Groeten uit 1973

Had gisteren behoefte aan 'niks' of even verstand op nul dus met plezier gekeken naar het programma groeten uit xx en dit keer 1973.

Leuk programma, met wel wat stylingfoutjes, maar dat is mijn kritische mode-blik. Getoupeerd haar was er niet echt in 1973. En die oorbellen ook fout. En maillots moest ik echt nog wel dragen ook al was ik 12. Gewoon totdat ze te klein waren geworden. Niks met mode te maken. Zuinigheid wel.

Het jaar waar ik naar de brugklas ging na de zomervakantie. Van mijn vertrouwde lagere school, waar je iedereen kende en ook mijn broer zat,  naar dat Grote gebouw, met al die volwassenen (de oudste leerlingen, maar in mijn ogen zo oud).

Waar ik me zorgen over maakte: ik had geen spijkerbroek. Van Lois. Of hippe schoenen. En mijn kleren waren meestal krijgertjes van nichtjes, dus niet echt up to date. En oh wat erg; ik had sinds kort ook een bril. Stom!!! (Allemaal in dat puberbrein gedacht he...).

Maar door in de Margriet van mijn moeder te lezen wist ik wel wat in de mode was. En in de Tina. En scheurde de pagina uit de Margriet waarin een tiener verlost werd van haar baby-vet. Van lelijk eendje naar Prachtige Zwaan. Met een dieet. Dat wilde ik uiteraard ook nog even snel voordat ik de brugklas begon. Slank en zonder bril uiteraard veel mooier. Vergat ik dat ik rond mijn tiende al een volwassen figuur had en veel van mijn klasgenoten nog kinderlijk waren qua lichaam. Ik was de langste van de zesde klas bijna. Wist ik veel dat iedereen me later zou inhalen, want toen pas een groeispurt.

Had een vriendin op de lagere school die me vertelde dat jongens toch al geen interesse in me hadden zonder bril en nu dat ik dan een bril had kon ik het helemaal wel vergeten. Met zulke vriendinnen heb je geen vijanden meer nodig toch! (Net even teruggelezen in mijn dagboek uit die tijd). Mijn moeder zei toen tegen me dat zij er ook niet zo leuk uitzag, dus waarom nou juist zij dat commentaar had.

De boodschap was duidelijk. Ook mijn moeder vond me niet echt een beauty. Stelde me niet gerust. Of zei iets opbouwends. En ik moest me maar schikken in het lot van lelijke dikke meisjes. Met bril ook nog. Zo leuk om te zien dat anno nu een bril een echt mode-accessoire is geworden. Ik speel er ook mee in de vorm van leesbrillen. In de kleur van mijn kleding.

Toch 'hield' ik die vriendin nog tot ver in de Brugklas. Kennelijk kon ik toen ook al slecht kappen met mensen die niet het beste met me voor hebben. Of erger.

Grappig dat Rob de IJs (ik kan de beste man nu niet anders meer noemen!) ook nog voorbij kwam uit Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, meneer.

En Rutger Hauer, waarover ik in mijn dagboek schreef dat hij in een sexfilm speelde. Turks Fruit. Wist ik veel. Ik kreeg al rode wangen toen we met de Brugklas met de biologieleraar naar die film van Bert Haanstra moesten. En er 3 seconden naakte mensen te zien waren. Die 'het' deden.

Ook maakte ik in 1973 een spijkerrok van (kennelijk had ik toch een spijkerbroek!!) een oude spijkerbroek las ik. Toen was ik net 13 en was al kleding aan het ontwerpen en maken. En ontdekte Angie van de Rolling Stones. Als schuifelnummer op schoolfeesten.

Ik ga zo maar eens wat comedy kijken op Netflix, alhoewel ik meer behoefte heb aan zachtheid of verdoving. Of een mega borrel. Allebei niet voorhanden. En die borrel doe ik niet. Ben net terug van rondje lopen en ben er wel tevreden over dat ik alle 'ja maar voor die ene keer mag ik toch wel....en vul maar in wat verdoofd en lekker is en me over 2 maanden weer met slechte rapportcijfers brengt bij de Praktijkbegeleidster Diabetes', links heb laten liggen. Al lonkt het met alle verlonkingen.

Nee!

Foto van Pixabay

Morgen, net als vandaag, maar alweer mijn gemeente stalken. Want nog steeds geen brief noch email ontvangen. Of digitaal via Mijn Overheid.

Hebben jullie ook gekeken en herkende je dingen uit die tijd?