dinsdag 16 juni 2020

Alweer een financiele crisisperiode?

Dingdong...de laatste begon in 2008 en toen was ik net in een nieuwe baan begonnen. Nadat ik mijn baan kwijtraakte omdat mijn bedrijf failliet werd verklaard. Gelukkig had ik binnen 3 weken een andere baan gevonden, want ik zag toen de bui al aankomen en begon al te solliciteren. Dat was een zware tijd, want weten dat het mis gaat en hopen dat je toch de dans kan ontspringen door op tijd wat anders te vinden is niet echt prettig.

De bankencrisis die begon toen in de US een hele grote bank omviel. De effecten van die crisis werkten nog jaren door en ik verloor mijn baan erdoor. De klanten bezuinigden als eerste op onze diensten en dus werd het ieder jaar moeilijker om klanten te vinden en bestaande klanten te behouden. Werken in een krimpende markt en binnen een bedrijf wat ieder half jaar een andere manager aanwees; ook niet echt goed voor je gemoedsrust. 

Ben heel benieuwd hoe de aankomende crisis eruit gaat zien. Vooral omdat we niet zomaar snel weer terug naar af kunnen en creatiever moeten zijn zolang we nog met het Covid-19 virus te maken hebben. En dat kan zomaar nog wat jaren duren.

Begin jaren 80 van de vorige eeuw toen er een economische crisis was door de olieprijsstijging, had ik nergens last van. Werkgevers stonden al te springen om mijn diensten toen de inkt van mijn Directie-Secretaresse diploma nog niet eens droog was. En dat effect heb ik jarenlang meegemaakt. Waar in het journaal werd gesproken over de hoge werkeloosheidscijfers, kreeg ik zonder al te veel moeite weer een andere baan na een of twee sollicitaties. 
Had veel profijt van mijn particuliere opleiding voor jongedames met een parelkettinkje en een Gooische Rrrrrrr. Beide had ik niet. 



Ook toen ik eind jaren 80 verhuisde naar een andere provincie en mijn vaste baan daarvoor opzegde, zei iedereen dat dit heel dom was. Vond nooit meer een baan. Zeker niet met 2 jonge kinderen. Binnen 3 dagen na mijn verhuizing had ik al een andere baan. 

En daarna weer een andere en zo rollen we de eenentwintigste eeuw in. Constant aan het werk. En opleidingen en trainingen gevolgd. Nooit problemen met ander werk vinden gehad. Of veranderen van functie of carrierepad. Switchen? Ook diverse malen gedaan. Ik ben flexibel en heb dat al diverse malen bewezen. 

Maar nu lijkt de koek op voor mij. Of zit er nog een laatste ronde in, waarin ik mijzelf toch nuttig betaald werk zie doen en vooral mijn talenten kan inzetten? En de ham-vraag blijft; hoe ga ik dat voor elkaar krijgen? 

Ben pragmatisch, dus 4 mondkapjes verkopen, daar ga ik mijn onafhankelijkheid niet mee terugkrijgen. Of een keer een leuk stukje ergens geplaatst krijgen. Dat gaat 'm ook niet worden. 

Mijn vrijwilligerswerk is nog steeds niet opgestart en ik kreeg door dat dit voorlopig nog niet gaat gebeuren. Daar baal ik van, maar ik snap het wel. 

Wat denken jullie; komt er weer een diepe financiele crisis? 














6 opmerkingen:

izerina zei

Helaas ik denk,dat er lang veel werklozen blijven.Misschien vrijwilligerswerk in de richting van "overleven zonder baan?"Jij kunt ze veel leren

Anoniem zei

Ben bang van wel, maar veel terug kunnen wij niet. Hoop dat de laagste inkomens ontzien worden.

Jeanneke zei

Ja, dat idee heb ik zeker. Zal vooral ook voor mijn kinderen ( ik heb er vier, tussen 31 en 39 jaar, twee met een gezin) niet meevallen....
Ik red me wel en hoop er nog een hele tijd voor hen te kunnen zijn, in meer dan één opzicht.
Liefs,

Jeanneke.

nicole orriens zei

Ze zeggen het wel steeds, dat er een hele ernstige crisis aankomt. Wat wonderlijk dat je nu geen werk meer vindt, en toen wel. Wat is er veranderd denk je? Komt het bijvoorbeeld door automatisering?

klaproos zei

Ja, ik denk dat we daar op af stevenen....
ik ben ook erg geschrokken van die van 2008....
ik vermoed dat deze nog erger wordt

Janne zei

Ik verwacht zeker een crisis en dat zal dan de derde zijn in mijn leven. Van deze crisis zal ik financieel geen last hebben maar ik houd mijn hart vast voor de andere mensen,