, zo zielig. Heb de pedicure er wel eens op aangesproken maar dat hoort er nou eenmaal bij zei ze toen. En ik kan aan mijn voeten sowieso niet veel verdragen, geen gekriebel en zeker geen pijn. Kan tot nu toe alles nog zelf bijhouden en verzorgen. Maar dat zal ooit wel veranderen. Benieuwd wel of dat vanwege Diabetes vergoed wordt door de ZV.

Anoniem zei

Dit is echt waar. Mijn ex belde een keer aan ik wilde net onder de douche gaan of hij even gebruik mocht maken van de w.c. Ik zei nou liever niet ik ga net onder de douche ga maar ergens anders. HIJ ZEI nee dat kan niet meer ik sta op springen, ik kan niets anders bedenken. Hij zei ook nog a.u.b. ik vloekte een paar keer flink naar hem en deed de deur open via de intercom en verdween snel in de douche want ik was naakt. Ik hoorde hem boven komen en hoorde wat deuren open en dicht gaan een paar minuten later weer hetzelfde dan in omgekeerde richting. Toen ik klaar was met douchen ben ik heel voorzichtig alle ruimte in mijn huis gaan controleren om te kijken of hij echt wel weg was. Dat was wel het geval een flinke poeplucht was alles wat nog over was van zijn korte sanitaire stop.

Bertiebo zei

Ik ging voor het eerst naar een pedicure, toen ik er met spierreuma niet zelf bij kon. Ik vond het vreselijk, maar het is me zo meegevallen, dat ik ben blijven gaan. Ik hoop dat het voor jou ook zo goed uitpakt!

Lot zei

Ik ga al 50 jaar al heel regelmatig naar pedicure sinds ik in de horeca werkte en blaren onder voeten had. Lang zelf betaald maar nu ik er niet meer zelf bij kan en de diagnose reumatische voet heb gekregen wordt het vergoed via de av van VGZ.