Of als ik Twee voor Twaalf kijk en de antwoorden weet. Voel ik me ook weer stukken intelligenter dan ik denk dat ik ben. Of in ieder geval nog niet dement.
Het lezen in "Ach, moedertje" doet die vrees toch weer eventjes naderbij komen. De moeder van Hugo Borst was een zeer belezen en een intelligente vrouw. Toch kwam meneer Alzheimer haar halen. En soms beseft ze dat maar al te goed.
Hugo liet een test doen, maar daar kwam uit dat hij op dat moment geen tekenen vertoonde van Alzheimer. Maar dat was geen garantie voor morgen noch overmorgen.
Hij moest oa tien voor twee op een klok kunnen tekenen. (Dus ik zittend in de zon gisteren dat ook doen...jemig!!!!).
Ook fijn dat ik als ervaringsdeskundige vrijwilligerswerk doe. Dat ik zelf al eerder aan den lijve heb ervaren hoe het voelt als je weliswaar alles netjes binnen de lijntjes hebt gekleurd, maar de ambtelijke molens keitraag draaien, zodat er geen cent meer in je zak zit en je de rest van de maand dan maar met drie tientjes mag doorkomen. En dan ook nog op je werk moet zien te komen, wat je gelukkig nog wel hebt, maar daar komt in de nacht geen openbaar vervoer. Dus moet je er wel met een auto komen.
En dat al die molenaars van die ambtelijke molens je gewoon met die boodschap naar huis sturen. In behandeling.
Foto van Pixabay van Kapa65
Goh...ik zou die vrouw bijna mee naar huis nemen en haar wat van mijn voorraad meegeven. Dat is natuurlijk geheel niet professioneel. Maar bommen!!
Maakte trouwens, omdat ik mijzelf op een zuinig budget had gezet, dit weekend de kikkererwtensoep van het recept uit Trouw, maar als groene kruiden het Zevenblad uit de tuin. Ruim voorhanden en heerlijk vers. Brood uit de vriezer dus dit weekend geen boodschappen gedaan. Maar het voelt totaal anders als je dat wil, dan dat het moet. Omdat je nog maar een tientje hebt.
Dus nog maar weer de voedselbank aangesproken voor die client dat ze een spoedbesluit moeten nemen. En wel deze week! En niet pas over 4 weken. Oh hahaahhaha!!! Ook de voedselbank is slechts parttime bezet. Die nemen pas op woensdag de telefoon op.
Wal en schip. Wal en schip. En ook in dat water kan je simpelweg verzuipen.
5 opmerkingen:
Te triest voor woorden.
Triest ja..
Die klok, dat red ik nog wel... pffff. Maar van twee voor twaalf weet ik meestal nog niet eens de helft. En verder, ik zei het al eerder, ze zullen blij met je zijn in je vrijwilligerswerk
Wat een gedoe kunnen die ambtelijke molens toch zijn zeg... Wel fijn dat ze je jou als vrijwilliger heeft!
Ja het is allemaal goed geregeld in dit land :-(
Een reactie posten