Van de week las ik dat Petra Laseur is overleden. 85 jaar geworden. Moest ik direct aan mijn Opa terugdenken, die altijd een zwak had voor haar moeder, Mary Dresselhuys, tot ergernis van mijn Oma.
Mary groeide op in dezelfde stad als Opa. Misschien zaten ze ook wel op dezelfde school.
Opa bleef zijn hele leven een plekje in zijn hart voor Mary houden. Maar kan me niet herinneren dat hij regelmatig naar het theater ging.
Grappig hoe zo´n bericht allerlei herinneringen oproept. Mijn Opa is al meer dan 30 jaar dood. Maar blijf altijd met liefde aan hem terugdenken. Zijn brede interesse in kunst en cultuur. Zijn liefde voor het maken van tekeningen en schilderijen. Hij zwom nog jarenlang na zijn pensioen.
Reed een paar weken terug nog met mijn Finse broer langs hun huis. Hij huurde dat 60 jaar lang, tot hij op een dag het kocht. Cash. Wat aandeeltjes ingeleverd. Gekocht, dan hadden de kinderen er nog iets aan.
3 opmerkingen:
Wat een schat, die opa van jou! Ik was trouwens ook erg op Mary Dresselhuis. Mijn ouders ook
misschien was hij heimelijk een beetje smoor op haar :-) dat zou leuk zijn toch.. wel een superaardige geste om wat achter te laten ;-)
Ik herinner me Mary en Conny Stuart die samen in de Musical "En nu naar bed" speelden in Carré te hebben gezien. Musical geschreven dor Annie MG.
Een reactie posten