Feestje

Vandaag is de eerste werkdag in mijn nieuwe functie. Gelukkig kan ik ook dit werk nu (nog) vanuit huis doen. 

Want laat thuis vanwege een afscheidsfeestje van mijn voorganger die met pensioen is gegaan. En ik kreeg een dik Handboek Soldaat mee dus naast mijn laptop ook weer extra sjouwen. En een beetje moe, maar gelukkig had ik een eerder gekookt maaltje uit de diepvries gehaald, dus opwarmen en lekker eten. 

En zo vreemd om de wolken op de terugweg weg te zien trekken en bij thuiskomst dat de zon scheen. Lekker zompig in mijn regenjas. Op de heenweg was ik er uiteraard heel blij mee, want het goot op weg naar het station. En de werkplek.

Was blij dat ik een nieuwe blouse nog een aantal weken in de kast had laten hangen. En 'm nu aankon (als ik thuiswerk ga niet in mijn goeie goed werken); want feest en ik zou dan ook geïntroduceerd worden als 'de nieuwe'. Dus alle ogen gericht op Kwatta. Voor 2 seconden, want de aandacht moet gaan naar de collega die met pensioen gaat. Het is zijn feestje!

Ben benieuwd hoe mijn werkdag zal verlopen vandaag. Heb - heel lief - het prive-nummer van de collega gehad en ik mag hem altijd bellen als ik er niet meer uitkom. Een voordeel van wel even op de werkvloer zijn is dat een andere collega kon vertellen dat de software van een belangrijk informatiesysteem alleen op één soort browser werkt. Want het lukte mij thuis niet om daarin iets aan te maken; hij bleef maar foutmeldingen geven, terwijl alles goed stond ingegeven. 

Moet wel eerlijk zeggen dat ik heel erg zin heb in dat zonnige weekend. Eindelijk zon, met een kopje koffie buiten in de tuin kunnen zitten. Heerlijk! Mijn laptop gaat dan ook echt op tijd dicht en de telefoon op stil. 

Mijn privé-telefoon stond ook op stil toen ik op mijn werk was en meestal heb ik weinig tijd om daarop te kijken. Dus pas in de trein terug naar huis las ik een rukbericht van een uitermate toffe blogvriendin.

Blijf sterk!

Afbeelding van Prawny via Pixabay 

Dat vreugde en verdriet zo snel elkaar kunnen afwisselen.