Dat elders in de wereld mensen overhoop werden gebombardeerd, ook hopend op een mooie Paasdag; ik begrijp er geen hol van. Ik wil het ook niet begrijpen.
Toch maar wel buiten ontbijten. Juist vieren dat ik dat kan en mag in vrijheid, zonder angst voor dit soort zaken. Dus stond er bij mijn ontbijt even bij stil. Maar het was erg fijn. Om buiten te kunnen ontbijten op Eerste Paasdag.
En daarna de zaterdagkrant te lezen. Van voor naar achter. (En links naar rechts). En een Flow die ik uit de bieb meenam gisteren. En me even in te smeren want de zon scheen toch wel fel.
Kreeg een appje van zoonlief of ik zin had in een ritje langs de bollenvelden. Grapjas. Het werd juist mensen afgeraden om naar de Keukenhof te gaan vandaag in verband met de drukte. En het was warm en zonnig en een vrij weekend, dus alle wegen richting bollenvelden staan vol. Ook de ANWB site gaf dat aan.
Dus gezellig in de tuin gezeten en wederom mooie gesprekken gehad. Hij verstaat de kunst van doorvragen. Soms zie ik hem en kan ik bijna niet geloven dat hij mijn kind is. En ook weer wel hoor. Mooi te horen hoe hij geniet van een boek dat ik ken - De kracht van het nu van Eckhart Tolle. En mooi te horen hoe hij dingen daaruit toepast.
Hij facetimde nog even met zijn zus, die net klaar met haar werk was. Fijn op weg naar haar gezin.
Had mijn jongere ik, vijfentwintig jaar geleden graag dat beeld willen geven; dat mijn kinderen zulke fijne mensen zijn geworden.
7 opmerkingen:
Dat laatste kan ik me ook voorstellen, maar je hèbt ze in elk geval.
Wij zullen dat ook nooit begrijpen, daar zijn wij te vrij voor. Nog een Paasdag voor de boeg, geniet ervan!
Vreselijk wat er in Sri Lanka gebeurd is. Onbegrijpelijk.
Wat een fijn verslag schreef je over jouw eerste paasdag.
Wat schrijf je dat mooi, die laatste zin. Ja, al dat gemodder toen met de kinderen, ik heb er maar één, maar ik had toen ook wel willen weten wat voor kanjer hij nu is geworden.
Fijne tweede Paasdag!
Geslaagd met flying colours! Waar velen faalden.
Oh ja.. er waren momenten dat ik me afvroeg of het ooit goed zou komen tussen mijn kinderen. Anderen verzekerden me dan van wel en ze hadden gelijk. Want als je ze nu ziet... Heel fijn is dat. En wat Sri Lanka betreft, dat is ook onbegrijpelijk. Wij zijn er geweest, onze laatste verre reis.Dat maakt het heel dichtbij. We denken er steeds aan
Vreselijk nieuws uit Shri Lanka, en weer op een feestdag.
Mooi dat je ook zo kunt genieten van je kinderen. Die verwondering en verbazing als je naar je kind kijkt of luistert, dat heb ik ook vaak. Dan denk ik ook, wat een mooie mensen zijn ze toch geworden. Helaas hebben ze niet veel contact met elkaar, maar dat ligt aan de vrouw van mijn zoon, helaas..Ze hadden altijd zo'n geweldige band als broer en zus, schelen maar 20 maanden, Maar schoon is vanaf het begin, nu bijna 20 jaar, jaloers op de aandacht die hij, als ze elkaar zien, aan zijn zus geeft. Ik ga er niet tussen zitten en zeg er ook niks meer van. Ik weet dat hij er niks aan kan doen. Maar ik kan daar wel heel verdrietig om worden :-(
Een reactie posten