zaterdag 21 juli 2018

Balanceren kan je leren

Merk dat een tijdje 'vaste' opppas zijn voor mijn kleindochter, omdat de vaste oppas met vakantie is,  wel iets van me vraagt.

Sowieso sommige dagen vroeg uit de veren, reizen en daarna de hele dag alert zijn. Ze slaapt wel overdag, maar nog maar kort. En voor mij is het in slaap krijgen van het kleinkind ook al een 'uitdaging'. Van de week probeerde ik de Nanny Jo Frost methode. Net zo lang haar weer in haar bedje leggen totdat ze snapt dat ze daar gaat slapen. En niet op de bank. En wie heeft dan de langste adem.
Hahah!

Ik vraag me tijdens het typen ook hardop af, waarom ik dat doe. Ook al is het nog zo'n lief aapje, het is een aapje wat niet in mijn circus zit. Ik ben wel lid van het circus, maar niet de directeur. Of wil ik even demonstreren dat ik het beter kan? Getver!!!!!

Afbeeldingsresultaat voor not my circus not my monkeys

En na het oppassen weer terug reizen. En dan thuis mijn 'gewone' programma doen. Want dat gaat ook gewoon door. Er moet gegeten worden, boodschappen gedaan, was gewassen, opgeruimd. Al moet ik er voor de eerlijkheid wel bij zeggen dat ik al vaak een bakje eten van mijn dochter meekreeg. Want ze weet hoe fijn het is als je thuiskomt en niet meer na hoeft te denken over wat zou ik nu toch weer eens maken. En ze is gewoon erg lief!
Ook heeft ze direct mijn reiskosten overgemaakt. Ook heel fijn.

Wat ben ik dankbaar dat ik heel lang geleden Flylady ontdekte. Niet alleen voor het schema. Maar ook voor de bemoedigende berichten.

Dat iedere dag een taak(je) doen,  ook al je huis zegent. En dat juist die vaste routines je redden in tijden van instabiliteit. Dus lach je op maandagen erom dat je dan allerlei dingen doet, die vrij onzinnig lijken, want hoe vuil wordt een deur in een week en he...ik krijg maar 1 krant in de week op de mat...toch helpt het. Want automatisch kijk ik om me heen of ik echt alle oude kranten van de tafel heb gehaald en in de tas voor oud papier heb gestopt. Kunnen die folders ook mee? Oh ja...en dat krantje van de kerk mag ook weg. Hou zo veel mogelijk lege oppervlaktes. Want troep zuigt troep aan.

Hoe heerlijk vind ik het dat mijn keuken elke ochtend netjes is en niet meer een hele stapel borden, vorken, messen en soms ook nog potten en pannen me toegrijnst. Elke dag afwassen en mijn afwas in een teiltje onder het aanrecht verzamelen. En elke dag zorgen voor een blinkend schone gootsteen. Oh hoe ouderwets en stom vond ik deze regel, maar hoe het mij geholpen heeft om op elk gebied beter en schoner te worden. En de rust te voelen die me dat geeft. Dat ik dat ook mag hebben en verdien, die rust.

Elke dag de wc even schoonmaken (Swish & Swipe), een borstel erdoor en het stof eraf, zorgt dat hij elke dag 'bezoek' klaar is. Je hoeft je niet te schamen als er iemand 'moet'. Of als je zelf moet.
Nu krijg ik vrijwel nooit bezoek, maar stel dat er ooit bezoek komt...dan kan dat zonder schaamte.

Als je van nature een georganiseerde typje bent, dan lach je je rot om dit soort berichten, want dat doe je allemaal al. Maar ben je dat niet en vliegt het je allemaal aan, dan is het een enorm fijne hulp.
Vooral dat het niet perfect hoeft, als je het maar doet. Alles telt.

En dan nu weekend. Voorgenomen om goed te kijken naar of dingen echt wel moeten. Zoals mijn wekelijkse gang naar de supermarkt. Hoeft niet; er is nog genoeg in huis. Alleen wat bananen gekocht. Mocht ik weer in de kramp schieten.

Wel de was gedaan, want daar word ik altijd blij van. En was ook nodig, want geen shirt meer om aan te doen. Heb maar een klein zomer- assortiment.

En voor de rest; niks. Lezen, Netflixen,kijken naar foto's van kleinkind en dankbaar zijn dat ik het kan. Balanceren. Ook al gaat het nogal wiebelig soms.

En in de avond de planten die het nodig hebben water geven.






6 opmerkingen:

PetraH zei

Wat fijn dat het best goed gaat. Ik hoop dat je heerlijk van je avond kan genieten.

Anoniem zei

Petje af.

Joanne zei

Het is best vermoeiend, dat oppassen. Wij doen het bij ons thuis. Wij halen kleindochter op en brengen haar aan het eind van de dag weer thuis. Wat slapen betreft, een makkie. Gelukkig wel. Wij hebben verduisteringsgordijnen in de kamer waar ze slaapt. Dat is ze gewend. Om in het aardedonker te slapen. Beneden zorgen wij dat ze 'slaapklaar'is en samen brengen wij haar naar bed. Met haar schaapjesknuffel leggen wij haar in bed. Een knuffel en voordat wij beneden zijn slaapt ze al.
Petje af. En je dochter boft met zo'n moeder en fantastische oma.

Liefs en een knuffel, Joanne

Mevrouw W. zei

Dat heb je weer mooi geschreven. Heerlijk om te lezen.

Anoniem zei

Je bent lekker bezig!

Petr@ zei

Wel logisch dat het oppassen wat van je vergt. Het is toch steeds weer een hele onderneming. Maar fijn is dat je er ook van kan genieten en dat je kleindochter weet dat ze een lieve oma heeft die er voor haar is!