Heerlijk.
Toch nog even - het was nog eventjes relatief droog - naar de bibliotheek gefietst (ja hoor!) om wat uitgelezen boeken te retourneren en eentje die ik niet meer kon verlengen, want gereserveerd. Had 'm niet eens gelezen, dus dat leert mij weer om niet te gulzig te zijn. Gewoon meenemen wat je ook echt kan lezen en rekening houden met een veel langzamer leestempo dan voor de 'crisis'. Haha!
Flikkerde nog wel bijna in het gras toen ik afstapte, maar dat was meer onhandigheid. Moest smakelijk om mijzelf lachen. Muts! Liet de fiets bij de bieb staan en liep het stuk naar het winkelcentrum verder. Ja, om even te neuzen bij de winkels en gelijk wat extra beweging. En om mijn 3 kerstkaarten op de bus te doen. (Kerst)postzegels zijn zo duur geworden, dat ik echt moet nadenken of ik me dat kan en wil permitteren. Eigenlijk niet meer dus. Gelukkig had ik eind vorig jaar een velletje gekocht en dat kwam goed van pas.
En ook nog de moed gehad (u kunt nu lachen) om een fietswinkel in te stappen en te vragen naar fietsen met een lagere instap. Maar die verkochten ze daar niet. Moet ik dus echt naar het 'Grote' winkelcentrum. Staat nog steeds op mijn "Wil ik nog regelen" lijst. Schuif ik gewoon op naar het volgend jaar. Of in die tijd soepeler worden hahah!!
En hoogtepunt van de dag was dat ik een volkoren klein Frans broodje (Batard) zelf in de snijmachine deed (dat gaat tegenwoordig daar zo; scheelt weer personeel natuurlijk) en het lukte om het te snijden. In de broodzak stoppen wat minder, maar ach...ik frot dat thuis wel weer op de juiste volgorde. Meestal koop ik die soort broden ongesneden, want zo lekker om een brood te snijden, maar ik wilde mijn 'snijmachine-angst' overwinnen en dat kan alleen maar door het te doen. Want wat was het ergste wat er kon gebeuren? Dat ik het brood overdwars zou snijden? Of in blokjes?
Zo push ik mezelf iedere dag om dingen te doen die ik liever niet doe. Of vermijd. Of uitstel.
Verder, bijna vergeten, zag ik dat ik 'recht' heb op een aantal vakantiedagen in de WW. Maar dat die dagen vervallen aan het einde van het jaar. Dus maar opgenomen en dat betekent dat ik een weekje geen sollicitatie-activiteiten hoef te doen. Want Kerst valt heel gunstig. Niet dat ik op een ver en exotisch eiland zit hoor :)
Maar even loskoppelen, vooral de week van Kerst, dat is wel prettig. Voor het hoofd.
Net een la van mijn commode (letterlijk, mijn vader heeft erop gelegen, mijn kinderen en ik. Hij stamt dus uit de jaren dertig met in de binnenkant van de laden nog een kleur - een soort zalmroze - uit die tijd. Heb alleen jaren terug, toen ik het als ladenkast in gebruik nam, de opstaande rand eraf gesloopt.) uitgeruimd, uitgestoft en schoongemaakt met een sopje. En daarna opnieuw ingedeeld. En toen ook maar wat achter het deurtje lag/stond/gepropt was. Nog een oud kaartje van de Haarlemse Honkbalweek 1981 gevonden. Tsja..
Lekker werkje! Vond ook mijn oude zondagsschool-liedjes boek nog. Miniboekje, maar ja, ook voor mini-handjes he.
Van de week even contact met mijn kleindochter via Video-whatsappen. Zij snapt dat al helemaal, die kleine rakker en riep telkens Oma!! Nou, toen kon je me opvegen hoor. Of eigenlijk, ik gleed uit door mijn tranendal op de vloer. Van vreugde.
Ben een gezegend mens. Dat ik de liefde om mij heen zie en ervaar. En hopelijk ook teruggeef.
3 opmerkingen:
Jou wens ik veel moed, optimisme en lol voor het komende jaar!
Oh hahaha, wat heerlijk om te lezen: nog iemand met snijmachineangst. Ik heb me er ook over heen gezet en daarna heb ik het nooit meer gedaan. En bij mij ging het ook mis met de broodzak. En dit geloof je niet maar het is toch echt waar: ik vond vorige week ook mijn zondagschoolliedjesboekje. Getiteld Kind'ren van één vader. Ik ken ze nog bijna allemaal
Hier nog iemand met snijmachineangst! :) Fijne dagen, zonder plichten!
Een reactie posten