Druk maar heerlijk weekend

Vrijdagavond zou ik op mijn oudste kleinkinderen passen. Mijn dochter had een feestje van haar werk. Dus na werktijd zouden ze bij mij gebracht worden en dan gezellig een nachtje logeren. Alleen was het vrijdag enorm Storm und Drang-achtig weer geworden, dus mijn dochter appte dat ze me ook van het station kon ophalen. Dan hoefde ik niet door de regen en wind te fietsen verder. 

Geen benul van het weer, in de ochtend was het nog redelijk normaal en gelukkig kon ik zelfs mijn fiets nog onder een afdakje zetten. En de rest van de dag druk met mijn werk en geen tijd om naar buiten te kijken of op een weer-app. Uiteraard had mijn trein terug wederom vertraging. Ruim 10 minuten. Dus appte dat mijn ETA ook ruim 10 minuten later zou worden. Het was nat, maar niet enorme harde wind daar.

Op mijn aankomststation was het, ook al het nieuwe normaal, enorm druk. Zodra ik de draaideuren uitkwam, waaide ik weer terug naar binnen. Niet normaal zo hard het waaide. En regende. En hagelde. Had direct natte broekspijpen. Nou, vooruit de geit, dochter stond dubbel geparkeerd waar het niet mag, maar wel een goede optie om even snel in te stappen. Je moet daar ook maar net de weg kennen. En omdat ze daar jaren gewerkt heeft, kent ze die.  

Waaide een paar keer helemaal naar achteren. En met mijn gewicht is dat echt een wonderbaarlijke ervaring, want zo makkelijk waai ik meestal niet om. Lekker in de auto naar huis, spullen van de kleindochters in de gang en mijn dochter had ook nog soep en bami (zelfgemaakt allemaal) meegegeven. Maar ik had andere eetplannen voor de logeetjes en die vonden ze erg smakelijk. 

Uiteraard de komkommer erbij en een salade. En blij dat ik een tijdje terug de zooi van de eettafel had opgeruimd, dus kon zo de tafel dekken en eten voorbereiden. De dametjes weten de weg, dus gingen direct aan het knutselen. Niks geen tv kijken. En daar ben ik dan heel blij mee. Dat ze hun fantasie gebruiken.

We hoorden het geluid van keiharde hagel buiten en gingen even kijken bij de voordeur hoe hard het er aan toeging. Heeeeeeeeel hard. Gezellig om dan binnen te zijn. En samen te eten. Vooral hen veel zelf laten doen en mijn dochter vertelde me dat de jongste van de één op andere dag op de wc alles doet. Alleen voor de nacht nog een luierbroekje. Dus uiteraard ook even hier naar de wc. Wat een leuke mijlpaal en ik moet echt zo lachen om mijzelf dat ik daar zo blij mee ben. Ik stuur nog net geen appje naar iedereen over deze zaken. Maar kneuterigheid ten top! En dat interesseert mij geen drol. 

Samen naar het Sinterklaasjournaal gekeken en mijn oudste vertelde dat ze dat ook op school altijd kijken. En fluks een kadootje in hun schoenen gestopt. Bedankt voor het komen en goede reis terug!

De jongste ging ook nog even de afwas doen, met 3 liter zeep en een sponsje dus haar pyama was al zeiknat.

Wilde redelijk op tijd naar bed. Kost best wel energie om alles in goede banen te leiden (niet met de lijmstift op de grond, geen papier op mijn koelkast plakken - doe maar met die magneten) en inderdaad liever niet in je vingers knippen, dat geeft ook weer zo'n gedoe. Had boven in mijn kast nog een setje noodkleding, joggingbroekjes en t-shirts dus die kon mooi de natte pyama vervangen. In bed wilde de oudste nog voorlezen en daarna had ik wederom 30 cm bed en zij de rest van de 1.80, waar ze in de loop van de nacht lekker over elkaar en overdwars gingen liggen. 

Maar zij sliepen lekker door en ik vond het heel gezellig. Die warme lijfjes en dan even rustig in slaap dommelen. In de ochtend lekkere warme slofjes aan en ontbijten. Eerst snel naar beneden om de kachel hoger te zetten. De oudste wilde graag komkommer bij het ontbijt en dat ook zelf snijden. Dus uitgelegd hoe ze het beste een mesje kon vasthouden en hoe ze haar vingers moet (weg)houden. Ging prima. mooie plakjes gesneden. Geen kindermesje, maar een echt mes. Thuis leerde ik nooit zulke dingen en mijn beide Oma's vonden messen en scharen doodeng bij kinderen. Ik ben meer dat ze ermee moeten leren omgaan. En leren koken is ook nooit weg natuurlijk. Dat je respect voor je eten krijgt, want je ziet hoeveel moeite je erin stopt.

En blij met het schoenkadootje. Had jij dat erin gedaan Oma??? (Tegen oudste, die vindt dat Sinterklaas een verklede man is, kon ik dat wel zeggen, maar de suprise was er niet minder om. Had ik trouwens al verleden jaar een keertje gekocht.

En jongste moest wel 3 x achter elkaar poepen. Was blij dat ze het aanvoelde en dan ook telkens naar de wc wilde. Heel trots op het resultaat. 

Daarna nog even spelen en ik afwassen en opruimen en toen was het al bijna tijd dat mijn dochter ons zou ophalen. Dus op tijd omkleden, haren doen van de meiden en oh ja, ik moest ook nog wat aan mijn eigen outfit doen en make-up erop. Oma, mag ik lipgloss??  Nee, vandaag niet. 

Had een leuke lunch in het verschiet en dochterlief had aangeboden me even te brengen. Want nog steeds rotweer. Superlief, want niet naast de deur. Drie kwartier rijden. Gaf haar aan dat ze me bij het station van die stad kon droppen, de rest kon ik beter lopen vond ik, want niet echt een stad waar je lekker met de auto doorheen raust. 

Die lunch was ontzettend fijn en lekker en op een heerlijke plek. Maar nog belangrijker; met lieve en warme mensen voor een warm mensch. Die Sarah had gezien. Dus vandaar die lunch. 

Interessante verhalen en zaken waar ik zo'n vijftien jaar geleden mee te maken had (pubers en de komende overgang en hot flashes etc, werkzaken) en uit ervaring kunnen zeggen dat dit alles weer overgaat. En die pubers echt leuke mensen worden. Al heb ik wat minder puberlast ondervonden, maar dat ben ik vast vergeten. Of geblokt uit mijn geheugen. Pubers puberen nou eenmaal. Dat hoort erbij.

Van mijn zoon kreeg ik terug dat hij het heel prettig heeft gevonden dat ik hem zelf dingen liet ondervinden, maar daar wel graag over wilde praten. Geen gelieg en gedraai. Als je wil roken, ga je gang (merk je hoopte ik, zelf wel hoe smerig, ongezond en duur het is en niet nodig om stoer te zijn).  Drinken idem. Dus geen belofte of chantage van een gratis rijbewijs al je tot je 18e niet zou roken. Dat soort dingen. Zoon heeft vrijwel niet gerookt, dochter wel, maar ook zij is daar al jaren terug mee gestopt.

Allemaal overleefd en ik mag zeggen dat mijn kinderen fijne volwassenen zijn geworden. En nu allebei hun eigen gezin. 

Leer veel van deze vrouwen. En van die Sarah. Herken veel, en ook waar ik nog wel wat werk te doen heb. Over het niet snappen dat ik uitgekozen ben om bij zo'n feestje te mogen zijn. Met allemaal knappe en interessante vrouwen. 

De laatste F1 bekeken (wel letterlijk met een half oog - lens duurt nog even voordat hij binnen is), was gedaan, digitale post bekeken en daar moet ik nog wat mee, maar vandaag even niet. Rust, ontspanning graag. Me niet op laten jagen door alles wat nog zou 'moeten'. 

Mijn voederhuis was in de storm eraf gewaaid, dus die van de week maar weer opnieuw proberen op te hangen. Moet ook weer even aan de gang met het berekenen van mijn inkomen voor de toeslagen 2024. En kijken of ik voor 2023 'safe' zit en zo niet daar ook nog wat aan doen.  Maar dat zet ik allemaal op mijn lijstje van komende week. 

Nu weer opladen voor alweer een drukke werkweek. Hebben een stagiaire aangenomen met wel 3 spelfouten in haar CV. Dus ik houd mijn hart vast voor hoe zorgvuldig die dan weer zal zijn. Het enige criterium hier is dat iemand en goedkoop is en beschikbaar en graag een plekje zoekt. Dus kom maar door. Zelfs met dit soort fouten. 

Plus dat ik die persoon moet gaan inwerken, dus alweer drukte. 

Maar nu nog even niet.