zaterdag 21 september 2019

Wereld Alzheimer dag

Was het bijna vergeten dat dit vandaag is.

Denk even terug aan hoe mijn vader aftakelde. Niet zozeer lichamelijk, maar vooral in zijn hoofd en daardoor zijn gedrag en uiteraard, wat bij Alzheimer hoort, zijn korte-termijn geheugen.

Hij was 74 toen hij overleed en ik ben blij dat zijn overlijden snel en kort was. Een hartaanval en weg. Daaraan voorafgaand wel een tijd dat het heel slecht met hem ging en we van de verpleeghuisarts het advies kregen om afscheid te nemen. Maar daarna weer een kleine opleving. En toch - met de kennis over het verloop van zijn ziekte - opgelucht dat het geen langere lijdensweg werd.

Want om hem nog verder in zijn ziekteproces als een foetus op zijn bed gelegen te moeten zien, niets meer kennend van de wereld, niemand meer herkennend, geen plezier meer uit dingen kunnen putten, dat gun je niemand. Ook een slechte vader niet.

Gisteren had ik me voorgenomen, om de teleurstelling van de afwijzing op de sollicitatie te vergeten, iets leuks te gaan doen. Maar helaas even in de trein stappen en ergens heen reizen dat moet begroot worden. Dus nam ik me iets leuks en haalbaars voor; naar de Intratuin fietsen, een dorp verderop. Waar ik zou moeten afstappen bij een stoplicht, zigzaggen over een fietsbruggetje en een drukke weg oversteken; alle elementen waar ik tegenop zie. Dus ga maar doen en daarna lekker kijken ter inspiratie. En ik wilde een tak met van die oranje lampionnetjes aanschaffen. Namaak. Doe ik jaaaaren mee, dus geldt als investering.

Had toen ik zat te wachten in de centrale hal op mijn sollicitatiegesprek een mooi boeket zien staan, daar even een foto van gemaakt en bedacht dat ik dit vrij eenvoudig kon namaken. Van namaakbloemen en gedroogde takken en bessentakken die ik thuis heb. Zo schik ik om de zoveel weken weer een ander boeket. Al naar gelang het jaargetijde.



Dacht gisteren in de Intratuin ook dat er zooooo ontzettend veel te koop is. Wat moeten we eigenlijk met zo veel variatie? Zo veel spullen. Ieder jaar nieuwe 'kleuren'. Ieder jaar weer.
En de Kerstbomen stonden al klaar om uitgepakt te worden, in een aparte ruimte van het gebouw. Dus Pepernoten zijn er al en de Kerstmeuk volgt straks (denk volgende week) ook. Kopen, kopen, kopen.

Zou ik nog een heerlijk kopje koffie daar nemen. Of even doorrijden naar een La Place restaurantje iets verderop? Maar besloot dat ik gewoon naar huis ging, verder niets uitgeven en op mijn eigen terras koffie zou drinken en genieten van de heerlijke zon.

Was blij met de snelbinders op mijn fiets want daar kon die lange tak mooi onder gebonden worden. Nadenken over welke route ik terugneem, want zigzaggen ging minder handig door Takkie.

En dankbaar dat ik die teleurstelling een goede plek heb gegeven. En ja, teleurstelling, want afgewezen worden is nooit fijn. Maar ondertussen wel flink aan gewend. In mijn hoofd zag ik me er al werken, had ik al bedacht wat ik nog voor basics moest aanschaffen, want niet veel echt 'nette' kleding. Naar de kapper geweest. Nadenken wat ik zou aandoen voor het tweede gesprek. Maar helaas..net niet hun ideale kandidaat.

Weten dat ik, net als vallen met de fiets, gewoon weer moet opstaan en doorgaan. Waarheen weet ik niet, maar in beweging blijven.

Hoop ook dat het onderzoek naar Alzheimer in beweging blijft en er iets gevonden wordt. Vanavond op NPO 2 een mooie documentaire over die zoektocht. Over een jonge vrouw die weet dat ze Alzheimer krijgt.




8 opmerkingen:

Happy Earl Grey zei

Mijnheer Altzheimer is volop actief. Maar de hoop op genezing blijft en die dag komt steeds dichter bij.

Luz zei

Je zal wel denken: komt zij weer...maar er zijn indicaties dat de toegenomen stroom Alzheimer patienten mogelijk te maken heeft met het op grote schaal voorschrijven van statines, cholesterolverlagers.
Cholesterol is niet de boosdoener waar hij voor gehouden wordt en, juist bij oudere patienten, beschermt een hoger cholesterol tegen kanker en neurodegeneratieve ziektes. Jammer dat heel veel huisartsen en specialisten blind vertrouwen hebben in wat de farmaceutische industrie voorschrijft. En onkunde op dat gebied. Altijd zelf blijven nadenken en je goed informeren.

Mevrouw W. zei

Mijn schoonvader had Alzheimer en van een lieve zachte man veranderde hij in iemand die altijd boos was, zijn vrouw sloeg en op het laatst zijn kamer in het verpleeghuis compleet sloopte. Rotziekte!

Leuk idee om een tak te gaan kopen.

Alice K. zei

Ik vind het heel goed van je zoals je de teleurstelling van de afwijzing na de sollicitatie verwerkt. Heel inspirerend voor mij! En wat een slim idee om 1 zo'n tak te kopen. En daar jaren mee te doen. Ga ik ook proberen.

Groetjes, Alice

klaproos zei

alzheimer is slopend voor mensen om de zieke heen ook...
wat jammer dat je niet dichterbij woont, dan had je gezellig m'n misbaksels kunnen proeven en hadden we misschien gewoon de frustratie weg kunnen lachen :-)

dikke knuffel
xxx

izerina zei

wat een goede manier om met je teleurstelling om te gaan.

Anoniem zei

Je kunt ook StMaarten lopen in november, lampionnetjes......

Joanne zei

Alzheimer is een vreselijke ziekte. Maar dementie heeft meerdere vormen. FTD bijvoorbeeld. Best onbekend. Maar de persoon verandert erg. Wordt snel boos, is agressief en is erg wantrouwend.Voor de omgeving is er niets aan de hand. Hij kent je nog en weet gewoon de weg. Daarom is een diagnose ook zo moeilijk.

Ik vind je tak prachtig. Staat mooi!

Liefs Joanne