Dus snel een broek aan over nachtkleding en jas aan. De klikko aan de weg gezet en verder alle emmers die ik heb, buiten gezet zodat daar water in kon worden opgevangen.
Wat een heerlijk geluid, maar zo kort eigenlijk. Een paar uurtjes en toen was de grote bui alweer overgetrokken. Dacht ik.
Dus in de middag even snel wat dingen op de fiets doen. Langs de bibliotheek. Had een boek (bleek een boekje te zijn) gereserveerd wat past bij een boek wat ik uitlas en inleverde en nu ik er toch was ook nog maar even snel rondgeneusd en me over de niet-gezellige omgeving heengezet. Dat ging beter dan de eerste keer. En zo liep ik met een leuk stapeltje de biebdeur uit en zo heerlijk dat ik eindelijk tegen wat mensen kon praten.
Ja, zij (van de bieb) vonden het ook niet als vanouds, maar gelukkig konden ze weer open. Daar was ik het mee eens en zo werd het kneuterig gezellig.
Op de terugweg medicatie uit de snackbar/automaat bij de apotheek gehaald. Andere verpakking? Felgele doosjes Metformine lachten mij toe/uit. Er zat een brief van de apotheek bij waarom er voor een andere pharmaceut was gekozen. Geld ja. Altijd geld.
Ga eerst maar eens uitzoeken of inderdaad alles hetzelfde is gebleven qua samenstelling, want ik blijf graag stabiel in deze stressvolle tijd.
Daarna even snel de supermarkt ingedoken. Corona verantwoord. En daar kwam ik iemand tegen uit mijn buurt die ik al lang niet had gezien. We maakten een Corona-veilig praatje en ze vertelde dat ze de bibliotheek te duur vindt en net haar laatste boek had uitgelezen uit haar voorraad. Dus vroeg haar wat haar smaak is en thuis keek ik in mijn boekenkast en zag daar iets waarvan ik hoop dat ze het leuk vindt en deed dat bij haar in een tas aan haar deur, toen ze nog niet thuis bleek van boodschappen doen. Had geen briefje erbij gedaan, maar ik denk dat ze het wel snapt. En anders is het ook goed. Hoef niet in haar testament te komen of zoiets.
Oh ja..deed een aantal zelfgemaakte mondkapjes voor mijn dochter op de post. Voorheen zou ik ze even naar haar werk hebben gebracht als ik wist dat ze dienst had, maar het idee van met mondkapje op in de bus zitten en dan nog meer aan reiskosten dan portokosten kwijt zijn, deed me besluiten om het maar zo te doen.
Gelukkig bewaar ik altijd van die enveloppen met bubbeltjes, dus had alles al in huis voor verzenden.
Was net op tijd thuis voordat het wederom hard begon te gieten. Schenk maar vol die emmers!
Kijk eigenlijk zelden nog naar M. Kreeg steeds meer het idee dat het een klein Amsterdams grachtengordelbubbeltje was waarin zij en de redactie zich bevonden. Maar gisterenavond vertelde een aangedane Maurice de Hond over zijn zoon Marc. Wat hij (Marc) heeft gedaan voor zijn dood om het voor hem, als vader beter te kunnen verwerken en dat dit zo leek op hoe zijn vrouw jaren terug met haar dood omging. Alleen die zin al. Vrouw en kind moeten verliezen en daar dan een paar dagen later al over kunnen en durven praten.
Kippenvel. Sowieso als je de geschiedenis kent van de familie. Die bijna geheel uitgemoord is in WOII.
1 opmerking:
je hebt het gezellig druk gehad Cellie,
M niet gezien, zat gezellig te tafelen coronaproof,
buurtgenoot zal blij zijn met je boek .
wat een heerlijkheid dat water, de natuur is er zo aan toe .
fijn weekend gewenst
Een reactie posten