Op mijn werk had ik een lang gesprek met iemand die vertelde hoe zwaar hij het heeft momenteel in zijn leven. Behalve financieel zwaar ook nog ver weg van zijn familie en dan ook nog zwaar ziek. Weet dat hij dit niet verzonnen heeft, want zijn contactpersoon gaf dit ook al aan.
Zit je zo in zwaar weer dan heb je maar een paar tientjes per week te besteden. Om alles extra moet je bijna op je knieën smeken en telkens met de billen bloot waarom. Waar ik gewoon naar de winkel kan gaan en een nieuwe trui of zo zou kunnen scoren, is dat voor sommigen helemaal niet zo gewoon.
Ben je dan ook nog niet mobiel, dan is het helemaal een opgave. En nee, er is geen Voedselbank to Go of de Picknickvoedselbankservice. Dan moet je naar een plek waar met grote koeienletters staat "Voedselbank". En daar shop je niet omdat je dat zo lekker vindt. Maar wel zichtbaar voor iedereen.
Nu snap ik ook wel dat mensen soms geheel verkeerde keuzes maken en dat dit dan de consequentie is van die keuzes. En dat heel veel mensen geheel niets leren van hun foute gedrag.
Maar ik vond dat ik het toch wel heel erg luxe had, met zeuren over af en toe een trein die weer niet kwam en dat ik dan maar een troost kopje koffie ging halen of een lekke band of een klein percentage prijscompensatie.
Behalve een luisterend oor, kon ik echt niets meer dan dat doen?
Dus maar gedaan, voordat ik er weer op terug zou komen. Want voor het zelfde geld is het een verslaafde, stopt hij alles in zijn neus en ook mijn bijdrage. Of gaat lekker gokken ermee. Koning Toto here I come! Ben ik de druppel op de gloeiende plaat. Of sus ik mijn geweten op die manier?
6 opmerkingen:
Hoe dan ook: je hebt je hart gevolgd in dezen. Dat vind ik mooi, want zoals men zegt: dat klopt altijd!
Als ik iemand iets geef maakt het mij niet uit wat hij/zij ermee doet. Diegene zal dat besteden aan dat waar het meeste behoefte aan is op dat moment en dat is voor iedereen anders. Dat ga ik niet invullen. Hoop alleen dat er plezier aan beleefd is.
Die man is weer even geholpen. Maar triest,dat soms een voedselbank ver is en onbereikbaar voor mensen met gezondheidsproblemen.Hier is dat ook zo
Ik denk vaak net als jij als ik de verkoper van de Daklozenkrant 5 euro geef en zeg dat ik de krant niet wil. Of 25 euro aan de meneer van het Leger des Heils. Boodschappenmand vol aan broer met bewindvoerder.
Doe ik dit om mezelf te pleasen, schuldgevoel, altruïstisme……
Nouja, de ontvanger zal mijn beweegredenen niet jeuken, denk ik dan maar, die heeft er plezier (?) van, hoop ik!
Als je echt onbaatzuchtig bent………….dan doneer je en zwijgt er verder over.
Fleur
Ergens gelezen: een druppel op een gloeiende plaat sist en spettert - en dat is op zijn tijd HEEL ERG nodig en nuttig!
Een reactie posten