Kadootje

Kwam redelijk laat mijn bed uit, terwijl ik toch al wakker was. Zonder wekker. Nog even dat gevoel van lekker veilig in je bed liggen bewaren. Nog even niets hoeven (wat ook zo is!) en zo anders dan op tijd op staan op werkdagen. 

De kunst is dan ook om niet boos te zijn dat ik de halve dag 'verslaap'. Wat niet zo is. Heel fijn om te zien dat de zon schijnt. Nam me voor in de tuin te gaan ontbijten, met geroosterd brood en roerei. En lekkere koffie. En daar de tijd voor te nemen. Heerlijk lezen in de zon. 

Nog steeds veel vlinders in mijn tuin, zelfs op mijn shirt landen ze. Zal wel mijn douche-foam zijn, ruikt ook naar bloemen en fruit. Maar zo mooi. Iets wat niet te koop is. De vlinders zijn blij met mijn nog bloeiende planten en struiken zie ik.

Moest glimlachen om een filmpje van het jongste kleinkind wat naar babygym was geweest. Ik vroeg haar vader hoeveel kilo ze dan al kon stoten. Is lief te zien hoe haar ouders haar het beste willen geven in aandacht en tijd.

Straks genieten (hoop ik) van de F1. Begint vroeger dan normaal. Ook fijn. Nog daarvoor even wat snoeiwerk gedaan. Zag dat de buurvrouw mijn overgroeiende (nog bloeiende) rozentakken heeft afgeknipt (dat mag) en die liggen nu in mijn tuin voor een gedeelte, dor en bruin. Tsja...groeit wel weer aan. Weghalen en voor volgende jaar weer zo'n mooi seizoen hoop ik. 

Genieten van het aanzicht van een opgeruimde plek in huis. Steeds meer opgeruimde plekken, al gaat het op een langzaam tempo. Gisteren ook even goed de benedenverdieping gezogen en de keukenvloer gedweild. Gewoon omdat het kon. En vanochtend alle sporen van de regen (veel, heel veel stof en zand) op mijn voordeur verwijderd. Ziet er direct weer netter uit. Dat moet en mag ik mijzelf ook gunnen.

Heb die vreemde factuur even gedeeld met mijn broertje. Wat vindt hij ervan. Ja, ook raar, sowieso dat hij na 9 maanden pas opduikt, maar moet ik die dan maar gewoon betalen namens mijn moeder. Moeder bedekt heel veel met de mantel der liefde en ach...kind is zo zielig. Ze is al over de vijftig, maar moeder noemt haar nog steeds kind. Maar ja, nu is mijn moeder dus aan het dementeren, dus weet ze er niets meer van. Dus waarom zou ik me dan druk maken. Gaat ook niet om duizenden euro's. 

Toch fijn dat zusje therapie kan krijgen en een beetje frauderen door de therapeut en zusje hindert toch niet?  Ben ik dan degene die de eerste steen mag werpen? Zeker niet. En toch stoor ik me hier enorm aan. Een hellend vlak om ook dit maar goed te vinden. 

Blij dat ik een lekkere ovenschotel aan het maken ben met veel groenten en kip. Ook voor morgen genoeg. Altijd fijn als je uit je werk komt, alleen maar op hoeven warmen! 

Hear hear

Was al langere tijd niet helemaal tevreden over de plek waar mijn hoorapparaatoplader stond en dus even flink door het zelfgemaakte door de vader van mijn moeder houten kistje geraust waar hij op stond, want dicht bij een stopcontact. En handige plek, bij binnenkomst kan ik ze zo in de oplader gooien. 

In dat kistje dropte mijn dochter - toen ze nog thuis woonde, zo lang geleden dus al - al haar parfumsamples en lege flesjes etc en in de loop van de jaren dropte ik daar ook wat losse dingen in en het was geheel onoverzichtelijk wat er nu in lag en bovendien, propvol!

Alle oude en lege flessen weg gemieterd. Weet zeker dat mijn dochter ze niet meer hoeft, die snapt nu ze een eigen huis heeft, dat rotzooi, nog steeds rotzooi blijft, maar dan in haar eigen huis. 

Doordat die kist nu leeg is, kan ik daar mijn oplader, doosje om de apparaten in te drogen en het doosje om de apparaten in mee te nemen onderweg, in opslaan, bovendien ook nog mijn horloges in bewaren, dus minder rommelige aanblik als ik mijn kastje zie. Want ik begon me steeds meer te storen eraan. Een echte rommelverzamelplek, de Bermudadriehoek voor rommeltjes.

Qua tijd ben ik er echt niet heel lang mee bezig geweest. Vooral door het meeste weg te gooien en alle samples in diepvries zipbags te doen. Die doneer ik dan wel. En vond nog wat lieve kaarten van door de jaren heen van mijn kinderen en vriendinnen. Die horen in het kaartenlaatje. Ook al overvol. 

Dus daar mag ook de stofkam doorheen. Nou, stofkam, grove borstel meer!

Merk dat ik in een stemming ben om eens lekker op te ruimen. Waar ik niets meer mee doe, weg te geven of weg te doen of weg te gooien. Ruimte maken in mijn huis en hoofd heet dat. 

Bekende stemming?

TGIF

 Nou, eigenlijk valt het wel mee met de dramatiek. Het was best een prettige werkweek. Totdat mijn leidinggevende al mijn workloadtaken weer op mijn naam zette. Veul!!

Gewoon maar doorgaan en proberen alle nieuwe, die in mijn werkweek binnenkwamen, aanmeldingen direct te verwerken en af te handelen. En dat is gelukt. Joehei!

Een collega die al lang thuis zit met een burnout was vandaag even op kantoor. Fijn voor de collega, maar ik zie aan het gedrag dat er weinig essentieel anders is. Maar ja, niet mijn circus. Ook niet mijn apen. 

Dus ik kon met een gerust hart richting trein vertrekken. Die ook nog eens op tijd ging. Wel vol, maar daar had ik al rekening mee gehouden. 

En ook weer druk op mijn busstation, maar ook dat wist ik al. Zo is het altijd rond die tijd. 

En dan nu vrijdagavond. Even ontspannen, al weet ik nog niet hoe en met wat. Oh ja, niet druk maken over een oude factuur die nog boven water kwam, maar die overduidelijk niet voor mijn moeder is maar voor steelzus. Heeft ze door haar therapeut op naam van mijn moeder laten zetten. Ik zou er nog meer therapie tegen aan gooien als ik zus was.

Schaamteloos.

Heb deze therapeut al eerder over een rare factuur gebeld en dat bleek dan ook voor mijn zus te zijn geweest. 

Zum kotzen.

Oh neee....ik zou gaan ontspannen. Werkkleding uit, ontspannen lekkere warme nachtjapon aan, dekentje erbij en even naar 2 voor 12 kijken. Of ik nog dingen weet.

Acht!

Vanochtend toen ik naar mijn werk in de bus zat en naar de thermometer buiten keek bij een groot autobedrijf zag ik dat mijn schatting veel te hoog was. Het was maar 8 graden.

En het regende, dus had toch maar mijn regenjas aangedaan. Voelde dan ook helemaal niet zompig door die koelere temperatuur buiten, maar precies goed.

Op de terugreis zag ik dat het 9 graden was. Maar één graad hoger dan in de vroege ochtend. Plus alweer regen. 

Leek wel herfst!

Al viel er in de middag veel minder, wel precies net toen ik naar huis moest fietsen. Gelukkig voorbereid en Vera hoedje mocht ook weer op. 

Kreeg in mijn vakantie een werkmail dat ik 3 dagen later was ingedeeld voor een training. Dus die maar afgezegd. Bovendien op mijn vaste vrije dag en dat doe ik liever niet, dan toch werken. Merk dat ik dat ritme van even vrij tussendoor hard nodig heb om in evenwicht te blijven. Maar goed, nu kreeg ik op mijn verzoek wat alternatieven - nog steeds altijd op die ene dag - aangeboden en bedacht dat ik ter compensatie van extra werken, gewoon vrij nam op een andere dag. 

Dus zo stelde ik dat voor en dat was ok. En iedereen weer blij. 

Trainingen vind ik meestal interessant en leerzaam en je bent even eruit (hahah...ons hoofdkantoor zit weer ergens midden in het land, dus nog steeds treinen en bussen). En ik weet dat de materie van de training ik al redelijk onder de knie heb. Laat mij de zaak maar de-escaleren.  Behalve dan in de zaken rondom mijn moeder en de partij die alles beter weet en mij op kleutertoon toespreekt over zaken die ik met mijn vader allemaal al heb meegemaakt. Zij niet. Haar beide ouders zijn er gewoon nog. Tenenkrommend!

Heel rustig nu vanaf het front. Wat slecht is want zo wordt er niets gedaan met de WLZ aanvraag. Traineren die hap, totdat broer zijn zin heeft. Maar ja, rechtbanken hebben het ook retedruk, dus kan nog best weken duren voordat we horen wat de uitspraak is. 

Maar ik weet ook dat ik me beter verre van dit alles kan houden. Ook al zie ik in de aantekeningen dat we gezamenlijk besloten die aanvraag al op 1 mei in te dienen. Niets aan gedaan. Volgende meeting; niets aan gedaan en alweer traineren en weer. Bah! En dan de laatste bespreking met de keesmanager wederom dat 'we' dit gaan oppakken. Mijn schoonzuster kan zo de politiek in. Ook door het foutieve gebruik van het woord 'transparant'. Die heeft echt behoefte aan een flinke glassexbeurt!

Ik ben niet geschikt voor de politiek; ik wind me veel te veel op over achterkamertjespolitiek. En onrechtvaardigheid en stroperigheid.

Dus beter dat ik mijzelf in acht neem en ook dit, nu al, loslaat. 

En nu een heerlijke gehaktbal eten!

Aan de slag!

Verder met het optimaliseren van de inrichting van mijn nieuwe laptop. LibreOffice gedownload. En ook nog een back-up unit installeren, nu gebruik ik mijn oude laptop nog even daarvoor.

Wat zaken weer opruimen. Opgespaarde oude batterijen in de daarvoor bestemde bak gegooid. Onderweg scheurde plastic zak, alles over de vloer van het winkelcentrum. Nou ja...gelukkig waren het geen eieren. Alles weer opgeraapt en in de batterijbak kunnen doen. 

Voor het eerst een jas aangehad sinds weken weer. Dat voelde altijd zo heerlijk zomers. Zonder jas de deur uit kunnen. Zomers en zorgeloos. 

Had opeens zin om gehaktballen te maken. Al zo lang niet gedaan. Nu was het kneuterig weer en donker, ideaal om ballen te maken, dus die staan ook weer klaar. Een aantal invriezen en voor morgen niet nadenken wat ik ga eten. Broccoli ligt al in de koelkast klaar net als een aantal zoete aardappels en paprika.

Werken is ook weer vooruit plannen om juist wat rustiger thuis te komen.

Hoe doen jullie dat?

Curling Mantelzorgers

Wat mij opvalt bij de mantelzorg voor mijn moeder is dat een aantal van die mantelzorgers nogal angstig zijn. 

Pas op!! U kunt vallen.

Pas op!!  Het eten is over de datum!

Pas op!!  Een drempel; gevaar!!

Pas op!! De chauffeur van de regiotaxi staat niet op de goede plek en gaat u vergeten! Ik ga elke rit mee dus, dan kan er direct ingegrepen worden mocht dit weer gebeuren. 

Pas op!! U bent vergeten te eten. U snoept teveel. U valt af, ik weeg u elke week.

Pas op!! Boodschappen doen is moeilijk he; doe ik ongevraagd voor u. 

Pas op!! In de tuin werkend kunt u vallen. 

Pas op!! 

Pas op!!

Lees een artikel over diverse soorten van ouderschap en daarin herken ik bovenstaande. Het te dicht erop zitten. Alle risico's willen dichttimmeren. Dus mag er nog weinig en kan er al helemaal weinig. Gevangen in je eigen huis door goedbedoelde bemoeizucht.

Terug na vakantie

 Positief, de bus was op tijd, ik had een zitplaats en de trein was ook op tijd, met zitplaats. Hoera!

Was op tijd op werk om rustig te kunnen opstarten. En aangezien ik de zondagavond al had gekeken wat er allemaal lag en dingen had voorbereid, was het geen verrassing. Geen keivolle inbox. 

Wat ook positief was is, dat men blij was dat ik er weer was. Want, goh, je doet echt heel veel op een dag en ook veel verschillende werkzaamheden. Positief dat diegenen die mijn werk overnamen me dat aangaven, plus leidinggevende en andere collega's. 

Nu nog me betalen zoals het hoort. Of, zoals de collega's van de opdrachtgever hebben, oude lullen dagen. 

Fijn gewerkt, maar er bewust op gelet om niet te lang achter elkaar te zitten. Opstaan, loopje doen, altijd nuttig uiteraard, maar ook gewoon extra thee halen. Of op tijd mijn mokken omwassen, dan is het maar vast klaar. Zodat ik ook gewoon na 8 uur naar huis kon en niet na 8 uur en 3 kwartier. 

De trein was wel tjokvol op dat tijdstip. En werd bij de tussenstops steeds voller. Maar ik zong alleen maar in mijn hoofd dat ik lekker 15 minuten eerder thuis zou zijn, in de motregen en met zicht op een lekkere ovenschotel. 

Ik voorzie alweer wat troubles, maar dat is niet aan mij om op te lossen. Daar wordt de leidinggevende nou voor betaald. Om te anticiperen en alvast na te denken wat de gevolgen zijn. 

Dus een fijne eerste werkdag.

To plan or not to plan

Zaterdagochtend; Jemig de pemig, alweer dat schuurgeluid. Ik weet dat een huurhuis in mijn rijtje verkocht is een paar maanden terug en men dat het als een klushuis aanbood voor de hoofdprijs. Dus snap dat er de komende maanden geklust wordt. Alles is er al uitgesloopt. 

Maar ook nog in het weekend, waar ik rust zoek? Oh ja (juist in het weekend he....dan hebben de werkende klussers wel tijd). Wen er maar an! Het slopen was uiteraard in de weken dat ik nog naar mijn werk ging. Dus gelukkig weinig van meegekregen. 

Hoorapparaten lekker in de oplader laten dus. 

Eind van de dag een oppasklus bij mijn jongste kleinkind. Met overnachting, want het kon wel eens later dan de nachtbus worden. Dus slepen met nachtspullen en een schone onderbroek. Maak me nu al druk of ik alles in de nacht wel hoor (zonder hoorapparaten in).  Of durf te slapen, snurk ik niet keihard? Ben niet echt een fan van ergens blijven slapen. Maar ja, waar wel van dan? Geef je eens over aan vooral leuke dingen!

De zon komt door, dus even lekker buiten gaan zitten. Kom op!!!  Negeer het schuurgeluid maar.  Dat lukt me 10 minuten. Dan ben ik er wel klaar mee. Zo doof ben ik dus nog niet. Wel weinig zen.

Reserveerde voor mijn oudste (langdurende vriendschap bedoel ik) vriendin en mijzelf kaartjes voor een voorstelling ergens in November, in het kader DOE NOU EENS LEUKE DINGEN VOOR JEZELF en anderen!

En ook inplannen; daar ben ik slecht in. Nou ja, niet het plannen, dat kan ik prima, maar het daadwerkelijk in actie komen. Of uberhaupt iets wensen en dan ook nog denken dat dit gewoon uitvoerbaar is. Ook voor mij. 

Mijn dochter zei al dat ik gewoon tegen mijn broer in F inland moet zeggen dat ik hem wil bezoeken en wanneer we dit gaan doen. Maar al een paar keer gedaan en dan krijg ik net zo'n ontwijkend antwoord als ik zelf zou kunnen geven. Geen nee, maar ook geen ja, dan en dan. En ik kan iemand niet dwingen om met me om te gaan. En - de slechte kant in mij verdenkt hem ervan dat er nog iemand bij hem woont en hij me dat niet wil laten weten. Want zij is in mijn ogen de Wicked Witch of the West.

Dan heb ik zo'n hekel aan mijzelf als ik zo lamlendig omga met kostbare tijd. Dat het hoogtepunt van deze zomervakantie het schuurgeluid was. Doe ik zelf hoor. Dat besef ik maar al te goed. Ik zit mijzelf in de weg!

Dus dat boeken van die tickets was een fijne eerste stap voor het najaar; om die lamlendigheid aan te pakken en dingen in te plannen. Iets om naar uit te kijken. 

Eind van de middag naar mijn zoon en schoondochter. Waren een beetje ongerust want ik was later dan de afspraak er. Ben altijd stipt op tijd en gezien de vorige ervaringen bij hen - er moet toch nog van alles gedaan worden of eerst nog uitgebreid gegeten oh en nog even boodschapje halen, waardoor ik er prima een paar uur later had kunnen komen - vertrok ik iets later. En liet mijn gehoorapparaten uit, dus hoorde geen telefoon of whatsappjes. Enfin, na uitgebreide uitleg vertrokken ze naar een groot gala in smoking en avondkledij, maar eerst bij vrienden wat eten en omkleden. 

Het was tijd om kleindochter naar bed te brengen. Eerst verschonen, tandjes poetsen en gezichtje en handjes wassen. Daarna 245500 kinderboekjes voorlezen. Dit kind is ook dol op boeken. Daarna een flesje en meestal dommelt ze dan wel in slaap in mijn armen. Nu niet. Ze huilde wel een half uur lang. Legde ik haar, als ze rustig was, in bed, begon ze weer. Och germ.

Gaf haar het restje van de nu al koude fles toch nog maar en daardoor viel ze nu wel in slaap. Heel voorzichtig nog een keer in bedje gelegd en ze sliep door gelukkig. Het was inmiddels al laat en ik moest nog wat eten. Beetje een appelflauwte.

Even nadenken hoe hun magnetron ook al weer werkt en eerst een bakje zoeken waar mijn eten in kon, want geen zin om eerst nog weer een half uur de oven te verwarmen. Bakje gevonden, magnetron begrepen en ingesteld en hoe toevallig; ook zij hadden Rendang voor me. Mijn dochter had dit ook gemaakt voor mij en haar dochters deze week.

Alles weer klaargezet voor de tweede shift, zodat ik niet meer na 2300 uur op de benedenverdieping hoefde te zijn, want dan ging het alarm erop. Telkens even live kijken of alles in orde was. Zag het wel op de app van de babyphone/camera, maar live is toch beter vind ik. 

Eind van de avond naar de logeerkamer. Heerlijk bed zeg! Kleindochter bleef lekker slapen. Geen extra flesje nodig. Vroeg in de ochtend kwamen haar ouders weer thuis. En probeerde ik weer in te slapen. In de ochtend een heerlijk ontbijtje van wentelteefjes gehad door mijn zoon verzorgd, nadat ik weer fris gedouched was.
Daarna met de bus weer naar huis. Mijn fiets stond nog bij de bushalte gelukkig. Nog voor het middaguur thuis.
Hoopte op wat rust in de middag, maar helaas, verzoek om even een uurtje of zo op te passen op de oudste kleindochters, dan kon mijn dochter even sporten. Dat ging ze dan wel bij mij in mijn dorpje doen. 

Gelukkig vermaken ze zich prima zelf. Gingen direct werken op de toetsenborden die op mijn werkkamer staan. Beter dan AI! En nog even lekker knutselen. Ook altijd leuk om te doen. En ook daar hoef ik niet bovenop te zitten. Als ik maar zorg voor de knutselspullen. De fantasie leveren ze zelf. 
Naar de vlinders op mijn vlinderstruik kijken. Met de barbies spelen. Druiven eten. IJsblokje in de limonade. Juffrouw spelen. Nog meer knutselen. Had nog een boekje met oefenmateriaal voor groep 3. Tsja oma, ik zit nu in groep 4!  Dus stom. 

Eind van de middag werden ze weer opgehaald. Alles ook weer direct opgeruimd. Even rust. Straks nog even de eerste werkochtend na mijn vakantie voorbereiden. Oh nee, nog even in de voortuin werken. Wat snoeiwerk, dan lijkt het weer verzorgder.

Avondeten voorbereiden en ook direct genoeg voor morgen maken, na mijn werk. 
Kleding had ik al in mijn hoofd uitgezocht. Niet te lang over na hoeven denken. Klassieke combi, dus altijd goed. Schoon en gewassen in de kast. 

Zo liep alles toch weer anders dan de planning. 

Benieuwd of morgen de NS meewerkt.

Schuur 'm erin!

De hele ochtend al hoorde ik een indringend geluid van een schuurmachine. Dus uiteindelijk maar gevlucht, terwijl ik me nog zo had voorgenomen heerlijk van de rust in mijn eigen tuin te kunnen genieten.

Maar dit was, zonder gehoorapparaten in he, zo gekmakend! En het ging maar door en door en door en door en door en doorrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.

Gisterenmiddag bij het huiszitten bij mijn dochter waren ze ook aan het lawaai maken. Aarde die aangetrild moest worden. Bouwdingen, grote en flink lawaai makende apparaten. Gelukkig wel een eind verderop, maar het kwam toch binnen. Plus extra focus op de voordeurbel, hoor ik ´m wel? Mis ik haar afspraak niet?

Monteur was gekomen de volgende ochtend. Bleek dat de provider het abonnement nu al had afgesloten, terwijl dat volgende week pas is. Hadden ze dat in de administratie niet kunnen checken. Zo jammer van de verloren tijd. Voor alle partijen. 

Dus om het lawaai te ontlopen even naar een plekje aan een groot meer gefietst. Nog steeds afgesloten vanwege nu de afbouw van het festival van vorige week, maar ja...dan maar even iets illegaals doen en op twee verschillende plekken genoten van de rust, het water en het weer. 

Zag wel steeds meer bewolking aankomen en het voelde ook klammer. Thuisgekomen nog even vol bewondering, in de inmiddels stille tuin, naar de vlinderstruik gekeken, ooit als stekje gekregen van Pourquoi Pas. Omdat ik alle uitgebloeide pluimen er onmiddellijk vanaf snoeide, zit hij nu weer vol pluimen. En boordevol vlinders, per pluim minstens twee. Heel fijn om te zien. En ook vol andere insecten. 

Tuinspullen opgeruimd, want het werd steeds donkerder. Onweer inderdaad plus een flinke regenbui. Ruikt altijd zo lekker daarna dan. 

Bekeek nu de uitzending van donderdag van B&B Vol liefde en moest zo enorm lachen om de nieuwe paardendame bij Robert Jan. Die hoed! Waar koop je zoiets? Feestwinkel? Die laarzen, alles zo volgens het boekje en dus juist helemaal niet authentiek. En nogal lomp kwam ze op mij over. Lomp en dominant.

Wel heerlijke tv, net zoals twijfelkont Albert die claimt dat hij heel snel iets kan besluiten. Om daar na 2 seconden al weer over te twijfelen.  Die andere vrouw is ook heel leuk! Dan spreekt niet zijn hoofd, maar dat aanhangsel.

In de ochtend mijn bed afgehaald en in de wasmachine gestopt en mijn beddengoed was ook na 2 seconden in de zon alweer droog. Heerlijk voordeel van de zomer. 

Bed weer lekker schoon opgemaakt, dus hoop geen al te klamme nacht. Nog steeds geen dekbed op mijn bed; te warm. Ook dat is zomer. Heel aangenaam.

Zo dan

Even een goede reminder. Weet heel goed dat onderstaande klopt. En dat ik altijd weer opveer na een mindere dag. Dat ik die energie uit mijzelf kan trekken en daarvoor dan niet van anderen afhankelijk wil zijn, dat is al te makkelijk. En ik wil mensen ook niet lastig vallen met mijn mindere dagen. Trouwens, mindere dagen. Ik geniet van het even niet hoeven reizen, werken en op tijd ergens moeten verschijnen!

Laat me maar even op dat soort dagen. 

Had een oefening in wachten. Op een monteur in het huis van mijn dochter. Dus wel op tijd daar zijn en geen internet, dus blij met mijn meegebrachte boek. Om 16.30 uur kreeg dochter nog sms dat monteur onderweg was. En toch niet gekomen, want iets liep uit, bleek na 17.00 uur. 

Nieuwe afspraak gemaakt, maar haar hele schema loopt in de war, want geen internet is niet kunnen thuiswerken en dus andere dingen regelen met de kinderen. Ik moest even op mijn tong gaan staan, want bijna floepte ik eruit dat ik ook wel daar kon zitten. Maar niet nodig, ze regelt het zelf prima en niet zaken uit handen gaan nemen omdat jij het dan beter zou hebben geregeld. Niet bedisselen en regelen voordat er iets gevraagd wordt. 

Mijn schema ook naar de klote. De hele middag voor niks daar gezeten. Wel interessant boek gelukkig. Kwam laat in de avond thuis, want ook nog oppassen in verband met een BBQ op het werk van mijn dochter, deed thuis mijn internet verbinding het ook niet. Lekker tot de volgende dag laten liggen, wel nog even modem gereset, maar dat gaf geen resultaat. Laat maar gaan Sjaan!

Later zag ik gelukkig dat er weer verbinding was. Ook weer vanzelf opgelost dus. Zaak is vandaag mijn energie niet weg te laten druppen. Geniet nog even van de vrijheid!

Low days exist to remind you that you still have choices.

High days, Cellie, exist to remind you how fast you rebound… among other things.

Boing,

  The Universe

Donker, nat en saai

Had me voorgenomen om iets te ondernemen. Gisteren voelde ik me nogal Bor de Wolf in het Enge Bos, dus vandaag even omdenken.

Bij het opstaan vond ik het donker. Dicht wolkendek. Niks aan.

Eerst maar een tas met plastic flessen ingeleverd. Altijd lekker om dat soort simpele klussen te doen. En weg is weg. Gisteren gooide ik ook al een tas vol oude kranten en papier in de papierbak. Zit er altijd weer eentje verstopt, omdat iemand een grote doos erin probeerde te proppen. Lekker aso.

Koffie gedronken. Voelde allemaal heel herfstig aan. En het werd nog donkerder naar mijn gevoel. Toch gaf de buienradar aan dat het hier droog is. Nou, nee hoor. Het regende en flink hard ook. 

Dus keek een film via ThuisPathe. Wilde perse iets anders dan nogal ongezien thuishangen en mijn inbox opschonen. 

Kreeg opeens nog een verzoek om in het huis van mijn dochter op een monteur te wachten deze week. Op van die fijne stomme uren. Oftewel hele middag (en deel ochtend) weg Nou ja, moet maar even, want anders moet zij er vrij voor nemen en ik ben het toch al met nul plannen en weinig energie. 

Dan moet deze huismus dus wel op pad! 

Woensdag wijsheid

 Yes! Cellie, you can have it, do it, and be it!

But it’s not going to visualize itself.

Whoa!

  The Universe

Alarm

Ha; dan is het dus tijd om de was op te hangen. En alweer 12.00 uur. Eerst die was maar doen, want had me voorgenomen dat ik graag mijn slaapkamergordijnen wilde wassen deze vakantie en dat moet dan op een zonnige dag, dan kunnen ze weer dezelfde dag gemonteerd worden.

Allez-hop! Aan den slag. Zo lekker, de witte was doen. Geeft me altijd een fris en schoon gevoel. Ik hoef het alleen maar op te hangen, de wasmachine doet al het zware werk, maar de aanblik van zo'n volle droogmolen. Heerlijk!

Las een aantal oude blogs terug en zag dat ik 10 jaar geleden een nieuwe laptop kocht. Zolang heb ik ermee gedaan. Want nu, met dank aan belastingvoordeelregeling via mijn werk, weer een nieuwe laptop! Fijn he.

Lees nog even wat heel oude blogs verder na en zie dat ik in die tijd veel structureler opruimde. Dus hoppa: aan de slag met 27 dingen wegdoen/weggooien. Zo maak ik direct ook ruimte voor mijn nieuwe laptop in een la. Twee vliegen in één klap. Altijd goed. Zie trouwens dat ik genoeg knutselmateriaal heb voor een hele BSO, dus voorlopig even niets meer aanschaffen. Kijk eerst in de la!

Blader door oude schriften, een soort dagboeken uit de tijd dat ik bij een C allcenter werkte. Huiver er nu nog van en kan nog steeds het script voor een creditcard van een bepaalde bank, zo oplepelen. Heb daar ook een goede stem voor. Een bankenstem!! (Als in iemand die veel op de bank hangt denk ik). 

Het bureau liet die campagne alleen doen door mensen die redelijk ABN spraken. Jammer dat ze niet een bankensalaris gaven. Of bankenbaanzekerheid. 

Merk dat ik nu pas een beetje losser ben, al wacht ik nog steeds op de uitspraak van de rechter. Lees ook terug hoeveel mijn moeder normaal vond wat ik allemaal regelde en deed voor haar. Onder het mom van daar ben ik te oud voor om me nog in te verdiepen. Regel jij dat maar kind. 

Oh, wat ik een zeer aparte vraag van de rechter vond was of mijn moeder van al haar kinderen evenveel houdt. Denkt ze nu echt dat ze daar een eerlijk antwoord op krijgt en, bovendien, wat is dat voor een rare vraag en hoe is dat relevant.

Opschonen

Klusje voor in de vakantie (en goed voor het welbehagen): mailbox opschonen en terugbrengen tot behapbare grootte. Vooral de ongelezen mailtjes wegdoen of, wanneer al te oud, direct wegmieteren. 

Iedere dag een plukje met een streef-aantal. Weggooien, wegdoen; klaar ermee. 

Zie ook precies de periodes waarin het minder goed met me ging. Veel ongelezen mail. Allemaal onbelangrijk, dus kan direct weg. Hoef ik niet meer te lezen.

Ken mijzelf en zo gaat het ook; lees weer dingen van 20 jaar terug en zie het onveranderbare van bepaalde situaties in mijn familie. Toen al was mijn ene broer dominant en agressief naar iedereen die niet in zijn straatje praatte. Of deed.

Dus altijd naar mij; want ik ben geen meeloper. 

Best wel een eye-opener dat dit wat er nu speelt, niet nieuw is, maar er al jarenlang is. Mijn broer, die Bewindvoering aanvroeg voor mijn moeder, gedraagt zich al zijn hele leven net zo dominant als zijn vader en afkeurend naar zijn moeder. Hij slaat haar niet, maar mishandelt haar met zijn gedrag en gemene opmerkingen.

En hoe speel ik daarin mee? Ben ik in staat om me terug te trekken uit deze drama-driehoek?  Opkomen voor de zwakkere moeder, die in haar goede tijd ook geen drol hieraan deed. Alles overkwam haar maar. En ruzie....nooit geleerd hoe je dat effectief moet maken. Ruzie ging altijd gepaard met geweld, dus liever geen ruzie.

Of vind ik het wel lekker eigenlijk? Speel ik al te graag het slachtoffer. Wentel me in die rol? 

Tijd om ook dit gedrag op te schonen. Als ik daartoe nog in staat ben. Want nogal ingesleten gedrag denk ik zomaar.

Net zoals mijzelf niet goed genoeg voelen, van weinig werkelijke waarde vinden. En daarom gun ik mijzelf ook geen leuke dingen want, die moet ik eerst verdienen. Niet zomaar krijgen. Dat is alleen voor de leuke mensen en mooie mensen.  Niet voor iemand zoals ik. Goed genoeg is meer dan genoeg. Het allerbeste is voor alle anderen. 

Even overdrijvend hoe mijn hersens dingen vertalen he.

Dus een goede vertaler  in de arm nemen. En alle berichten op juistheid laten controleren, door bij alle aannames die in mijn hoofd opkomen direct te vragen: Is dat zo?? Is dat werkelijk zo?

Dagtaak!!!

Fijne zondag gehad. Waar ik zaterdag me nogal eenzaam voelde, kon ik zondag me overgeven aan het nu. Me meer losweken van wat er was en wat er komen gaat. 

Het is nu zomers, geniet van een ontbijtje in de tuin, werken in die tuin, maar ook in de tuin, onder de parasol, de F1 bekijken en genieten van de tactiek op het raceveld. En een heerlijk zomers drankje, met veel ijsblokjes erin voor het zomerse gevoel. Een detective kijken, gewoon een beetje nikserig. Maar helemaal prima. Want er hoeft ook niets! 

Genoot ook van de geur van barbecue her en der en op de achtergrond de muziek van een festival hier in de buurt. Fijn dat het weer goed is voor ze. Heb ook wel meegemaakt dat het noodweer was en mensen onderkoelt van de weg geplukt werden door hulpdiensten. Dan is dit toch stukken fijner. 

Wat is het al weer vroeg donker in de avond. De zomer lijkt aan zijn einde te komen, maar ik weet dat de maand September meestal nog heel mooi is. 

De scholen beginnen hier ook weer en daarmee het ´gewone´ leven. Zo lekker dat ik nog even niet hoef, gewoon leven!

Voor komende week 2 oppas afspraken staan.