Vond de titel van deze speciale tentoonstelling in het Rijksmuseum (vandaar mijn opmerking over reserveren; ik moest een tijdsslot reserveren, maar de toegang tot het museum is weer zoals voorheen; jajajaja...beetje dom, zoals uit wel meer dingen blijkt) heel mooi passen bij het Namenmonument waar deze week aandacht voor was.
Dus al een paar weken terug gereserveerd, zodat ik in ieder geval een uitje had staan en geen excuus had om maar 'gewoon' niets te doen. Of thuis te Netflixen. Of op te ruimen of lapjes te naaien op een stapel jeans met in de winkel gemaakt scheuren.
Keek er wel een beetje naar uit, want ook al weer lang geleden dat ik in een museum rondliep. Had al eerder een uitje gepland, naar een ander museum, maar dat moest ik afzeggen; er kwam iets wat voorrang van mij kreeg. Dat doe en beslis ik zelf, dus ben niet zielig dat ik nergens heen mag of kan.
En uiteraard uitgezocht hoe ik er op de goedkoopst mogelijke manier kon komen. Nu was de entree al gratis, door mijn museumjaarkaart. Da's mooi.
Vervoer had ik uitgezocht, ook met korting, want voor slechts 1,50 per rit kon ik dus voor drie euro heen en weer reizen. Want ik nam de 'toeristen' bus en die stopt vlak bij het museumplein. Eigenlijk voorheen nog dichterbij, maar er is weer eens een omleiding door werkzaamheden.
Maar hoe fijn is dat!
Zo komt Splinter wel door de Winter. Erop gelet dat ik een broek aandeed met voldoende en goede zakken. Hoefde ik geen tas of jas mee de zalen in, maar in een kluisje gestopt. Telefoon, oortjes, museumjaarkaart en betaalkaart mee (Maham...kan je ook op je telefoon zetten!) en zo heerlijk licht, zonder bagage die tentoonstelling bekijken. Alleen leesbril vergeten in mijn tas, maar ja...nobody's perfect. Via de app van het museum kon ik bij verschillende schilderijen een toelichting horen. Fijn! Dus niet voor 5 euro zo'n toestelletje huren.
Tamelijk uitgebreide tentoonstelling over meerdere zalen. Als je denkt dat het klaar is, komt er nog een heel stuk. En na heel veel portretten aan het eind een beetje 'vol'. Zoveel mooie dingen gezien en kijken naar andere mensen, op een schilderij, is intensief. Dus niet de rest van het museum bekijken. Dat kan echt nog wel op andere dagen, andere keren, maak jezelf niet gek.
Wel even een kopje koffie aldaar drinken en dan voel ik me wel mevrouw Ubermuts. Er wordt je een plaatsje toegewezen, niet zelf zoeken en dat is wel prettig. Dan kan je via de QR code op het tafeltje het menu scannen en wat bestellen. Heuh...hoe uh werkt dat? U ziet wel dat ik vrijwel nooit in de horeca kom hahaha!!
Aardige heer legde het uit, zag dat ik een smartphone heb en liet me zien hoe makkelijk het ging en och...ik voelde me Digibeet de Eerste. Gelukkig nam hij mijn bestelling zo ook aan, zonder codes of digitale uitwisseling. Betalen wel digitaal, maar dat hoort bij mij al bij normaal.
Toen ik het museum uitkwam, begon het al te spetteren. Of eigenlijk het had al geregend. Buiten was alles nat. Liep naar de bushalte, wel voldaan dat ik zulke mooie dingen kon zien. Onderweg begon het harder te gieten, maar ach...ik ging huiswaarts, dus kon thuis gewoon droge kleren aandoen. En even het water uit mijn fietstassen gieten bij de bushalte.
Aanrader deze tentoonstelling. Niet te geloven dat honderden jaren geleden er zulke mooie dingen zijn gemaakt en nu nog steeds te bekijken. Viel me op dat waar nu sommige vrouwen nu driedubbel dikke (namaak)wimpers hebben van onwaarschijnlijke lengten, in de tijden die in de tentoonstelling speelden, wimpers vrij onzichtbaar zijn. 
Denk in plaats van hoed een mutsje en hij loopt zo op straat.
5 opmerkingen:
Wat fijn hè Cellie dat het weer kan. Wij gaan misschien morgen. Ha, de laatste keer dat wij er waren, voor de slavernijtentoonstelling en er iets dronken, voelde ik me ook Digibeet de Eerste. Maar wat een geweldige term heb je ervoor bedacht
Ik heb in een hotel, toen je alleen maar op de kamer mocht eten, ook zo'n code gebruikt om het diner te bestellen. Ging goed: bestellen en gelijk afrekenen. Werd ik gelijk daarna door de keuken teruggebeld: ik had de bestelling 's middags gedaan, dacht dat ze wel begrepen dat het voor 's avonds zou zijn, maar hun vraag was of we het eten gelijk wilden of pas later... Dus ja, dat was ook geen slimme zet van mij en ik was nog wel zo trots dat de bestelling gelukt was ;)
De tentoonstelling lijkt me mooi. Fijn dat het weer kan.
Goed gedaan, zo'n uitje / cadeautje voor jezelf!
Klinkt als een heerlijke dag!
Ha Cellie,
je brengt me op een idee.
Ik ga toch iedere vrijdag naar Mokum.
Nu een keertje wat vroeger gaan (scheelt voor 16 uur ook in de treinkosten) en naar het Rijks. Ik heb ook een MJK. Maak er eigenlijk veel te weinig gebruik van...
Dank voor tip!
groetjes, Marlou
Een reactie posten