Zag een uitzending van de oude series van Top Gear waarin ze de keuken van Syrië (nog voor de burgeroorlog opgenomen) uitprobeerden. En ze 'lam' namen.
Kop, ballen, poten; u noemt het en het stond op tafel. Moest wel enorm lachen om hun reactie. Sowieso altijd om Top Gear (de oude ploeg dan).
Deed me denken aan die keer dat ik nietsvermoedend uit mijn werk kwam en mijn toen nog man gekookt had. Ik tilde het deksel van de pan op en het schaap grijnsde me tegemoet.
Lekker zo'n schapenkop (met inhoud en al) in de soep. In onze cultuur is dat toch minder gebruikelijk. Om alles van een dier te gebruiken. Daardoor is vlees eten ook minder herkenbaar als een dier eten denk ik.
Heb je een kop of staart in je gerecht, of een hele schouder of achterpoot, dan kan je niet anders dan daarin de herkomst van je voedsel zien. Tenzij je vissticks blijft eten, dan snap ik dat je daarin niet een vis terugziet. Uberhaupt onder al dat paneer.
Anyways; heb mijn lunch (salade) al gesneden en in een bakje klaargezet. Dressing apart, anders wordt het allemaal nogal zompig en morgen weer een dagje naar een kantooromgeving. Ook wat ik ga aandoen hangt al klaar (denk ik altijd van te voren over na), de route nagekeken, wanneer moet ik hier de voordeur uit om met het OV op tijd op de plek van bestemming te komen.
De vorige keer zat alles een beetje tegen. Bus kwam niet, de volgende bus had een chauffeur die alles stipt volgens het boekje deed, bij elke halte stopte, ook al stond er niemand en hoefde er niemand uit en bovendien dacht dat ook op de busbaan je maar 30 km per uur mocht en daardoor kwam ik precies op het moment op het perron aan om mijn trein vrolijk tot ziens te mogen na zwaaien. Gelukkig op een 'groter' station en de volgende kwam al/pas na een kwartiertje. Contactpersoon direct gebeld dat ik later zou komen. Geen probleem; hij at nog wel een bammetje extra thuis.
Bovendien zag ik pas op het kantoor dat ik beide oorbellen onderweg kwijt was geraakt. Geen dure hoor, maar wel leuke, maar kennelijk slechte sluiting. Vond een achterstukje in mijn boezem. Helaas was dat alles wat ik daar vond. En een broodrooster.
9 opmerkingen:
Met sla heb je geen broodrooster nodig, toch?
En een broodrooster? Ha ha ha ha... Autocorrect en had het broodkruimel moeten zijn, of was het opzettelijke humor?
Ha Cellie,
hahaha... een broodrooster achter je boezem.
Lijkt me lekker warm... :-))
Die buschauffeur was eigenlijk een ... hoe heet dat... ik wete het woord niet: iemand die alles volgens de regels doet. Blêh. Vervelende man. En jij je trein missen.
Nee, niet leuk...
En die oorbellen ook niet! Ik raak er mestal één kwijt. Heb al een aardig aantal "enkelingen"... ik draag ze vgerust door elkaar!
groetjes, Marlou
Brrr, dat lijkt me best schrikken als je een schapenkop aankijkt in de pan met soep!
Haha, een broodrooster! Wel jammer van die oorbellen!
Vroeger keek ik samen met de kinderen naar Top Gear. Dat was altijd leuk.
Top Gear ken ik niet, maar ik lig hier in een deuk om jou. Met je broodrooster!
:-) die broodroosters toch.....
wij hebben in turkije wel eens een * lekkernij* volgens de ober gegeten.... brrrrrrr, ook iets met ingewanden en tralala... ik vond het direct tóch minder,
jammer van je bellies
Ik eet geen vissticks meer sinds een vriendin in die fabriek heeft gewerkt aan de lopende band 'om de wormen uit de vissen te halen'. Ze heeft een bril en -14......
Gevulde schapenkop schijnt een ware delicatesse te zijn van de Marokkaanse keuken, stond een keer een artikel in het PAROOL hierover.
Een reactie posten